Je ne suis pas Strovoliotis.

Έπεσαν πολλές απουσίες τον τελευταίο καιρό, αφού επαγγελματικές υποχρεώσεις με κράτησαν για πολλές μέρες μακριά από το νησί.

Την πρώτη φορά έλειψα και έγινε ο χαμός με το θέμα της Κεντρικής Τράπεζας, την τελευταία είχαμε μόνο σχετικά ήπιες δηλώσεις της κατά τα άλλα συνήθως δεικνύουσας διαταραγμένη συμπεριφορά, κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Α, και βρέθηκα μπλεγμένος λόγω του προηγουμένου κειμένου!

Πήρα ένα μάλλον ψυχρό μήνυμα από το δικηγορικό γραφείο Ανδρέα Νεοκλέους που έλεγε τα εξής:

«Κύριο
Γιάννο Ιωάννου
Λευκωσία
Κύριε,
Αναφερόμαστε στο κείμενό του «Στροβολιώτη», το οποίο αναρτήσατε στον τοίχο (wall) σας, στις 17/3/2015, στο facebook, με τον τίτλο «Η Χρυστάλλα, ο Παράσχος, ο οκταήμερος και ο αδιάβαστος αναγνώστης της Χαραυγής!» και σχετικά με την παράγραφο 20 του κειμένου, σάς πληροφορούμε ότι, όσον αφορά την παραπομπή “Who is Mr Neocleous?”, έχει καταχωρηθεί και εκκρεμεί, εναντίον τρίτων προσώπων, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αγωγή για λίβελλο και συκοφαντική δυσφήμιση και επομένως θα πρέπει αμέσως να αφαιρέσετε την σχετική παραπομπή, τόσο από την πιο πάνω αναφορά όσο και από τα διάφορα σχόλιά σας σε άλλα άρθρα.
Όλα τα δικαιώματα τόσο του κ. Ανδρέα Νεοκλέους όσο και τα δικά μας, επιφυλάσσονται πλήρως.
Ανδρέας Νεοκλέους & Σία ΔΕΠΕ»
Δημοσιοποίησα το ανωτέρω μήνυμα και πήρα διάφορα σχόλια δημοσίως και ιδιωτικώς από πολλούς φίλους και γι’ αυτό ευχαριστώ άπαντες!
Προβληματίστηκα για το τι θα κάνω. Από τη μια έχουμε ένα ισχυρό δικηγορικό γραφείο να κάνει μια παρέμβαση που υπερασπίζει μεν τη φήμη του ιδρυτή του, αλλά παρεμβαίνει επίσης σαφώς στη ροή του ελευθέρου λόγου.

Ανάγκη για υπεράσπιση της φήμης του κ Ανδρέα Νεοκλέους υπάρχει, αφού όπως είχα σχολιάσει και εγώ στο προηγούμενο μου άρθρο: (Το άρθρο της παραπομπής προέρχεται) «Από Ρωσική ιστοσελίδα, από το 2012, θυμίζει έντονα το βόθρο του Defence Net και φαίνεται καλά πληροφορημένο, εντόνως παραπληροφορημένο και ρέπει προς τη μυθολογία.»

Δεν νομίζω να μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως μου άρεσε ή πως υιοθετώ το σχετικό άρθρο. Μάλλον για ενημέρωση και για διάλογο/διασταύρωση στόχευε η παραπομπή σε αυτό και μια τέτοια πράξη δεν νομίζω να είναι μεμπτή, ούτε είναι αρμόδιο το γραφείο του κ. Νεοκλέους να μας υποδεικνύει τι πρέπει να σχολιάζουμε και τι όχι.

Σε κάθε περίπτωση και για να μη κοροϊδευόμαστε, και επειδή δεν μου αρέσει να κωλυσιεργώ χωρίς λόγο, δηλώνω πως δεν έχω καμία διάθεση να μπλέξω σε νομικές περιπέτειες (αν, και όταν δικαστεί η υπόθεση που αναφέρει το γραφείο του κ. Νεοκλέους, αν, και όταν κριθεί πως το κείμενο αποτελεί λίβελο), για ένα ξένο κείμενο, συνεπώς αφαιρώ την σχετική παραπομπή – σύνδεσμο.
Φυσικά στο βαθμό που συνεχίζει να βρίσκεται αναρτημένο στη σχετική ιστοσελίδα αυτό το άρθρο, θα μπορεί να το βρει όποιος θέλει ψάχνοντας το με τον τίτλο του. Από εκεί και πέρα, ας κρίνει ο κάθε ένας αυτά που θα διαβάσει.
Να αναφέρω ξανά πως στο άρθρο δημοσιεύονται και κάποια στοιχεία που φαίνεται πως είναι πραγματικά. Αυτό σημαίνει πως μάλλον χρησιμοποιήθηκαν πηγές που γνωρίζουν, ίσως από τους συμμάχους του κ. Νεοκλέους είτε φυσικά από τους εχθρούς του. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος που δεν είναι σοφό να μπλέξω σε ένα πόλεμο που δεν είναι δικός μου. Ας θυσιαστούν ή να «θυσιαστούν» εκείνοι που πρέπει, εκείνοι που έχουν λόγους να τσακώνονται για αυτά τα συμφέροντα.
Με αυτή την αφορμή να αναφέρω πως διάφοροι φίλοι στα πλαίσια της υπερβολής που τους χαρακτηρίζει, θεώρησαν σωστό να παραλληλίσουν αυτή την περίπτωση παρέμβασης στην ελευθερία του λόγου, με εκείνη του φονικού στο Γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo – στο οποίο, όσοι δεν χάθηκαν από τους φονιάδες, σκοτώνονται μεταξύ τους για τους πολλούς ππαράδες που τους προέκυψαν από τότε…

Διάβασα λοιπόν τα συγκινητικά σχόλια « Je suis Strovoliotis» ή «Je suis Yiannos C. Ioannou» σε παράφραση του γνωστού συνθήματος.
Δεν ξέρω αν απογοητεύω  τους  φίλους  μου, αλλά για *αυτό το θέμα*, δηλώνω: Je ne suis pas Strovoliotis 😦

Je suis désolé!

Σάπια.