Θαυμαστά σκουλήκια
Γενικά μιλώντας, ένα παράσιτο, είναι κάτι που ζει μαζί ή πάνω σε κάτι άλλο. Συνήθως έχει συμφέρον αυτό το κάτι άλλο να επιβιώσει μαζί του γιατί αν όχι, μπορεί να πεθάνει της πείνας. Γι’ αυτό μπορεί οι πιτυοκάμπες να αγαπούν τις πευκοβελόνες, αλλά δεν επιθυμούν να καταστρέψουν τα πεύκα. Τυχόν νέκρωση των δέντρων προκαλείται από μια σειρά παραμέτρων. Η φετινή ολιγομβρία δεν βοήθησε καθόλου, γι’ αυτό βλέπουμε συχνά εικόνες με ταλαίπωρα πεύκα όπως η πρώτη φωτογραφία.

Τα έντομα ζουν γενικά πολύ ενεργές και ενδιαφέρουσες ζωές. Το σημερινό μπορεί να ζήσει για πάνω από δυο χρόνια στις διάφορες μορφές του, κυρίως πάνω στα ψηλότερα κλαδιά των πεύκων, τρώει μόνο ένα είδος φαγητού, και αν φτάσει στο στάδιο της ενηλικίωσης, αν καταφέρει δηλαδή να γίνει νυχτοπεταλούδα, ξέρει πως τελειώνει ο χρόνος του: έχει μόνο 24 ώρες να βρει ταίρι, να κάνει σεξ και αν είναι θηλυκό να πετάξει 1-2 χιλιόμετρα μακριά να γεννήσει τα πολλά της αυγά κυρίως σε άλλα δέντρα.
Το επίσημο όνομα είναι thaumetopoea pityocampa. Το δεύτερο συνθετικό έχει ξεκάθαρη ερμηνεία: κάμπια του πεύκου.
Το «θαυματοποιεία» λέγεται πως προέρχεται από το θαυμασμό με τον οποίο οι παλιοί Έλληνες παρατήρησαν για πρώτη φορά αυτό το έντομο και συγκεκριμένα τις μετακινήσεις του όταν εγκαταλείπει το δέντρο. Φάλαγγα κατά κάμπια είναι ο σχηματισμός και έχουν παρατηρηθεί φάλαγγες με δεκάδες αλλά και εκατοντάδες κάμπιες, η μια ακριβώς πίσω από την άλλη. (Αυτό το θαυμαστό πράγμα το κάνουν και άλλα είδη).
Για τους πιο ψαγμένους αναγνώστες, ψάξτε λίγο και το πείραμα του Γάλλου εντομολόγου Jean-Henri Fabre. Κάποιες κάμπιες μπορεί να κάνουν την πορεία για πάντα, χωρίς να κοιτάξουν ποτέ δεξιά ή αριστερά.
Κάποιοι άνθρωποι, κάνουν το ίδιο.
Νομίζω όλοι γνωρίζουμε πως καλό είναι να μένουμε μακριά από αυτά τα ζωντανά (σε αντίθεση με το φωτογράφο μας), αφού οι τρίχες τους προκαλούν ήπιο μέχρι και σοβαρό δερματικό ερεθισμό. Σε μεγάλες ηλικίες ο κίνδυνος δεν περιορίζεται μόνο στην παθητική επαφή. Αν νοιώσουν κίνδυνο, οι πιτυοκάμπες «εκτοξεύουν» τις τρίχες τους. Και έχουμε πρόβλημα που προέρχεται από μια μυστηριώδη πρωτεΐνη που πολύ λίγο έχει μελετηθεί. Ονομάζεται thaumetopoein.
Μια παρέα από αυτό το έντομο βλέπετε στη δεύτερη φωτογραφία.
