Μια δύση

Υποθέτω έχει πολλούς τρόπους να δεις το θέμα. Ξέροντας πως έρχεται άλλο ένα βροχερό αλλά σύντομο διάλειμμα (όχι τόσο σύντομο όσο το ψεσινό, με τα προβλεφθέντα πενιχρά αποτελέσματα σε υετό), τότε βλέποντας την αποψινή δύση, νοιώθεις καλά και θετικά.

Όχι τόσο, αν σκεφτείς πως αυτό (για απόψε και αύριο), είναι βασικά το τελευταίο για τον Φεβράρη, εκτός από κάτι ψιλά μέχρι την Τετάρτη.

Φυσικά, αν δεν σου αρέσουν τα νερά (για λόγους που αδυνατώ να αντιληφθώ), τότε δεν σου άρεσε το ψεσινό μέτωπο, ούτε θα σου αρέσει το επερχόμενο, τελευταίο σύστημα του Φεβράρη.

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι να χαρείς. Οι ΑΠΟΕΛίστες, μαθαίνω, χάρηκαν που πήραν χτες τη νίκη στο 90+24 με καθαρό γκολ.

Εγώ χάρηκα που ο αμυντικός ογκόλιθος της ομάδας του, ο γιος μου, πέτυχε σήμερα το πρώτο του γκολ, οδηγώντας την ομάδα του σε άλλη μια (από πολύ λίγες) νίκη. (Από την άλλη, μαθαίνω πάλι, πως οι Ομονοιάτες γενικώς, δεν χαίρονται για τίποτα).

Μπορούμε να ανέβουμε και επίπεδο. Να δούμε τι λένε τα Κυριακάτικα φύλλα. Για τη χώρα μας, και το μέλλον αυτής.

Ε, εδώ, όπως και να το δεις, θετικά δεν βρίσκω.