Η Ελένη και ο Κίκης δίνουν ενδιαφέρον στις ειδήσεις.

 

Ήταν δυο ειδήσεις που χαρακτήρισα ως απίστευτες όταν τις πληροφορήθηκα χθες και σήμερα το πρωί.

Η Ελένη Θεοχάρους κατεβαίνει τελικά υποψήφια για το χρίσμα του υποψηφίου στον ΔΗΣΥ, απέναντι στον αρχηγό του κόμματος της, Νίκο Αναστασιάδη.  Αυτή η ενέργεια είναι εκ πρώτης όψεως και θεμιτή και δικαιολογημένη – τουλάχιστο σε ένα βαθμό. Γιατί για την Ελένη Θεοχάρους είπαν περισσότερα άλλοι, παρά εκείνη για τον εαυτό της. Έχοντας στοιχειώδη εξυπνάδα και βάζοντας χαλινάρι στον αυθορμητισμό της δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής κάτι που την θέτει σε ευθεία σύγκρουση με το κόμμα. Στο κάτω – κάτω πολλοί συναγερμικοί λένε διάφορες ανοησίες – δεν έχει την αποκλειστικότητα.

Η επιλογή θα κριθεί στο ανώτατο συμβούλιο του ΔΗΣΥ όπου σε ένα σύνολο 1000, αν άκουσα καλά ατόμων, υπολογίζω να πάρει ο Νίκος Αναστασιάδης τουλάχιστον  το 85%, και η Ελένη μέρος του υπολοίπου.

Μετά θα πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι να επιδιώξουν τη νίκη της παράταξης τους.

Αυτό θα κάνει όμως η Ελένη; Η ίδια αφήνει σκιές, ενώ πολλοί πελλοί την θεωρούν ως πραγματική και αξιόπιστη επιλογή για την προεδρία. Διαβάστε ας πούμε τα κριτήρια του φίλτατου συμπλόκερ Αντίχριστου, του οποίου το επίπεδο των πολιτικών αναλύσεων πόρρω  απέχει από το πηγαίο χιούμορ που επιδεικνύει σε άλλα θέματα.

Μέχρι και ειδικό ιστολόγιο έφτιαξαν κάποιοι αφελείς, το όποιο εδώ και καιρό κάνει μια απόλυτα άτσαλη προπαγάνδα υπέρ της Ελένης. Προβάλλουν τα πολλαπλά της πλεονεκτήματα, που είναι το εξής ένα:  το ΟΧΙ της στο δημοψήφισμα του 2004.

Επώνυμοι προσπαθούν να την στηρίξουν: «Η Ελένη Θεοχάρους μπαίνει σε μια κομματική διαδικασία με άρωμα 2004. Όταν τα συλλογικά όργανα του ΔΗΣΥ πήραν διαζύγιο από τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Η Ελένη Θεοχάρους μπορεί να χάσει -διαδικαστικά- εντός του Ανωτάτου Συνεδρίου, αλλά θα κερδίσει εκτός! Πολλαπλασιάζει τους υποστηρικτές της εκτός του συνεδρίου γιατί τολμά να τα βάλει με το κατεστημένο, τολμά να ορθώσει το ανάστημά της και να δώσει μια εναλλακτική νικηφόρα επιλογή…»

Χρίστος Κ. Σενέκης, εκ του ΔΗΚΟ προερχόμενος, διευθυντής του γραφείου του προέδρου της βουλής.

Αλλά πως; Μετά από τη διαφαινόμενη συντριπτική της ήττα εντός του ΔΗΣΥ, με ποια λογική θα βγει η Ελένη έξω για να συσπειρώσει χώρους πέραν του κόμματος της;

Και αν ακόμη τα καταφέρει εκτός, θα υπάρχει έστω και ένας συναγερμικός που θα δώσει ψήφο σε ένα άτομο το οποίο εμφανώς θα λειτουργήσει σε βάρος του κόμματος;

Θα έλεγα πως  με αυτή της την κίνηση η Ελένη Θεοχάρους κλείνει ως πιθανή υποψήφια για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Και ίσως ακόμα πιο σημαντικό: θα κλείσει το παραμύθι με το ΝΑΙ και το ΟΧΙ του 2004. Αφού απέτυχε ο Τάσσος, κανείς δε μπορεί να εξαργυρώσει, 9 χρόνια αργότερα και μονοθεματικά εκείνη την ατυχή συγκυρία.

————————————————–

Και σήμερα είχαμε τον Κίκη.

Να ξεκαθαρίσω κάτι: αν ο άνθρωπος έχει οποιοδήποτε ζήτημα υγείας το οποίο δεν του επιτρέπει να συνεχίσει, ειλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ, και του εύχομαι ολόψυχα να το ξεπεράσει.

 

Από την άλλη, αν υπάρχει έστω και η παραμικρή σκιά πολιτικών λόγων, που τον οδηγούν στην αποχώρηση, τότε έχουμε να κάνουμε με άλλη μια κολοσσιαία αποτυχία του προέδρου Χριστόφια, η οποία θέτει υποψηφιότητα για το πρώτο βραβείο της μεγαλύτερης πατάτας.

Μεγάλη κουβέντα αυτή, δεδομένης της τεράστιας συλλογής αποτυχιών της τρέχουσας προεδρίας.

Και επειδή πέραν των υποθέσεων, μπορώ να φανταστώ και σενάρια, θα αναφέρω το πιο κάτω: μια από τις επιτυχίες του Κίκη ήταν η αποκατάσταση των σχέσεων υπουργού – διοικητή κεντρικής τράπεζας – κάτι απαραίτητο για την ορθή  διαχείριση της οικονομίας.  Πριν λίγες μέρες μάλιστα, και εντελώς απρόκλητα ο Κίκης Καζαμίας στήριξε ανοικτά τον Αθανάσιο Ορφανίδη αντιλαμβανόμενος πως είναι σημαντικό να μείνει αυτός ο άνθρωπος στη θέση του, και πέραν της 30^ης Απριλίου που λήγει η θητεία του.  Αυτό, παρά τα όποια προβλήματα έχει ο κλάδος των τραπεζών, και παρά την όποια ευθύνη έχει ο Ορφανίδης. Αν μέσα στο μη –πρακτικό μυαλό του προέδρου Χριστόφια έχει υπερισχύσει η ιδέα της αντικατάστασης του Ορφανίδη, τότε είναι πιθανόν αυτός  ο λόγος να έσπρωξε τον Κίκη Καζαμία στην έξοδο.  Άλλα ζητήματα αφορούν τη διστακτικότητα της κυβέρνησης να ανοίξει το ζήτημα της ΑΤΑ, και τις παλινδρομήσεις στο ζήτημα των καζίνο.

Ο Κίκης Καζαμίας κατάφερε σε πολύ λίγο χρόνο με την ευθύτητα και το πρακτικό του μυαλό να κερδίσει πόντους που έχασε μαζικά για 4 χρόνια η κυβέρνηση. Κατάφερε επίσης να δημιουργήσει συμπάθειες σε χώρους οι οποίοι ιδεολογικά χαρακτηρίζονται αντίθετοι με το ΑΚΕΛ, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο πως η πολλαπλή κριτική για την κυβέρνηση και κυρίως τον πρόεδρο *δεν* είχε κύρια αφορμή την ιδεολογία, αλλά την αποτελεσματικότητα ή την έλλειψη αυτής.

Για διάδοχο του Κίκη ακούστηκαν ονόματα από τον επιχειρηματικό κλάδο. Αν συμβεί αυτό, τότε ο πρόεδρος θα λειτουργήσει νούσιμα – ανεξαρτήτως των λόγων αποχώρησης του Κίκη -, γιατί το υπουργείο οικονομικών χρειάζεται πρακτικούς ανθρώπους, καλούς και τολμηρούς  διαχειριστές, και όχι δονκιχώτες του ταξικού αγώνα, ή δειλούς τεχνοκράτες.

 

Α, και αν προχωρήσει σε μια τέτοια  θετική επιλογή, θα αποδείξει για άλλη μια φορά την ανάγκη ιδεολογικής  αναδόμησης του ιδίου του  κόμματος του.