Απορίες για τη κρεμασμένη γη

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και δεσπόζει η ακόλουθη περικοπή:

«Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας…»

Με τις λίγες γνώσεις αρχαίων ελληνικών που έχω, δεν νοιώθω πως μπορώ να αντιληφθώ το ακριβές νόημα.

Συνεπώς έψαξα για ερμηνείες και βρήκα τις ακόλουθες δυο:

«Σήμερα κρεμᾶται ἐπάνω στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ, Ἐκεῖνος ποὺ ἐκρέμασε κατὰ τὴ δημιουργία τὴ γῆ ἐπάνω στὰ ὕδατα τῶν θαλασσῶν!»

«Σήμερα βρίσκεται κρεμασμένος με καρφιά πάνω στο ξύλο του σταυρού για τις αμαρτίες μας Αυτός, που κρέμασε και κρατά κρεμασμένη μέσα στα νερά των ωκεανών τη γη.»

Θα επιθυμούσα ανάπτυξη του θέματος αυτού, τόσο από θεολογική, όσο και από επιστημονική άποψη.

Πως και γιατί κρεμάζεται η γη;

Αναπολώντας τα χρόνια μου ως ενεργός οικολόγος, νοιώθω πως η αναφορά αυτή θα μπορούσε να αποτελεί επίσης μεταφορικά και «πράσινο» σύνθημα ή μήνυμα.

Ήταν και οικολόγος ο Ιησούς;