Η πιο μεγάλη ελιά.
Την πιο κάτω ταμπέλα την έβαλε το Τμήμα Δασών:
Αυτά τα λέει το Τμήμα Δασών.
Η αναφερόμενη ελιά (Olea Europaea) βρίσκεται σε ένα αρχαίο Κυπριακό τοπίο, σε σημείο νοτιοδυτικά του χωριού Χυλιάτος στην επαρχία Λευκωσίας.
Είναι ένας τόπος χαραγμένος από μικρές και μεγάλες κοιλάδες που φέρνουν τα νερά από την περιοχή της Μαδαρής. Τα πεύκα δεσπόζουν στα ψηλότερα σημεία, αλλά πιο χαμηλά υπάρχουν πάρα πολλές ελιές που τάισαν γενεές επί γενεών Κυπραίων.
Σε ένα χωράφι, περίπου 100μ από τον δρόμο βρίσκεται κρυμμένο το δέντρο. Έχω την εντύπωση πως υπάρχουν και αλλού δέντρα αναλόγου μεγέθους, αλλά για να ισχυρίζεται το αρμόδιο τμήμα πως είναι η μεγαλύτερη, πρέπει να έχει δίκιο:
Η Μεγάλη 1
Και από μακρύτερα:
Η Μεγάλη 2
Ο Κωστής μου προσπαθεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της:
Ο Κωστής μέσα στην ελιά
Όπως βλέπετε το κυρίως δέντρο έχει φθαρεί από το χρόνο, αλλά η ρίζα συνεχίζει να αντέχει, και να δίνει δυνατά παραπούλια.
Η περιοχή έχει και άλλα αρχαία δείγματα:
Αλλη μεγάλη Ελιά
Τα παιδάκια μαζεύουν φελλούς από την κουφάλα ενός άλλου δείγματος:
Παιδάκια στην Ελιά
Τα οποία άφησαν να πάρει ο ποταμός λίγη ώρα αργότερα:
Ποταμός κάπου εκεί κοντά
Αν ολοκλήρωσαν το ταξίδι τους θα κατάληξαν κάπου στη θάλασσα της Μόρφου.
Η Κύπρος είναι εκεί έξω. Απολαύστε την όσο μπορείτε!
Στροβολιώτης 
να γκρινιάξω λίγο;
σε ένα τόσο όμορφο τοπίο, δεν μπορούσαν να βάλουν μια λίγο διακριτικότερη ταμπέλα και όχι αυτή τη γκουμούτσα?
[μεγαλύτερη = γηραιότερη ή μεγαλύτερη σε μέγεθος?]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κροτ,
Στα αγγλικά η ταμπέλα αναφέρεται στο μέγεθος, και όχι την ηλικία.
Μπορεί να στερείται αισθητικής η ταμπέλα, αλλά πίστεψέ με, το συγκεκριμένο τμήμα κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στην Κύπρο και προσφέρει πολλές ευκολίες σε όσους θέλουν να μάθουν τα δάση του νησιού μας.
Και τέλος, σε ποιά διάλεκτο να εντάξω τη «γκουμούτσα» 🙂
Το google πάντως δεν το μεταφράζει!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
λολλλλ
Κάθομαι και σκέφτομαι πώς να εξηγήσω τη γκουμούτσα!
Το slang.gr την εξηγεί ως «Το μεγάλο σε μέγεθος και άχαρο αντικείμενο.», αλλά νομίζω πως πιο πολλή σημασία έχει το «άχαρο». άκομψο, χοντροκομμένο.
Ηχητικά, υποψιάζομαι πως η λέξη είναι αρβανίτικη και εδώ (http://sarantakos.wordpress.com/2009/12/12/mamothrept/) γίνεται ολόκληρη συζήτηση για τη λέξη!
Απλά ρε παιδί μου το σχολίασα, γιατί το έχω δει συχνά στις νότιες χώρες αυτό το φαινόμενο και είναι λίγο άσχημο: αντί να προσέξεις το δέντρο, προσέχεις την ταμπέλα. Πάλι καλά που ασχολούνται, βέβαια, εξάλλου γενικά στο νότο (δε βγάζω σε καμία περίπτωση την Ελλάδα απ’έξω, ίσα ίσα) η αισθητική μας είναι…χμ, συζητήσιμη!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ Κροτ!
Point taken:)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
se euxaristoume strovoliwth εννοείς το ξυλιατό έννε;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ρίτσα, είναι Ξυλιάτος, και έχει και ιστοσελίδα:
http://www.xyliatos.org/counsil.shtm
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
polla endiaferwn, ate epires me takseidi mesimeriano sthn Kypro:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βαβυλώνα, κατ’ ακρίβειαν ήταν Σαββατιάτικο το ταξίδι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλε εμένα μου έκανε εντύπωση εκτός από τη ελλιά η ταμπέλα. Φαίνεται πως αποφάσισαν ότι η ταπέλλα θα είναι μνημειακή όπως και η ελλιά. Μάσσιαλα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τοξότη, ας το τμήμα δασών ήσυχο κουμπάρε!
Εχεις λογαριάσει ποτέ πόσα μνημεία (όχι της φύσης) έχουν γεμώσει το νησί, οι νότιοι και οι βόρειοι Κύπριοι;
Εκεί να δεις μάσσιαλλα!
Είδες, μου έδωσες ιδέα για ανάρτηση!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η κύπρος είναι εκεί έξω… εμείς είμαστε μέσα… και ποιός…ποιος…. ποιός έσβησε το φως;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανοιξε το παράθυρο, ξημέρωσε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αγαπητέ Strovoliotis,
Σε χαιρετώ!
Παρατηρώ [από τα 2 τελευταία Posts σου] ότι το ‘χεις ρίξει στα οικολογικά και περιβαλλοντολογικά [θέματα] και καλά κάνεις! Κι όπως πολύ σωστά γράφεις και στον επίλογο της παρούσας ανάρτησης σου “Η Κύπρος είναι εκεί έξω. Απολαύστε την όσο μπορείτε!” Έχω κι εγώ πολλά κατά νουν να κάνω και να γράψω για τη Φύση [όπως για εκδρομές και εξόδους]. Η Φύση φέτος είναι εξαιρετική και πανέμορφη [λόγω της πολυομβρίας], όμως απ’ ότι βλέπω ο περιορισμένος χρόνος ΜΑΣ ΔΕΝ θα ΜΑΣ αφήσει [ως οικογένεια] να την χαρούμε!
Τον περασμένο Αύγουστο [κατα τες καλοκαιρινές διακοπές μας, οπόταν περάσαμε μερικές μέρες στον Πεδουλά – πάντοτε αποτελεί ένα αγαπημένο προορισμό] επισκεφτήκαμε [για πρώτη φορά] την περιοχή των Ενετικών Γεφυριών κοντά στα Καμινάρκα [το Γιοφύρι της Ελιάς, του Τζιελεφού] και του Φράγματος της Αρμίνου και κάναμε [με αυτοκίνητο] τη διαδρομή από τον Κάμπο της Τσακκίστρας μέχρι τον Πύρκο [της Τυλληρκάς]. Πολύ όμορφες περιοχές, γι’ αυτό και είχα υποσχεθείς τον εαυτό μου πως θα ξαναπερνούσα απ’ αυτά τα μέρη εν καιρώ Άνοιξης και μάλιστα όταν θα είναι και καλοχρονιά [από άποψη βροχών]. Και σίγουρα αυτή η Άνοιξη προσφέρεται αλλά ΔΕΝ ξέρω αν θα τα καταφέρουμε. Το Φράγμα της Αρμίνου έχει ήδη ξεχειλίσει [αν δεν κάνω λάθος] και σίγουρα η γύρω περιοχή θα ‘ναι καταπράσινη όπως καταπράσινη θα είναι και η Φύση κατα τη διαδρομή προς τον Πύρκο! Όπως, ας πούμεν, η θέα στα σημεία όπου η πορεία του δρόμου [από και προς τον Πύρκον] πάει παράλληλα με την κοίτη του Ποταμού …. , υποθέτω θα είναι πανέμορφη! Παρεμπιπτόντως εξαιρετική είναι και η διαδρομή [έστω και με αυτοκίνητο] από τον Άγιο Νικόλαο της Στέγης [στην Κακοπετριά] προς τον δρόμο που παει από τον Πρόδρομο στον Πεδουλά! Ο δρόμος αυτός [που είναι ασφαλτοστρωμένος] περνά μέσα από το πυκνό καταπράσινο δάσος!
Και δυο λόγια για τα αιωνόβια δέντρα εξ αφορμής του συγκεκριμένου κειμένου σου για την υπεραιωνόβια ελιά στον Ξυλιάτο: Πιο περιγραφικές παρουσιάσεις [με πιο πολλές λεπτομέρειες], ίσως ΟΛΩΝ των αιωνόβιων δέντρων της Κύπρου θα βρείτε στο βιβλιαράκι του Φοίβου Ιωαννίδη “Οδηγός για τη φύση της Κύπρου”. [Το ίδιο υλικό θα το βρείτε και στο internet στο link: http://www.natureofcyprus.org. Στο βιβλιαράκι θα βρείτε και πολλές άλλες φυσιολατρικού/εκδρομικού περιεχομένου πληροφορίες]. Επίσης να αναφέρω ότι για την “ΕΛΙΑ” υπάρχει και ειδικό θεματικό πάρκο , το “Ολέαστρο” στην Ανώγυρα link: http://www.sigmalive.com/city/focus/196648%5D, ενώ στο χωριό Ψεματισμένος έχει διαμορφωθεί σε πάρκο ένας ελαιώνας με αιωνόβιες ελιές [Υπήρχε – πριν λίγο καιρό – κι ένα άρθρο στον “Πολίτη” γι’ αυτό το πάρκο] …
Τέλος θα ενσωματώσω εδώ τζιαι μιαν κουβέντα για το κλάδεμα των τριανταφυλλιών: Στον δικό ΜΑΣ [οικιακό] κήπο υπάρχουν 5 τριανταφυλλιές. Τες δκυο κλαδεύκω τες “που ρίζας” [όπως λαλούμεν – ήδη εκλάδεψα τες που τα μέσα του Γενάρη], την μιαν που είναι αναρριχητική [“κκιλιντζιηρού”] σχεδόν καθόλου [τις κόβω μόνο λίγα κλαδιά για να μην απλωθεί πολύ], ενώ τες άλλες δύο πιο ψηλά [έχουν χοντρούς κλώνους]. Έχω την άποψη ότι ΔΕΝ υπάρχει συνταγή για το κλάδεμα των τριανταφυλλιών!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γεια σου Ανεφ,
Τέτοιες χρονιές, και τέτοια εποχή, μακάρι να μπορούσα να ήμουν κάθε μέρα εκεί έξω!
Λοιπόν, την άλλη φορά που θα παεις στα γιοφύρκα, να παεις και στο γεφύρι του Ρουθκιά, που βρίσκεται δυτικότερα του Τζιελεφού, επί του ποταμού Ξερού – εκείνος που παρά το όνομά του γεμίζει εύκολα τον Ασπρόγκρεμμο.
Το φράγμα της Αρμίνου δεν το αφήνουν να υπερχειλίσει, γιατί το νερό του διοχετεύεται με υπόγειο αγωγό στο φράγμα του Κούρρη:
http://www.moa.gov.cy/moa/wdd/Wdd.nsf/reservoir_gr/reservoir_gr?OpenDocument
Ευχαριστώ πολύ και για τους συνδέσμους για τα δέντρα!
Τέλος για τις τριανταφυλλιές: πιστεύω πως είναι καλή ιδέα το βαθύ κλάδεμα, έχω όμως δει και τριανταφυλλιές που αφέθηκαν να εξελιχθούν σε μικρά δέντρα, και μου φαίνεται και αυτό καλή ιδέα – αν υπάρχει ο διαθέσιμος χώρος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
άαααχ, τζι ύστερα λαλείς μου να το καλοσκεφτώ ρε φίλε. άμα θωρώ ελιά λούννουμαι του κλαμάτου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι ρε φίλε, αλλά Κύπρος δεν είναι μόνο οι ελιές…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
έχω επισκεφτεί την ελιά (μου αρέσει να βλέπω αιωνόβια δέντρα) και όντως είναι εντυπωσιακή. Καλό blog
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο