Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και καταδυναστεύσατε την Γην.
Η αντίθεση μου με τη θρησκεία δεν αφορά μόνο τους αποκλειστικούς της αντιπροσώπους στη γη, και τον τρόπο που προωθούν τα συμφέροντα του ουράνιου πατέρα.
Αμφισβητώ την ίδια τη θρησκεία ως θεσμό. Ως έννοια που έρχεται σε αντίθεση με την γνώση, ως έννοια που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η απάντηση στους φόβους του ανθρώπου. Του ανθρώπου με τις λιγοστές γνώσεις, του ανθρώπου ο οποίος νομίζει έχει σε αυτή τη γη περισσότερο δικαίωμα από ένα λίμπουρο.
«Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην». Αυτή η προτροπή έτυχε κριτικής όσον αφορά την επιδρομική, ή αν θέλετε την ιμπεριαλιστική φύση που χαρακτηρίζει τους περισσότερους Χριστιανούς.
Ταιριάζει μάλιστα πλήρως στο πλαίσιο της κριτικής που κάνει η αριστερά στην θρησκεία.
Ούτε εγώ συμπαθώ αυτή την προτροπή, όχι όμως για το ιμπεριαλιστικό της ύφος. Αλλά για το αντιοικολογικό. Γιατί σε μια περίοδο που η αύξηση του πληθυσμού της γης απειλεί την ίδια της την ύπαρξη, σε μια περίοδο που όλοι οι πόροι της γης καταπονούνται και υπόκεινται σε ανεξέλεγκτη υπερεκμετάλλευση, ε, τότε είναι προκλητικό να μας λένε οι παπάδες να εντείνουμε ακόμα περισσότερο την κυριαρχία μας επί του πλανήτη!
Α, και το άλλο.
Η υποκρισία.
Πόση υποκρισία κρύβεται πίσω από τον τρόπο που έστησαν τις θρησκευτικές τελετές οι άνθρωποι;
Ήταν λέει ένας γάμος, στην Κανά. Και ο Ιησούς ήταν προσκεκλημένος. Και εκεί που διασκέδαζαν, έλειψε το κρασί! Οι τσιγκούνηδες εβραίοι δεν υπολόγισαν σωστά, και τα ποτήρια άδειασαν.
Πανικός!
Τι να κάνουν λοιπόν; Έλα Ιησού που έχεις και τα μεγάλα μέσα, να μην γίνουμε και ρεζίλι, κάνε κάτι να βρεθεί κρασάκι!
Και ο Ιησούς ο οποίος προφανώς περνούσε καλά, λέει:
«Γιος του θεού δεν είμαι;»
«Θαύματα δεν κάνω;»
Ο παπάς του από πάνω που όλα τα ξέρει και όλα τα ακούει, κατάλαβε που πάει το πράμα, και του λέει, «γιε μου παρέτα τες πελλάρες, θα γίνουμε ρεζίλι!»
Τίποτα ο Ιησούς!
Περνούσε καλά, και ήθελε να συνεχίσει να περνά καλά. Πήγε λοιπόν στο κελάρι, βρήκε τα βαρέλια με το νερό, έκανε τα θεϊκά του, και θαύμα!
Θαύμα!
Έφτιαξε στο άψε σβήσε κρασάκι, και μάλιστα το καλύτερο, έφτιαξε «μεγάλο» κρασί όπως θα έγραφε και ο Γιάννος Κωνσταντίνου.
Και το πάρτι συνεχίστηκε, και όλοι συνέχισαν να περνούν καλά.
Και για να τοποθετήσουν και αυτό το όμορφο θαύμα στην θρησκευτική μυθολογία, τι σκέφτηκαν τα μεγάλα κεφάλια;
Που κολλά ένα θαύμα με κρασί;
Α, γίνεται αναφορά σε γάμο; Ε, τότε να διαβάζουμε το θαύμα του κρασιού στην Κανά, όποτε παντρεύουμε κάποιον. Υπάρχει καλύτερη αρχή, από εκείνη που συνοδεύεται με μπόλικο και αρίστης ποιότητας κρασάκι;
Ναι, όπως αντιλαμβάνεστε, πήγα σε γάμο.
Στροβολιώτης 
χα χα. όμως σίγουρα δεν χρειαστήκατε τον χριστούλη για να πιείτε κρασί. τα φακελάκια σας θα καλύψουν τα έξοδά του.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην» φυσικά δεν αφορά μόνον τους χριστιανούς όπως λες. Την Παλαιά Διαθήκη, από όπου και το εδάφιο, ακολουθούν (όχι τυχαία) όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες.
Εμένα προσωπικά οι μύθοι και τα «θαύματα» είναι από τα ελάχιστα πράγματα που μου προκαλούν ευχαρίστηση σε κάθε θρησκεία. Μου θυμίζουν πως ο άνθρωπος έζησε εποχές που με κάθε αθωώτητα πίστευε πως ο κόσμος δεν έφτανε μέχρι εκεί που βλέπουν τα μάτια του και έτσι έβαζε μπρος τη δημιουργική φαντασία του – κάτι που τόσο πολύ λείπει από τον σημερινό, ρηχό και απόλυτο άνθρωπο 😉
Α, και το άλλο μεγάλο θέμα: χριστιανισμός και αριστερά. Η κυρίαρχη αντιπαλότητά τους κατά βάθος είναι πως διεκδικούν ακριβώς το ίδιο πράγμα, βασισμένοι στην ίδια ηθική με τη διαφορά πως οι μεν επιδιώκουν ένα βασίλειο δικαιοσύνης στον ουρανό και οι δε την εκκομίκευσή του. Εξ ου και οι ομοιότητές τους σε ότι αφορά την πίστη τους στο απόλυτο – δόγμα…
Την καλημέρα μου (και στα δικά σας 🙂 )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΔemΩΝ
Είδες, βρήκαμε τελικά θέμα να μην διαφωνήσουμε 🙂
Τα «δικά μου» κλείνουν φέτος δωδεκαετία, και έγιναν κανονικότατα στον χώρο όπου βαφτίστηκα, και όπου λογικά θα κηδευτώ 🙂
(Είπαμε, έχουμε ιδέες, αλλά σταυροφορία δεν κάνουμε :)) (Χμμ, όχι για όλα!)
Την καλησπέρα μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως όσες φορές άσκησα κριτική στην εκκλησία, δεν έτυχα καμίας έντονης επίθεσης από πιστούς χριστιανούς, σε αντίθεση με φανατικούς των εκάστοτε άκρων της όποιας βαθύτατης πολιτικής απόχρωσης, που δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και ξεκινούν συκοφαντικούς εκφοβισμούς εναντίον όλων όσων εκφράζουν δημόσια διαφορετική άποψη από τη δική τους και θεωρούν «επικίνδυνους», επειδή δεν μπορούν να (μας) ελέγξουν/φιμώσουν.
Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί ασχολείστε τόσο πολύ με τη θρησκεία. Όταν είδα σήμερα σε μία ανάρτηση, ότι και πάλι ο αρχιεπίσκοπος εμφανίστηκε σε συνέντευξη στην τηλεόραση, όπου πήρε θέση για διάφορα πολιτικά θέματα και κυρίως για το κυπριακό, τότε σκέφτηκα, ότι αν ζούσα μόνιμα στην Κύπρο, μάλλον θα διαμαρτυρόμουν επίσης, το ίδιο έντονα και στην ίδια συχνότητα, εναντίον της εμφανούς απόπειρας παρεμβάσεων των ιερωμένων…
Επ’ ευκαιρίας, στα πλείστα κοσμικά σύγχρονα κράτη, δεν υπάρχει πραγματικός διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας, αν και συχνά αυτό αποσιωπάται, λόγω της δυσανάλογα υπέρμετρης δύναμης που εξακολουθεί να διατηρεί ακόμη έμμεσα η εκκλησία. Ο Σρέντερ π.χ. ήταν ο μοναδικός καγκελάριος, ο οποίος κατά την ορκωμοσία του δήλωσε «ορκίζομαι» και όχι «ορκίζομαι, με τη βοήθεια του Θεού», όπως όλοι οι προκάτοχοί του. (Η Μέρκελ, φυσικά, ως Χριστιανοδημοκράτισσα επανέλαβε το «με τη βοήθεια του Θεού»). Ο Σρέντερ το αιτιολόγησε μάλιστα έξυπνα, αποφεύγοντας να ανοίξει την όποια αχρείαστη συζήτηση περί αθεϊσμού και δε συμμαζεύεται, δηλώνοντας ότι η πίστη σε ότιδήποτε αποτελεί προσωπική υπόθεση, η οποία οφείλει να είναι σεβαστή, αλλά δεν έχει κανένα νόημα να συνδυάζεται με την ορκομωσία για ένα πολιτειακό αξίωμα.
Καλό βράδι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τελικά σε τούτον τον γάμον στην Κανά ποιοι παντρεύτηκαν; Πώς ονομάζονταν; Πόσα κοπελλούθκια εκάμαν; Εμείναν μαζίν ή εχωρίσαν; Τζιαι τούτα ούλλα ρωτώ τα, γιατί διερωτώμαι τελικά αν το θαύμα «έπιασεν» ή αν απλά ο υιός του θεού έκλεψε την παράσταση και την προσοχή των καλεσμένων… (σόρυ, πάντα αρέσκει μου να ψάχνω το drama της υπόθεσης)
Κατά τα άλλα, δε νομίζω ότι ήταν τυχαία και αφελής η επιλογή της συγκεκριμένης ιστορίας για το μυστήριο του γάμου. Και ερωτώ: Ποιοι οινοπαραγωγοί είχαν τα κονέ με τον συντάκτη του μυστηρίου τότε; Μήπως οι οινοπαραγωγοί τούτοι αποτελούσαν και «διοικητικό προσωπικό» μοναστηριών κ.λπ.;;;; (μια σκέψη κάνω!!) 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως, είτε μοναστηριακό, είτε όχι, το καλό κρασάκι είναι σίγουρα θεϊκό 🙂
Για τις λεπτομέρειες του γάμου δεν ξέρω, το Όμικρον δεν έγραψε κάτι;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η πίστη και η θρησκεία είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι συναίσθημα και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και το άλλο είναι ένα σύστημα που αναπτύχθηκε ως στοιχείο πολιτισμού. Ο πολιτισμός άλλωστε είναι το μόνο χαρακτηριστικό που μας διαχωρίζει από τα υπόλοιπα ένβια όντα, κατά τα άλλα όπως λέει και ο Στροβολιώτης, δεν είμαστε ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο σημαντικοί στο σύμπαν από τον τελευταίο κόκκο της ερήμου.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η πίστη στον άνθρωπο είναι έμφυτη, ως παράγωγο της συναισθηματικής του πλευράς (δεξιό μέρος εγκεφάλου) και προφανώς υπάρχει γιατί επιτελεί ένα σκοπό, γιατί είμαστε έτσι πιο βιώσιμοι ως είδος. Είναι λοιπόν άσκοπο να είναι κανείς εναντίον της πίστης, όσο άσκοπο είναι να είσαι εναντίον του συναισθήματος γενικότερα. Μπορείς φυσικά να είσαι υπέρ της υπερίσχυσης της λογικής (αριστερό μέρος του εγκεφάλου) έναντι του συναισθήματος, αλλά χωρίς συναίσθημα προφανώς δεν είσαι άνθρωπος πλήρης.
Από την άλλη, η θρησκεία είναι τό εκάστοτε σύστημα πίστης που δημιούργησαν οι άνθρωποι αναλόγως των συνθηκών που βίωσαν, και ως πολιτιστικό στοιχεία είναι μόλις μερικών χιλιάδων ετών, (σε αντίθεση με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, που αποτελεί προϊόν εκατομμυρίων ετών εξέλιξης). Έτσι, σε καμμιά περίπτωση δεν είναι η θρησκεία ένα δεδομένο, μια αυθεντία, μια αρχή απαράβατη που δεν πρέπει να αμφισβητούμε, να εκσυγχρονίζουμε και αν καταστεί αχρείαστη, να καταργούμε. Κάτι όπως την απολυταρχία στο πολίτευμα ή τον ατμομηχανή στις συγκοινωνίες. Και η θεσμική, οργανωμένη θρησκεία στον κόσμο του 2011 κατ’ εμένα έπρεπε να έχει καταργηθεί. Αντί αυτού βλέπουμε να προσπαθεί να παρέμβει όλο και περισσότερο στα «εγκόσμια» (αλήθεια, ποιος διόρισε τη θρησκεία αρμόδια για τα «απόκοσμα»;), να κτίζει άχρηστα τερατουργήματα, να διαμορφώνει κοινωνικές/ πολιτικές συνειδήσεις, να φέρνει οπισθοδρόμηση και προκατάλειψη αντί πρόοδο. Ε, λοιπόν αυτό είναι καιρός να σταματήσει.
Άσχετο/ σχετικό: Ο Μίθρας, εκατοντάδες χρόνια προ Χριστού, γεννήθηκε από παρθένο σε σπηλιά στις 25 Δεκεμβρίου, έκανε μυστικούς δείπνους, είχε δώδεκα μαθητές, πέθανε στα 33 και υποσχέθηκε να επιστρέψει τη μέρα της κρίσης και άλλα ενδιαφέροντα.
Είναι τυχερός ο καλός Χριστούλης που δεν υπήρχε τότε το copywrite. Τς, τς τς…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πολύ σωστός, Μιχάλη!
Είναι όμως η πίστη που φτιάχνει το θεό, ή ο φόβος του θανάτου;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πίστη είναι η αδυναμία αποδοχής του θανάτου
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ψυχιατρική ερμηνεία της παραβολής με το κρασί, που αφορά και το γιατί η συγκεκριμμένη παραβολή θεωρείται ως μια από της σημαντικότερες της Βίβλου.
Λεει λοιπόν αυτή η ερμηνεία, πως η μετατροπή του νερού σε κρασί σήμανε και την αποδοχή του Χριστού της αληθινής του θεϊκής φύσης και την αποκοπή από την ανθρώπινη.
Αν θυμάστε, τη στιγμή που το κρασί τελείωσε, η Μαρία ήταν αυτή που έδωσε την εντολή στο Χριστό να κάνει το θαύμα και η παραβολή λέει πως ο Χριστός στην αρχή «δείλιασε» να το πράξει.
Η Μανα λοιπόν ήταν αυτή που «έσπασε» το οιδιπόδειο, δίνοντας την εντολή και την αδεια στο Γιό, να πάψει και επίσημα να θεωρείται Γιός, αποδεχόμενος μέσω του πρώτου του θαύματος τη θεϊκή του φύση.
Η Βίβλος και η θρησκεία γενικότερα, η κάθε θρησκεία, έχουν αξιοθαύμαστα περιθώρια μελέτης,που αφορούν την πνευματική εξέλιξη των ανθρώπων ανά τους αιώνες, όταν βέβαια έχεις την ευκαιρία να συζητήσεις επί της ουσίας της ερμηνείας της και όχι με κολλημένους θρησκόληπτους ούτε με «μορφωμένους» αντι-αριστερούς ταξιθέτες της ιστορίας των ιδεών, που είναι ττου ματς μορφωμένοι για να μορφωθούν περαιτέρω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
dis,
Ειλικρινά αμφιβάλλω πως πριν από 2000 χρόνια είχαν τέτοια ζητήματα στο μυαλό τους…
Και συμφωνώ πλήρως πως η βίβλος προσφέρεται για μελέτη (όπως και Ο Αγών μου, Το Κεφάλαιο, και Η Ιστορία και δόξα της δυναστεία των Ντακ :))
Η μελέτη δεν βλάφτει, η απόκλιση στην πίστη, στο παράλογο, στην ουτοπία όμως ενοχλεί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ απλά θέλω να πω ότι εμπουχτίσαμε με τους γάμους! Αυτή η συνήθεια που έχουν οι Κυπραίοι να καλούν μερικές χιλιάδες όταν παντρεύονται είναι και χωρκάτικη και υπερβολική και κουραστική. Κανεί!
Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα, ο καθένας δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει, όσο θέλει και όπως θέλει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άρα διαφωνείς με την βάφτιση σε βρεφική ηλικία και με το μάθημα των θρησκευτικών στο δημοτικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Είπα ότι ο καθένας δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει και όσο θέλει. Άρα σεβασμός για όλες τις θρησκείες και όλες τις απόψεις. Προσωπικά δεν διαφωνώ με την βάφτιση και δεν είμαι εγώ που θα αλλάξω τα έθιμα της Εκκλησίας, έστω και αν ο Χριστός βαφτίστηκε στα 30 του. Αν κάποιος μεγαλώνοντας θεωρήσει ότι όταν ήταν βρέφος τον βάφτισαν παρά την θέληση του, τότε ας δηλώσει «άθεος» ή ας πάει να γίνει Μουσουλμάνος, Βουδδιστής ή ότι άλλο θέλει.
Όσο για τα Θρησκευτικά, όποιος δεν θέλει να τα παρακολουθεί δικαιούται να ζητήσει απαλλαγή. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με το μάθημα, αρκεί κάποιους που έτυχε να έχω εγώ όταν ήμουνα μαθητής.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλε υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχολογία αυτό που ονομάζουμε «στερεότυπο». Αν εντάξεις ένα παιδί από βρεφική ηλικία σε συγκεκριμένο πρότυπο πίστης είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναπτύξει μηχανισμούς διερεύνησης/ αμφισβήτησης αυτών των στερεοτύπων ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. Παρομοίως και για το έθνος αλλά ας πούμε ότι εκεί έχεις την ανάγκη της επικοινωνίας, πρέπει κατ’ ελάχιστον να μάθεις μια γλώσσα, με τα παρελκόμενα της (ήθη, έθιμα κ.λ.π.)
Η πίστη πρέπει να αφήνεται να αναπτυχθεί στο άτομο και όχι να επιβάλλεται με κατήχηση, για πράγματα και θεωρίες που δεν εμπεριέχουν κανένα τεκμήριο εγκυρότητας. Με ποιο δικαίωμα διδάσκεις σε ένα τρίχρονο ότι «θα το τιμωρήσει ο θεός» χωρίς την παραμικρή απόδειξη ύπαρξης τέτοιου πλάσματος; Όλα μεν στηρίζονται σε κάποιου είδους «πίστη» αλλά όλα τεκμηριώνονται πριν αποδωθούν ως «διδακτέα ύλη» εκτός από τα της επικρατούσας θρησκείας. Γιατί αυτή η στρεβλωμένη ασυλία;
Εγώ θεωρώ αφορμή περιθωριοποίησης το να αναγκαστεί π.χ. ο γιος μου να απέχει από μαθήματα και εκδηλώσεις επειδή δεν πιστεύει σε αυτά. Κανονικά δεν θα έπρεπε να υφίσταται η ανάγκη να το κάνει. Όσο για το ποιος πρέπει να αλλάξει τι, σίγουρα δεν περιμένεις να είναι οι παπάδες αυτοί που θα διαμαρτυρηθούν για την αχρείαστη και διχαστική παρουσία της θρησκείας στα σχολεία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οθέλλος,
Σωστά, ο καθένα ό,τι θέλει. Πλην όμως η κοινωνία μας, όχι τόσο θεσμικά, αλλά ως κοινή παραδοχή, μας αναγκάζει να πάμε από το «ό,τι θέλει» στο πρέπει.
Εντάξει, αλλάζει, αλλά σιγά – σιγά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διόρθωση: «αρκεί να μην διδάσκεται από ακραίους, φανατικούς θεολόγους όπως κάποιους που έτυχε να έχω εγώ όταν ήμουνα μαθητής»
(Απορία: υπάρχει τρόπος να διορθώνουμε τα λάθη στα δικά μας κείμενα μετά την ανάρτηση τους;)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οχι στην wordpress!
Μόνο αν εσύ, είσαι εγώ 🙂
(Από όσα γνωρίζω.)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μεγάλο πρόβλημα οι γάμοι! Έχεις απόλυτο δίκιο 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κατ’ αρχήν, φίλε Μιχάλη, μόνο ένας βλάκας πάει να «διδάξει» ένα μικρό παιδί φοβερίζοντας το ότι «θα το τιμωρήσει ο Θεός» για όποιοδήποτε λόγο.
Από κει και πέρα, εσύ μπορεί να μην θέλεις να κάνει ο γυιός σου Θρησκευτικά αλλά οι υπολοιποι γονείς να θέλουν το μάθημα για τα παιδιά τους. Είτε μας αρέσει είτε όχι δεν έχουμε όλοι τις ίδιες απόψεις. Συνεπώς ποιούς ικανοποιούμε και ποιούς όχι; Θεωρώ ότι η πιο σωστή λύση υπό τις περιστάσεις είναι αυτή που ανάφερα προηγουμένως.
Πάντως αν εσύ πιστεύεις ότι είσα πιο σωστός στις απόψεις σου τότε ποιός ο λόγος να φοβάσαι να αφήσεις τον γυιό σου να παρακολουθήσει το μάθημα των Θρησκευτικών;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Απόλυτη συμφωνία με τον κ. Ταπακούδη!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οθέλλε το πρόβλημα μας (σε τοπικό και διεθνές επίπεδο) δεν εξαντλείται στο μάθημα των θρησκευτικών, είναι πολύ πιο βαθύ. Τα παιδιά μου είναι μόλις τριών αλλά ήδη πάνε οργανωμένα για εκκλησιασμό μετάληψη, τους δίνουν εικόνες αγίων τους οποίους τα ενθαρρύνουν να ασπάζονται κ.λ.π. Παράδοση του τόπου σου λέει, και αλληλένδετη με το ένδοξο μας έθνος (άλλο παραμύθι και αυτό). Άτε εσύ ο κουρούπετττος μετά να τους θέσεις έστω το θέμα μετά ότι όσα μαθαίνουν στο σχολείο εν κουρουφέξαλα. Δαμαί εγώ έγινα 30 χρονών να διανοηθώ ότι έχω έτσι αμφιβολίες.
Δεν ξέρω αν έχεις παιδιά αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο εξελιγμένη αντίληψη έχουν και από πόσο νωρίς. Μου φέρνει λοιπόν ο γιός μου μια εικονίτσα που του έδωσαν, να τη φιλήσω. Του λέω εγώ «ευχαριστώ Χάρη μου, δεν θέλω». Ε λοιπόν ο κότσυρος έφυεν που κοντά μου τζιαι εκατείγγηλεν με παρακαλώ στη μάμμαν του, έτοιμος να κλάψει «Μάμμα ο παπάς εν φιλά την παναγίτσαν». Μετά έβαλεν την κάτω που το μαξιλάρι του για να τον προσέχει.
Έπρεπε να είμαστε άθεοι εξ ορισμού τζιαι ως ενήλικες (ή στοιχειωδώς ώριμα άτομα) να αποφασίζουμεν περί θρησκείας Οθέλλε, όχι το αντίθετο. Για να μεν αρκέψω τζιαι για το έθνος τωρά, που ορισμένοι εννά μας πουν ότι έσιει τζιαι εθνικόν γονιδίωμαν…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φίλε Μιχάλη, είμαι σίγουρος ότι θέλεις το καλύτερο για τα παιδιά σου. Η δική μου φιλική συμβουλή είναι «keep it simple».
Δεισδαιμόνα, έχεις παιδιά; (μάλλον θα τα έκαμες μετά που σε… έπνιξα). Αν ναι, εβάφτισες τα;
Το ίδιο ερώτημα απευθύνεται και προς τον Μιχάλη. Και οι δύο απαντάτε μόνο αν θέλετε.
Ο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μιχάλη, τούτο έννεν τίποτε. Εμέναν η κόρη μου έκλαιγε γοερά στην προδημοτική γιατί τους είπε η δασκάλα ότι όποιος δεν αγαπά τον χριστούλη δεν είναι καλός άνθρωπος. Έκλαιγε για μένα… Βέβαια σήμερα στα 8 της κάμνει χάζι κι έφτασε στο σημείο να μάθει να σιωπά στο σχολείο όποτε συζητούν για τέτοια θέματα. Τεράστια πρόοδος. Κάμετε υπομονή, 12 χρόνια είναι, θα περάσουν.
Διαβάστε όσοι ενδιαφέρεστε και για την χρησιμότητα της προσευχής
http://astronaftikalinixta.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html
(σόρρυ στροβολιώτη για την διαφήμιση αλλά ταιριάζει νομίζω)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κανένα πρόβλημα με τη διαφήμιση!
Θυμήθηκα και το σχόλιο που σου είχα κάνει τότε:
«Πάντα απορούσα γιατί ένα δημιούργημα (άνθρωπος), να υπερέχει έναντι ενός άλλου (σκύλου) ενώπιον του Θεού.
Τελικά σκότωσα το θεό και μου έφυγε και η απορία.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πόσοι θεολόγοι εργοδοτούνται σήμερα που το κράτος μας για να μαθαίνουν τα κοπελλούθκια παραμύθκια τζιαί παραλογισμούς; Τί του στοιχίζουν;
Σε πόσους παπάδες το κράτος καταβάλλει μισθοδοσίαν; Τί του στοιχίζουν;
Πόσα ξωθκιάζει το κράτος μας γενικά, για την «εξυπηρέτηση» της θρησκείας;
Πιερώνει ακόμα τζιαί αστυνομικούς να προσέχουν κάποιους παπάες! Άκου!
Πιερώνει ακόμα τζιαί τες παπαθκιές έναν ποσόν καμιάν τρακοσιάν ευρώ κάθε μήναν σαν επίδομαν πρεσβυτέρας. Άκου!
Ποιόν το όφελος τζιαί ποιά ανάγκη το υποχρεώνει;
Το σπάταλον κράτος! Το σπάταλον κράτος! Το σπάταλον κράτος! Το σπάταλον κράτος!
Πούν’ το Παπαδοπουλλούιν να ενδιατρίψει και επί τούτου του θέματος; Να σώσει την οικονομίαν της Κύπρου καλέ μου!
Αλλά τωρά εν της παπαθκιάς τα ξύλα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Α, βλέπεις! Πεδίον δόξης λαμπρόν για μια δυναμική, τολμηρή κυβέρνηση να διορθώσει τα κακώς έχοντα!
Μαζί σας!
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχω την εντύπωση ότι οι μισθοί των παπάδων είναι λιγότερο πρόβλημα από τον κάθε Παπασάββα και τον κάθε Μολέσκη που εργοδότει ο ίδιος ο πρόεδρος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Στροβολιώτης
Μα με ποιαν πλειοψηφίαν στην βουλήν έννα γίνουν οι απαραίτητοι νόμοι;
@Othellos: οι μισθοί των παπάδων είναι λιγότερο πρόβλημα. . . .
Χα! Τα ξύλα εν της παπαδκιάς τωρά!
Έν ετέλειωσα την κουβένταν μου! Ορίστε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ντροπη σου κυριε γιαννακη.ντροπη σου.εκτος απο ανανικος και διχοτομικος ειστε και αντιχριστος.θα φατε μια γερη αγωγη και θα πατε σπιτι σας στην αγκυρα η μαλλον στην νεα υορκη εκει που ζουν οι ανανοδημιουργητες σας.ειστε η οχιπροοδευτικος?εχετε ολα τα χαρακτηριστικα του προσκυνημενου τρεμοπουλου αλλα και του αγαπητου εδω.τουρκολαγνος και υβριστης των παντων ειστε.ο λαος θα μαθει ποιος ειστε και πληρωσετε.αυτο το υβριστικο σας κειμενο απεδειξε οτι δεν γνωριζετε τιποτα για τον χριστο.αποτελει παγια τακτικη των αμορφωτων αθειστων.να επινουμε καταστασεις για να βριζουμε την θρησκεια του λαου αφου δεν εχουμε τα μεσα να αναγκασουμε τον λαο να την αφησει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κύριε Φονιά. Μα εκτός από φόνους κομμουνιστών κάνετε και αγωγές; Μωρέ μπράβο!
Ο Χριστός επίσης γράφετε πάντοτε με κεφαλαίο Χ. Λίγος σεβασμός στον Κύριο δεν βλάπτει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επίσης ο Χριστός είπεν ου φονευσεις και αγαπάτε αλλήλους
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
file Strovolioti, mou ethimises ena polla, polla asteio vivlio:
eisai pou tous llious pou enna to apolausoun xwris fovo kai pathos.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
On the Kindle!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μιχαλη Ταπακούδη,άρεσες μου. συμφωνώ.
Ως τα δεκαπέντε μου χρόνια, πήγαινα στην εκκλησία, κοινωνούσα κλπ. Αν και δεν νήστευα κανονικά. Κάθε Καθαρά Δευτέρα, εκαθάριζα τα πουρέκια που έπερίσσευαν από την προηγούμενη. 🙂
Στα μαθητικά μου χρόνια εδιάβαζα και μου άρεσε πολύ η Ελληνική μυθολογία. Οποτε διερωτήθηκα, γιατί να πιστέυω στα παραμύθια των Εβραίων και όχι τα Ελληνικά ή οποιουδήποτε άλλου λαού;
Μου είναι αδιανόητο να πάω να κοινωνήσω, να προσκυνήσω εικόνες που άγγίσαν εκατοντάδες άλλα χείλη, και προπαντός να προσκυνήσω λείψανα αγίων. Δεν μπορώ πλέον να ακούω εκείνες τες μακρόσυρτες ψαλμωδίες, αααααααα, ούτε διανοούμε να πάω σε παπάν να εξομολογηθώ. Μια φίλη μου που πήγε, ο παπάς την ρωτούσε για τη σεξουαλική της ζωή.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ε μεν μου πεις ότι του είπεν γιατί εν να πάω να γενώ παπάς!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εσυνεχίστηκε η κουβέντα θωρώ. Πιασάρικα τα υπαρξιακά Στροβολιώτη.
@Othello: Φίλε εγώ αγαπώ την απλότητα (keep it simple). Πιστεύω λιγότερη θρησκεία στη ζωή μας θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Βάφτισα τα παιδιά μου (δίδυμοι γιοί) πριν τρία χρόνια αλλά νομίζω σήμερα δεν θα το έκανα, τουλάχιστον όχι εκκλησιαστικά αλλά ως κάποιου είδους γιορτή με δικούς και φίλους. Πάντως εξακολουθεί να με ενδιαφέρει να γίνω τατάς.
@αστροναύτη: εντάξει ελπίζω τα κοπελλούθκια μου να το πάρουν «φιλοσοφικά» το θέμα για να έχουν την ψυχική τους υγεία και ηρεμία μέσα σε ένα θρησκευόμενο περίγυρο, αλλά για τη σιωπή δεν ξέρω αν είναι καλή πρακτική, εξάλλου οι δημοκρατικές κοινωνίες κρίνονται από το πόσο καλά δέχονται την άποψη της μειοψηφίας (αν είναι μειοψηφία δηλαδή). Βέβαια ως άθεοι, μονίμως παρεξηγούμαστε ως είρωνες.
@Στροβολιώτη: ο φόβος είναι ακόμη πιο βασικό συναίσθημα. Δεν είμαι ειδικός αλλά η πίστη μάλλον είναι παράγωγο του συστήματος «flight or fight» όπου ο εχθρός είναι ο θάνατος. Η πίστη είναι εργαλείο μάχης εναντίον ενός εχθρού από τον οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις. Προχτές είδα στη Nova μια ταινία για ένα τύπο που ανακάλυψε το πρώτο ψέμα σε ένα κόσμο απόλυτης, ψυχρής αλήθειας. Ούτε για να γράψουν μυθιστορήματα δεν ήταν άξιοι γιατί η φαντασία είναι ένα ψέμα. Στο νεκροκρέβατο της μητέρας του, της λέει ότι δεν θα χαθεί στην ανυπαρξία αλλά θα πάει σε ένα όμορφο μέρος, με τους αγαπημένους της, για πάντα (ring a bell?). Αυτή δεν μπορεί παρά να τον πιστέψει και πεθαίνει ευτυχισμένη. Δεν τα κατάφερα να τη δω μέχρι τέλους αλλά κάποια στιγμή ο τύπος εξελίχτηκε στον επί γης προφήτη κάποιου σούπερ τύπου στον ουρανό. Χο, χο!
@ανώνυμος: χμ, εγώ δεν πήγα ποτέ εξομολόγηση. Το απέφυγα γιατί κάποιες πράξεις, σκέψεις και επιθυμίες μου δεν είναι προς κοινοποίηση στον οποιονδήποτε. Οπότε αν δεν σκοπεύεις να «ανοίξεις την καρδιά σου» καλύτερα μην πας. Κι αν θα πας, καλύτερα σε ειδικούς (ψυχολόγους) και όχι στον κουτσομπόλη της γειτονιάς σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Μιχάλη: να σου ζήσουν οι δίδυμοι σου και πάντα να τους χαίρεσαι.
Όπως εξήγησα ήδη η γνώμη μου είναι ότι όση θρησκεία θέλει βάζει στην ζωή του ο καθένας μας. Είναι γι’ αυτό που νομίζω ότι εσύ και κάποιοι άλλοι ψάχνετε τα πράγματα περισσότερο από ότι πρέπει. Δικαίωμα σας βέβαια αλλά όπως θέλετε να σέβονται οι άλλοι τις επιλογές σας έτσι πρέπει κι εσείς να σέβεστε τις επιλογές τους χωρίς να προσπαθείτε να «επιβάλετε» οτιδήποτε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να γενείς , χαμάλη μου, να γενείς. Το περισσότερο ενδιαφέρον αφορούσε τη τυχόν σεξουαλική ζωή πριν τον γάμο. Μετά τον γάμο αν απάτησε τον άνδρα της. Και αν εκάμναν κανονικό σέξ ή παράνομα πράματα. Μεν με ρωτήσεις ποιόν΄εν το κανονικόν τζιαι ποιά εν τα παράνομα, γιατί δεν ξέρω:-)))
Ιων σκεπτικός ο ανώνυμος πιο πάνω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χμ, το θέμαν παίρνει άλλες διαστάσεις. Έν εν για τούτον πον να μας κάψει ο Θεός;
Πιστεύω ότι το κανονικόν σεξ εν τζιείνον που αποδέχονται ελεύθερα όλα τα ενήλικα τζιαί με σώας τα φρένας άτομα που συμμετέχουν.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!