Η υπευθυνότητα του ΑΚΕΛ Vs Ελληνική Αριστερά.
«Ευχή να πετύχει η νέα υπό τον κ. Παπαδήμο Ελληνική κυβέρνηση» εξέφρασε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κ. Άνδρος Κυπριανού.
Την ίδια ώρα το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ καλούν τον κόσμο στους δρόμους, και απαξιώνουν τον «τραπεζίτη» νέο πρωθυπουργό. Ο οποίος φυσικά είναι και ακαδημαϊκός, αλλά αυτή του η ιδιότητα χάθηκε στο μύλο της μηδενιστικής ισοπέδωσης που υιοθέτησαν τα δυο αυτά ελληνικά κόμματα.
Ο Παπαδήμος θα έχει τη στήριξη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ως επίσης και του ακροδεξιού ΛΑΟΣ – δηλαδή αντικειμενικά της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού εκλογικού σώματος-, αλλά σύμφωνα με αυτό το ανόητο παλικάρι, τον Τσίπρα, υπάρχει «ωμη αλλοίωση της λαϊκής κυριαρχίας».
Λέει ακόμα ο κ. Τσίπρας πως όλοι οι πιο πάνω που θα ανεχθούν τον Παπαδήμο, «θα έχουν συνευθύνη για την κοινωνική διάλυση, τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία.»
Καλό είναι να ξυπνήσει κάποιος τον κ. Τσίπρα, και να τον ενημερώσει πως όλα αυτά συμβαίνουν ήδη στην Ελλάδα. Και συμβαίνουν γιατί τα λόγια και τα συνθήματα ήταν πάντοτε μούχτιν. Την ίδια στιγμή, – τι στιγμή, εδώ μιλάμε για δεκαετίες-, οι πλείστες δημόσιες και πολιτικές πράξεις ήταν εγκληματικές, ενώ η διαχείριση, με εξαίρεση ίσως την περίοδο Σημίτη, ήταν καταθλιπτικά ανεύθυνη και ανεπαρκής.
Αν αυτά είναι χαρακτηριστικά του καπιταλισμού, να τον ρίξουμε στην πυρά. Αν όμως συμβαίνει το πλέον πιθανό, πως δηλαδή μικροί πολιτικοί, κακοί διαχειριστές και πολύς κακός τσαμπουκάς κατέστρεψαν την χώρα, τότε η λακωνική έστω ευχή του ΑΚΕΛ προς τον κ. Παπαδήμο αποτελεί λαμπρή στιγμή έναντι των απαράδεκτων ιδεολογικών του συγγενών στην Ελλάδα.
Φυσικά, όσοι διαβάζουν αυτό το κείμενο, και νομίζουν πως θα περιοριστώ στο χούμισμα του ΑΚΕΛ, κάνουν λάθος. Γιατί η άλλη πλευρά του νομίσματος, που ονομάζεται υπεύθυνη στάση, είναι η υποκρισία. Η ευχή για επιτυχία του Παπαδήμου είναι ανέξοδη. Αν είχαμε παρόμοια περίπτωση στην Κύπρο, το ΑΚΕΛ πιθανότατα να έμενε εκτός, αφού το παλεύει ακόμα. Παλεύει μεταξύ της υπευθυνότητας που δείχνει σε αρκετές στιγμές, και τις ιδεολογικές προσκολλήσεις σε αποτυχημένες ιδέες και ανύπαρκτα κοινωνικά μοντέλα. Παλεύει ακόμα μεταξύ της προοδευτικότητας και του ξύλινου, παρωχημένου λόγου.
Οσοι βλέπουν θετικά το ΑΚΕΛ μπορούν να εύχονται μόνο ένα πράγμα: να ξεκολλήσει το ΑΚΕΛ από το παρελθόν του, και να γίνει ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Τότε και μόνον τότε θα μπορέσει να εξαντλήσει την χρησιμότητα που του δίνει η κατά καιρούς υπεύθυνη συμπεριφορά, αλλά κυρίως το εκτόπισμα του εντός της κοινωνίας.
Στροβολιώτης 
» Αν αυτά είναι χαρακτηριστικά του καπιταλισμού, να τον ρίξουμε στην πυρά. Αν όμως συμβαίνει το πλέον πιθανό, πως δηλαδή μικροί πολιτικοί, κακοί διαχειριστές και πολύς κακός τσαμπουκάς κατέστρεψαν την χώρα, τότε η λακωνική έστω ευχή του ΑΚΕΛ προς τον Κ. Παπαδήμο αποτελεί λαμπρή στιγμή έναντι των απαράδεκτων ιδεολογικών του συγγενών στην Ελλάδα.»
επίσης εδώ https://strovoliotis.wordpress.com/2011/09/23/
είχες γράψει και το πολύ όμορφο
Ο ελληνικός λαός υπέστη το μεγαλύτερο κόστος, είναι αλήθεια, αλλά πως θα γινόταν αλλιώς;
http://www.xrimatistirio.gr/news/preview_news.asp?CATEGORY_id=62&NEWS_DATA_ID=206099
Πρωτιά για Έλληνες εφοπλιστές
ΝΑΥΤΙΛΙΑ: 22/12/2010
Οι μεγαλύτεροι αγοραστές μεταχειρισμένων πλοίων στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου της φετινής χρονιάς, ήταν οι Έλληνες εφοπλιστές, αποκαλύπτει έρευνα της μεσιτικής εταιρείας στον κλάδο της ναυτιλίας, Golden Destiny, με έδρα τον Πειραιά. Μάλιστα, η εταιρεία επισημαίνει ότι οι
Έλληνες εφοπλιστές, είναι οι κάτοχοι του δεύτερου μεγαλύτερου εμπορικού στόλου παγκοσμίως μετά από την Κίνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Golden Destiny που δημοσιεύει το πρακτορείο Bloomberg, οι Έλληνες αγόρασαν 219 καράβια, που συνιστά αύξηση των δαπανών σε μεταχειρισμένα πλοία της τάξης του 12% σε σχέση με πέρυσι, με το συνολικό ποσό να διαμορφώνεται στα 5,6 δισ. δολάρια. Σχεδόν τα μισά από αυτά, αφορούσαν σε πλοία μεταφοράς φορτίων όπως εμπορεύματα (άνθρακα). Εξάλλου, όπως αναφέρει η έρευνα της εταιρείας, οι Έλληνες ήταν επίσης οι εφοπλιστές με τις μεγαλύτερες δαπάνες, αυξάνοντας τις επενδύσεις σε ποσοστό πενταπλάσιο, παραγγέλνοντας 247 καράβια έναντι συνολικού ποσού 6,6 δισ. δολαρίων. Όπως αναφέρει η Golden Destiny, το επόμενο έτος αναμένεται να είναι «ένα δύσκολο έτος εξαιτίας του αριθμού των πλοίων που αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία, καθώς η διατήρηση της ανάπτυξης του στόλου θα φέρει προβλήματα στην ισορροπία προσφοράς/ζήτησης».
http://tvxs.gr/userpost/%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B1/%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82
Καθαρά κέρδη Τραπεζών ΣΕ ΕΚΑΤΟΜ. ΕΥΡΩ
ΤΡΑΠΕΖΕΣ 2007 2008 2009
ALPHA 851 513 349
ATE 241 28 -409
ΚΥΠΡΟΥ 480 526 322
EUROBANK 814 652 305
MARFIN 563 395 174
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 622 316 235
POSTBANK 43 3 25
ΕΘΝΙΚΗ 1.625 1.546 922
αν τα πιο πάνω στοιχεία δεν είναι αποδεικτικά του τρόπου που λειτουργεί ο καπιτλισμός πρακτικά αφαιμάζοντας τους εργαζομένους για να έχουν δις οι εφοπλιστές οι τράπεζες τοκογλύφοι και λοιπά παράσιτα δεν ξέρω τι είναι
πε μας ρε στροβολιώτη τούτα ούλλα τα δις που εδοθήκαν για την σωτηρία των τραπεζών έπρεπε να δοθούν;
δηλαδή στα κέρδη οι ιδιώτες εν μόνοι τους τζαι στις ζημιές πάλε μόνοι τους με επιβάρυνση του λαού; πε μας να δούμεν
και επίσης απέφυγες επειδή δεν σε βολευει προφανώς να απαντήσεις και σε αυτό
δηλαδή μπορεί να νοηθεί διάσωση της οικονομίας της “ελλάδας” με πάμφτωχους έλληνες εσαεί;
δηλαδή για να σωθεί η “ελλάδα”
πρέπει οι έλληνες να ζουν με 500 ευρώ το μήνα μάξιμουμ
τελικά τουτη η “ελλάδα” που ποιους αποτελείται ρε παιθκιά;;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Osr, το κέρδος δεν είναι παράνομο, άρα τα νούμερα που παραθέτεις πιο σκοπό εξυπηρετούν;
Όσο πιο κερδοφόρα είναι μια επιχείρηση, τόσο περισσότερες επενδύσεις κάνει, τόσο περισσότερο κόσμο εργοδοτεί. Δηλαδή χαίρεσαι που κάποιες επιχειρήσεις δεν πάνε καλά και απολύουν κόσμο;
Από τη στιγμή που τα κράτη (όλα τα κράτη, άρα δεν νομίζω να μιλάμε για ηλιθίους παντού), κρινουν πως αν μια τράπεζα κινδυνεύει πρέπει να σωθεί, αφού τυχόν κατάρρευση επηρεάζει το γενικότερο σύστημα, τότε ορθώς δίνουν τα δις. Μετά από ένα σημείο άλλαξαν λίγο τα κριτήρια: θα σωθούν τράπεζες που έχουν προβλήματα ρευστότητας και όχι προβλήματα επιβίωσης. Όσες ανήκουν στη δεύτερη ομάδα καταρρέουν, κλείνουν και απολύουν τον κόσμο τους.
«δηλαδή μπορεί να νοηθεί διάσωση της οικονομίας της “ελλάδας” με πάμφτωχους έλληνες εσαεί;»
Τούτον εν το μεγάλον στοίχημα. Η παρουσία της ελλάδας στην ευρωζώνη δεν επιτρέπει την χρήση του κλασσικού μηχανισμού της συναλλαγματικής υποτίμησης σε καιρούς κρίσης. Άρα, ναι η ελλάδα θα σωθεί, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο να πάψει να είναι φτωχή σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δυστυχώς οι συνέπειες της εγκληματικά κακής διαχείρισης του ελληνικού κράτους θα ταλαιπωρούν ολόκληρες γενιές.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
οι τράπεζες δεν είναι απλώς επιχειρήσεις αλλά είναι αυτές που δημιουργησαν την τεράστια χρηματοπιστωτική φούσκα που έσκασε στα μούτρα όλων των νεοφιλελεύθερων παπαρολόγων που απλά δεν μπόρεσαν να προβλέψουν το αυτονόητο
όσο μεγαλύτερα κέρδη έχουν οι τοκογλύφοι τόσο μεγαλύτερη είναι και η φούσκα
αν θέλεις εξηγώ σου το παπαρπάνω αν δεν αντιλαβμάνεσαι τίποτα από τον κόσμο στον οποίο ζεις φίλε συμποδηλάτη
όσον αφορά τις παπαριές (μόνο αυτό το επίθετο μπόρεσα να βρω) ότι χαίρομαι επειδή τάχα κάποιες επιχειρήσεις δεν πάνε καλά και άρα απολύουν κόσμο
θα σου πω το εξής και προσπάθησε να κάνεις σκέψεις όχι αποσπασματικές αλλά που να έχουν συνοχή και να συνδεόνται μεταξύ τους
οι τράπεζες είναι παρασιτικοί οργανισμοί με όλη την σημασία της λέξης
δηλαδή δεν παράγουν απολύτως τίποτα
είναι οι βασικοί υπαίτικοι της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα με την χρηματοπιστωτική φούσκα αρχικά της οικοδομικής βιομηχανίας και μετά πήρε τα πάντα η φουρτούνα
επίσης οι τράπεζες εκτός από την πρωτοφανή αυτή σημερινή συστημική και αναπόφευκτη για κάθε εχέφρων άνθρωπο που αντιλαμβάνεται τι γίνεται καπιταλιστική κρίση για την οποία όχι απλά δεν πλήρωσαν τίποτα αλλά αντίθετα οι ζημιές τους κοινωνικοποιήθηκαν ενώ τα κέρδη τους ήταν καθαρά ιδιωτικά μέσα στις τσέπες των παρασιτων τους
δημιουργησαν ανθρώπους παρασιτικούς με αντίστοιχες παρασιτικές θέσεις εργασίας σε τομείς που δεν παράγουν τίποτα
πχ στην Κύπρο η οποία δεν παράγει απολύτως τίποτα αλλά ξεπλένει χρήμα οι πλείστιο άνθρωποι δουλεύουν σε παρασιτικά επαγγέλματα υποβοηθητικά σε αυτά δηλαδή δικηγορικά λογιστικά γραφεία εταιρείες προσφοράς υπηρεσιών κλπ
άρα εκτός από την δημιουργία της καπιταλιστικής κρίσης οι τοκογλύφοι τραπεζίτες ήδη έχουν δημιουργήσει στην δύση κοινωνίες οι οποίες δεν παράγουν απολύτως τιποτα αλλά είναι απλά μέσα σε ένα γραφείο κλπ
αυτά προς το παρόν
σου βάζω ένα άρθρο ενός σπουδαγμένους με χαρκια και πτυχία που σου απαντάει ακόμα και μέσα σε νεοφιλελεύθερες λογικές
http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=33955&categories_id=69#.TsI29HkyVi0.twitter
Προετοιμασία για τη μεγαλύτερη διαπραγμάτευση της Ελλάδας
14/11/2011 – 15:46
|
Γράφει ο Πάνος Παναγιώτου*
Στα τέλη του 2006 παρακολούθησα σε εκπομπή της ελληνικής κρατικής…
τηλεόρασης τον πρόεδρο των μεσιτικών γραφείων μεγάλης πόλης της Βορείου Ελλάδος να εξηγεί γιατί οι τιμές των ακινήτων θα συνέχιζαν την ανοδική τους πορεία για πάντα και γι’ αυτό έπρεπε όλοι να σπεύσουν να αγοράσουν σπίτι.
Η άποψη του αυτή αντανακλούσε τη γενικότερη πεποίθηση της ελληνικής κοινωνίας σε εκείνη τη φάση και όχι συμπτωματικά.
Ακούγοντας ότι έπρεπε όλοι να βιαστούν να αγοράσουν κατοικία ακόμη και ως επένδυση ώστε να κερδίσουν σίγουρα χρήματα επικοινώνησα με την εκπομπή για να στείλω μελέτες για το πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι μία επένδυση στην αγορά κατοικίας όταν γίνει στο λάθος τόπος και τη λάθος στιγμή, ιδιαίτερα αν αυτή είναι στην κορυφή μίας μεγάλης φούσκας. Η ομάδα της παρουσιάστριας παρέλαβε τις μελέτες αλλά διαπίστωσε πως ήταν απαισιόδοξες και δυσάρεστες και έτσι τις ‘έθαψε’ στο αρχείο της. Η εκπομπή συνέχισε να προβάλλει ανθρώπους που συμβούλευαν τον κόσμο να επενδύσει στην αγορά κατοικίας ενισχύοντας το διαμορφωθέν κλίμα το οποίο συνδέεται άμεσα με την κρίση που βιώνουμε σήμερα.
Ήδη από το 2003 είχα δημοσιεύσει αναλύσεις όπου διαπίστωνα τον κίνδυνο πολλές ευρωπαϊκές χώρες να προσπαθήσουν να ακολουθήσουν το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθούσαν το διάστημα εκείνο οι ΗΠΑ, πληθωρίζοντας την αγορά κατοικίας και ελπίζοντας ότι η πραγματική ανάπτυξη θα ακολουθούσε.
Το 2006 η ελληνική αγορά κατοικίας είχε ήδη πληθωριστεί υπέρμετρα και η τότε κυβέρνηση εκμεταλλευόταν την άνοδο των τιμών κατοικίας και την ανάπτυξη του κλάδου οικοδομών για να κρύψει τη μικρή πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Την ίδια στιγμή οι ελληνικές τράπεζες κατέκλυζαν τα ΜΜΕ με διαφημίσεις για στεγαστικά δάνεια ακολουθώντας, επίσης, το αμερικανικό μοντέλο. Τράπεζες και κλάδος κατοικίας προκάλεσαν μία πλασματική ανάπτυξη που σε συνδυασμό με τα χαμηλά πραγματικά επιτόκια μέχρι το 2005 αύξησε θεαματικά τη ρευστότητα και την κατανάλωση. Οι ελληνικές τράπεζες οργίασαν παρέχοντας καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια σε οποιονδήποτε είχε τη δυνατότητα να βάλει την υπογραφή του σε ένα κομμάτι χαρτί και αυτό προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της κατανάλωσης και των τιμών κατοικίας.
Με τις τράπεζες να καταγράφουν το ένα κερδοφόρο τρίμηνο μετά το άλλο οι τιμές τους στη χρηματιστηριακή αγορά αυξάνονταν δημιουργώντας παράλληλα και μία χρηματιστηριακή φούσκα. Η υπέρμετρη πλασματική ανάπτυξη των τραπεζών τις μετέτρεψε σε δεύτερο “δημόσιο” κάνοντας μερικές απ’ αυτές πολύ μεγάλες για να πέσουν σε περίπτωση κρίσης αλλά και πολύ μεγάλες για να σωθούν αν ποτέ χρειαζόταν.
Το Φεβρουάριο του 2006 σε ανάλυση στην εφημερίδα ΚΕΡΔΟΣ είχα υποστηρίξει πως ο χρηματιστηριακός τραπεζικός κλάδος της Ελλάδας ήταν ήδη υπερτιμημένος και προκαλούσε υπερτίμηση σε όλο το ελληνικό χρηματιστήριο καθώς αποτελούσε (και αποτελεί) το μεγαλύτερο τμήμα αυτού. Ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης είχε προσπαθήσει να λειτουργήσει διαφορετικά απ’ ότι ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης (όταν το 2000 είχε προβλέψει πως ο Γενικός Δείκτης θα έφτανε στις 7.500 μονάδες για να καταρρεύσει δύο χρόνια αργότερα στις 1500 μονάδες καταστρέφοντας εκατομμύρια Έλληνες) και προειδοποίησε για την υπερβολική ανατίμηση των μετοχών, χωρίς να κάνει, τίποτε, ωστόσο για να σταματήσει της γενεσιουργές αιτίες της φούσκας πριν αυτή φτάσει σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα.
Έτσι δημιουργήθηκε μια κατάσταση όπου οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια τα οποία διοχετεύονταν στην αγορά κατοικίας τροφοδοτώντας τον κλάδο οικοδομών ο οποίος προκαλούσε ανάπτυξη σε μια σειρά κλάδων που εξαρτώνται απ’ αυτόν, αυξάνοντας την κατανάλωση και τη ρευστότητα, τμήμα της οποίας επέστρεφε στις τράπεζες για να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την έκδοση περισσότερων δανείων, επανατροφοδοτώντας το φαύλο κύκλο της καταστροφής.
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα γινόταν όλο και λιγότερο ανταγωνιστική και το νέο νόμισμα της, το ευρώ, χειροτέρευε πολύ τα πράγματα ως προς αυτήν την κατεύθυνση. Η αδυναμία του κράτους να επιβάλλει ένα δίκαιο και έξυπνο φορολογικό σύστημα, η αποτυχία της τότε κυβέρνησης να κάνει αυτό που δεν είχε κάνει ούτε η προηγούμενη, δηλαδή να βοηθήσει τη χώρα να γίνει ανταγωνιστική μέσω διαρθρωτικών αλλαγών, η παντελής αδιαφορία των πολιτικών για τις πολλαπλές φούσκες που δημιουργούνταν και η ανευθυνότητα με την οποία λειτουργούσαν οι τράπεζες προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, αποτέλεσαν βασικά συστατικά στοιχεία της καταστροφής που ακολούθησε.
Το 2007 αν κανείς ήθελε να απεικονίσει την ελληνική οικονομία σε τρεις λέξεις, αυτές ήταν: δημόσιο, τράπεζες & οικοδομή.
Δυστυχώς η κατάσταση αυτή δεν ήταν μόνο ελληνικό φαινόμενο, τουλάχιστον ως προς την υπέρμετρη πλασματική ανάπτυξη τραπεζών και οικοδομής, καθώς παρόμοιο με το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης ακολουθούσαν στο ίδιο διάστημα, μεταξύ άλλων και η Ισπανία, η Ιταλία, και η Πορτογαλία.
Στα τέλη του 2007 στο e-βιβλίο ‘Πόλεμος Παρέμβασης’ είχα υποστηρίξει ως δεδομένο το σπάσιμο της φούσκας ακινήτων σε αυτές τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σημειώνοντας πως η μόνη χώρα της Ευρώπης που σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας είχε βιώσει μείωση των τιμών κατοικίας ήταν η Γερμανία, η οποία και θα μπορούσε να αντέξει με μεγαλύτερη άνεση ένα ενδεχόμενο συστημικό σοκ και να βρεθεί γρήγορα σε πλεονεκτική οικονομική, χρηματοπιστωτική και χρηματιστηριακή θέση.
Το 2006, ο όχι ακόμη ευρέως γνωστός τότε οικονομολόγος Ρουμπινί είχε αναδείξει το θέμα με ιδιαίτερα ρεαλιστικό και εύστοχο τρόπο, μιλώντας για τη δημιουργία φούσκας στις αγορές κατοικίας των παραπάνω χωρών και προβλέποντας πως εντός μιας πενταετίας, δηλαδή μέχρι το 2011, ο συνδυασμός της έλλειψης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, της ύπαρξης φούσκας στις χρηματιστηριακές αγορές και του ακριβού ευρώ θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στις οικονομίες των κρατών αυτών και στην περίπτωση ενός σοκ θα μπορούσε να προκληθεί ακόμη και διάσπαση της ευρωζώνης με έξοδο τους απ’ το ευρώ.
“Αν η Ιταλία δεν προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές, μέσα σε 5 χρόνια από σήμερα αυτό (η έξοδος απ’ το ευρώ) δεν είναι καθόλου απίθανο” είχε πει χαρακτηριστικά , προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα για να προβλέψει πως η Ιταλία θα μπορούσε να καταλήξει όπως η Αργεντινή και να οδηγηθεί στην πτώχευση, όπως θα μπορούσε να συμβεί και με όλες τις υπόλοιπες χώρες του Νότου.
Η συγκεκριμένη ομιλία του Ρουμπινί είχε κάνει έξαλλο τον τότε Ιταλό υπουργό Οικονομικών ο οποίος αντέδρασε έντονα στις αναφορές περί κινδύνου διάσπασης της ευρωζώνης. Όπως και με τη φούσκα κατοικίας, τη φούσκα στην αγορά δανείων και τη φούσκα στις χρηματιστηριακές αγορές, η αναφορά στα προβλήματα της ευρωζώνης και στο ενδεχόμενο κάποια στιγμή να αυτή απειληθεί με διάσπαση θεωρήθηκε ταμπού. Όταν όλα φαίνονται ότι πηγαίνουν καλά κανείς δε θέλει να είναι αυτός που θα χαλάσει το πάρτι.
Όμως, η αλήθεια είναι πως το σπάσιμο της φούσκας του χρηματιστηρίου το 2000 στην Ελλάδα και η υιοθέτηση του ευρώ χωρίς η Ελλάδα να είναι έτοιμη, καθόρισαν την επόμενη δεκαετία για τη χώρα και προλείαναν το έδαφος για τη στροφή στη λύση του υπερβολικού δανεισμού και της τροφοδότησης νέων φουσκών προκειμένου να επιτευχθεί ανάπτυξη. Η ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη χωρίς προετοιμασία της προκάλεσε γιγαντιαία προβλήματα, παρόλο που ακόμη και σήμερα κανείς δε θέλει να το παραδεχτεί και ο σημερινός Πρωθυπουργός κύριος Λουκάς Παπαδήμος έχει το δικό του μερίδιο της ευθύνης γι’ αυτό. Είναι ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς την έκθεση την οποία συνέταξε ο ίδιος το 2001 σχετικά με την ελληνική οικονομία και την υιοθέτηση του ευρώ.
Αν ο κύριος Παπαδήμος δε γνώριζε για τις αλχημείες της τότε κυβέρνησης τότε έχει ευθύνη γιατί εκθέσεις του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα «greek statistics» υπήρχαν από το 1996. Αν πάλι γνώριζε, τότε η ευθύνη του είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όπως και να έχει ευθύνη έχει και για τη σιωπή του τα επόμενα χρόνια όταν έβλεπε πως η επιλογή του ευρώ ήταν απολύτως ακατάλληλη για την αδύναμη και προβληματική ελληνική οικονομία. Ευθύνη, όμως, έχει και σήμερα που δεν εξηγεί τους λόγους που η χώρα έφτασε ως εδώ ώστε να αναδείξει το τί πρέπει πράγματι να συμβεί για να προχωρήσει.
Τη δική τους ευθύνη, όμως, έχουν και οι ελληνικές τράπεζες για τη ‘συνεργασία’ τους με το κράτος με τρόπο που δε λάμβανε πάντα υπόψη του το συμφέρον της χώρας και για την πολιτική παροχής δανείων που ακολούθησαν προκαλώντας μία φούσκα ρευστότητας η οποία επέτρεψε τη συγκάλυψη των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Φτάνοντας στο πολύ πρόσφατο παρελθόν η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση Παπανδρέου προχώρησε σε ‘διαρθρωτικές αλλαγές’ με το πιστόλι στον κρόταφο χωρίς να γνωρίζει τί πράττει και γιατί, με αλλοπρόσαλλες και αλληλοσυγκρουόμενες πολιτικές οι οποίες τελικά δεν απέτρεψαν τίποτε απ΄ αυτά που ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε πως θα απέτρεπε πάση θυσία και που οδήγησαν τη χώρα σε μία καταστροφική κατάσταση. Χαρακτηριστικό των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης για την ελληνική οικονομία, προ ΔΝΤ εποχής, είναι εμπιστευτικό έγγραφο που δημοσιεύει το XrimaNews.gr από τα Wikileaks το οποίο δείχνει πως στα τέλη του Φεβρουαρίου του 2010, η κυβέρνηση προετοίμαζε την αύξηση (!) κατά 1,5% των συντάξεων μέχρι 2.000 ευρώ.
Τέλος και ερχόμενοι στο σήμερα η αλήθεια είναι πως ο νέος Πρωθυπουργός, κατά πάσα πιθανότητα, δε μπορεί να σώσει την Ελλάδα για μία πλειάδα λόγων, μεταξύ των οποίων ότι στη συμφωνία της 26ης-27ης Οκτωβρίου δε βρίσκεται η λύση του ελληνικού προβλήματος αλλά μόνο η επόμενη δόση του δανείου που χρειάζεται η χώρα για να μην πτωχεύσει άμεσα.
Είναι, πια, καιρός να μιλήσουμε όχι αισιόδοξα, ούτε απαισιόδοξα αλλά ρεαλιστικά, σπάζοντας ταμπού που μας κόστισαν πολύ ακριβά και παραθέτοντας όσα στοιχεία έχουμε στη διάθεση μας τα οποία μπορούν να φωτίσουν την πραγματικότητα με τρόπο διαφορετικό απ’ αυτόν που έντεχνα κάνουν ως σκηνοθέτες οι πολιτικοί. Πρέπει να σπάσουν τα ταμπού και να δούμε τις προοπτικές και τις επιλογές μας κατάματα. Βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο πριν την έκρηξη μίας βόμβας που μπορεί να διαλύσει την Ελλάδα για τα επόμενα 10 με 20 χρόνια και όμως, ακόμη και μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο έχουμε μία μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουμε την πορεία της χώρας προς το καλύτερο, αποφεύγοντας το χειρότερο.
Και αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι αφού δούμε τις ευθύνες όλων κατάματα, τις δικές μας, των πολιτικών, των τραπεζών, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και όσων είναι συνυπεύθυνοι για τη θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα και αφού κατανοήσουμε γιατί θέλουμε και δικαιούμαστε να αλλάξουμε πορεία, να προετοιμαστούμε για τη σημαντικότερη διαπραγμάτευση που θα έχει κάνει η χώρα εν καιρώ ειρήνης, αυτήν στην οποία θα ζητήσουμε είτε ουσιαστική βοήθεια, επιτέλους, από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω μηχανισμών που μέχρι τώρα αρνείται να θέσει σε εφαρμογή είτε τη διαγραφή ενός πολύ μεγάλου μέρους του χρέους μας ώστε να αποδεχτούμε μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές και νοικοκυρεμένη οικονομική πολιτική να σηκώσουμε το βάρος του ευρώ που μας αναλογεί. Ειδάλλως, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην έξοδο μας απ’ αυτό, παραμένοντας μεν στην Ευρώπη αλλά πληρώνοντας τα δύο τρίτα του χρέους μας σε δραχμές, εκμεταλλευόμενοι το νομικό καθεστώς που διέπει τα ελληνικά ομόλογα προκειμένου να προστατεύσουμε τη χώρα απ’ την απόλυτη καταστροφή.
Στη συνέχεια με την ίδια αποφασιστικότητα και τον ίδιο ρεαλισμό θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε για πρώτη φορά στις διαρθρωτικές αλλαγές που επιβάλλεται, απαλλαγμένοι από ένα χρέος για το οποίο ευθυνόμαστε τόσο όσο αυτοί που εν γνώσει τους μας χρησιμοποίησαν και μας εκμεταλλεύτηκαν και γι’ αυτό το λόγο είναι δίκαιο να πληρώσουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης.
*Ο κ. Πάνος Παναγιώτου είναι επικεφαλής χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
XrimaNews.gr, GSTA Ltd, WTAEC Ltd
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
α ναι απλά να αναφέρουμε ότι οι έλληνες εφοπλιστές ΔΕΝ φορολογουνται!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν το γνωρίζω αυτό, και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να ισχύει τέτοιο πράγμα.
Οσοι κερδίζουν πρέπει να φορολογούνται!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
η εξαίρεση αυτή των εφοπλιστών ανευρίσκεται στο ελληνικό σύνταγμα στο άρθρο 107
MEPOΣ TETAPTO – Eιδικές τελικές και μεταβατικές διατάξεις > TMHMA A΄ – Eιδικές διατάξεις
‘Αρθρο 107: (Προστασία κεφαλαίων εξωτερικού και ειδική οικονομική νομοθεσία)
1. H πριν από την 21 Aπριλίου 1967 νομοθεσία με αυξημένη τυπική ισχύ για την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού διατηρεί την αυξημένη τυπική ισχύ που είχε και εφαρμόζεται και στα κεφάλαια που θα εισάγονται στο εξής.
Tην ίδια ισχύ έχουν και οι διατάξεις των Kεφαλαίων A΄ έως και Δ΄ του τμήματος A΄ του νόμου 27/75 «περί φορολογίας πλοίων, επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξιν της εμπορικής ναυτιλίας, εγκαταστάσεως αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων».
2. Nόμος, που εκδίδεται μία φορά μόνο μέσα σε τρεις μήνες από την ισχύ του Συντάγματος, ορίζει τους όρους και τη διαδικασία για την αναθεώρηση ή λύση των εγκριτικών διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν με οποιονδήποτε τύπο κατ’ εφαρμογήν του νομοθετικού διατάγματος 2687/1953 ή των συμβάσεων που έχουν συναφθεί από 21 Aπριλίου 1967 έως 23 Iουλίου 1974 για επενδύσεις κεφαλαίων εξωτερικού, με εξαίρεση εκείνες που αφορούν τη νηολόγηση πλοίων με ελληνική σημαία.
τς τς μα είδες πράματα!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν είναι έτσι, πρέπει να αλλάξει, τι νόμιζες πως θα πω δηλαδή;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπευθυνη σταση και εθνικη ενοτητα,ειναι εκφρασεις που κατα κορον χρησιμοποιουνται που της ηγεσιες για να χαλιγωγησουν την αντιδραση, αγανακτηση ακομα τζαι την κριτικη απο τον κοσμο σε περιοδους κρισεως.Παει πακεττο με τον εκφοβισμο για τα χειροτερα που θα γινουν αν διαταραχτει η υπαρχουσα πολιτικη τζαι οικονομικη δομη των κοινωνιων.
Ανυπαρκτα κοινωνικα μοντελα;Δηλαδη δεν μπορει η αριστερα να μιλα για κρατικοποιησεις τραπεζων και μεγαλων βιομηχανιων;Ο τσαβες στην βενεζουελα τι εκαμε δηλαδη;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνουν κριτική. Καταστροφολογία κάνουν, άρα δεν ισχύουν αυτά που γράφεις.
Αν διαταραχτεί και ίσως καταρρεύσει η υπάρχουσα πολιτική και οικονομική δομή, εγώ βλέπω μόνο χάος, συνεπώς δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να επιθυμεί κάποιος μια τέτοια εξέλιξη.
Υπάρχει εναλλακτική επιλογή;
Για τον Τσάβεζ, δεν είναι μυστικό πως το σύστημα του είναι υπό κατάρρευση, διάβασε και εδώ:
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καταστραφολογια κανουν οι προνομιουχοι της Ελλαδας που δεν θελουν να χασουν τα προνομια τους και την θεση τους στην κοινωνια,οπως εγραψα πριν.Καταστροφολογια κανεις και εσυ στο σχολιο σου.Οταν κατεβηκε κατω στο δρομο μισο εκατομμυριο κοσμος να διαδηλωσει κατα των μετρων,την μερα που θα περνουσε το νομοσχεδιο,εσυ θεωρεις λογικο και υπευθυνο να υπερασπιζεσαι αυτους που ειχαν απεναντι.
Δεν μπορεσα να ανοιξω το λινκ σου, αλλα ειπες λανθασμενα οτι τα μοντελα που ζητα η αριστερα δεν υπαρχουν πουθενα στον κοσμο,και γι’αυτο αναφερα τον Τσαβες.Εγω να δεχτω οτι το συστημα του Τσαβες καταρρεει.
Πως γινεται να θεωρεις αποτυχημενο το συστημα των κρατικοποιησεων διοτι στη βενεζουελα καταρρεει, και να μην θεωρεις αποτυχημενο και το
υπαρχων συστημα του καπιταλισμου,οταν πολλες χωρες στη ΕΕ βρισκονται σε οικονομικη κριση (Ελλαδα,Ισπανια,Ιταλια,Ιρλανδια,Γαλλια) αλλα ακομα και οι Αμερικανοι;Με την ιδια λογικη μπορω και εγω να σου πω οτι ο Τσαβες εκανε κακοδιαχειριση και δεν φταιει το μοντελο.
Εν τελει για να καταληξω ναι με το υπαρχων συστημα υπαρχει μια μεγαλη μεριδα της κοινωνιας που ευημερει αλλα βλεπουμε εδω και πολλες δεκαετιες στις αναπτυγμενες χωρες αυτη τη μεριδα να συρρικνωνεται συνεχως.Το κρατος προνοιας διαλυεται, η δημοσια και δωρεαν παιδεια το ιδιο και με τις συνεχομενες επιθεσεις του νεοφιλελευθερισμου οι μισθοι πετσοκοβονται.
Δηλαδη εσυ πως την κοβεις την κατασταση για το μελλον της πλειοψηφιας των κατοικων της ΕΕ;Εγω παντως νομιζω οτι ο καπιταλισμος εδωσε οτι μπορουσε μεχρι εδω ηταν και τερμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Συμφωνώ με την ανάρτηση εκτός από το να γίνει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Άς είναι ότι κόμμα θέλει να είναι. Πρέπει όμως το ΑΚΕΛ να είναι συνεπές. Μήπως ήταν θεμα ιδεολογικής προσκόλλησης η απάιτηση για ένωση τη δεκαετία του 60, ή η αλλαγή πλευσης με το δημοψήφισμα το 2004; Μάλλον το αντίθετο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έτσι για να ενισχύσω το σχόλιο σου περί υποκρισίας σου παραθέτω αυτούσιο τον τίτλο υπό τον οποίο η νεοΑΚΕΛική εφημερίδα ΓΝώμη την οποία εκδίδει το μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ Πέτρος Πασιάς κάλυψε την ανάληψη της διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Λουκα Παπαδήμο: «Ο τραπεζίτης και η ηγεσία του Μαύρου Μετώπου ανέλαβε τα ηνία»
Κυριακή 13 Νοεμβρίου. Πάει ή δεν παέι η μαλακία σύννεφο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το πιο πάνω είναι σχόλιο του ΤΟξότη
Μου αρέσει!Μου αρέσει!