Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διάλειμμα.

4 Ιουλίου, 2015

Ήδη από χθες και για τουλάχιστον κανένα δεκαήμερο, δεν θα είμαι, και δεν επιθυμώ να είμαι πολύ ενεργός στο δίκτυο.

Το διάλειμμα αυτό δεν προκύπτει μόνο ως κάτι προγραμματισμένο και απαραίτητο, ταιριάζει και πολύ καλά ως συνέπεια της έντασης των τελευταίων ημερών.  Πολλή ένταση και διαπληκτισμοί κυρίως για το ελληνικό ζήτημα.

*Αχρείαστη* ένταση και διαπληκτισμοί για το ελληνικό ζήτημα.

Γιατί ό,τι και να γίνει ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζούνε τις ζωές τους, όπως συμβαίνει πάντα μετά από μεγάλες αποφάσεις, μεγάλες καταστροφές ή μεγάλες ανατροπές. Επί του συγκεκριμένου ζητήματος όμως, διαβάστε την μάλλον απαισιόδοξη κατάληξη του  John Lloyd σε ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα των ημερών στο Reuters, με τίτλο Greece’s self-inflicted tragedy and the catharsis to come:  «Chaos with a ‘No,’ chaos with a ‘Yes.’  The hole in which Greece has found itself, and which its government has greatly deepened with some aid from the EU, will not be resolved on Sunday. But at least the Greeks, and the world, will know which route the chaos will follow.»

Ναι, χάος, είτε με  ναι, είτε με όχι – και αυτό λίγο πολύ το είχα γράψει και εγώ πριν λίγες μέρες:  Θα γίνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα την 5η Ιουλίου;

Συνεπώς, γιατί το ψάχνεις, γιατί το πολεμάς, ιδιαίτερα μετά που φάνηκε πως οι δημοσκοπήσεις δίνουν ένα πολύ κλειστό αποτέλεσμα;

Ακόμη και αυτό ίσως, να είναι παράγων διαλογισμού. Γιατί τι θα γίνει μετά από ένα 51-49;

Να σας πω. Κατ’ αρχάς και όσον αφορά εμένα, δε ζητώ συγγνώμη για καμιά από τις ιδέες  και τοποθετήσεις μου που ίσως προκάλεσαν ένταση.  Ήταν από την αρχή όλες ορθές και παραμένουν τέτοιες – όπως οι ιδέες και οι τοποθετήσεις όλων φυσικά. (Ενώ, πάντα ισχύει και το «μόνο οι ηλίθιοι δεν αλλάζουν ποτέ γνώμη»).

Υπάρχουν όμως και πράγματα πέραν από αυτά που άλλοι τα πιστεύουν και άλλοι τα απορρίπτουν: τα ίδια τα γεγονότα, οι μηχανισμοί του συστήματος και ο τρόπος λειτουργίας του. Και αυτά, ό,τι και να γίνει, θα λειτουργήσουν όπως αναμένεται να λειτουργήσουν. Μακριά από δημοκρατικές επιλογές, μακριά από ιδεολογίες, μακριά από αξιοπρέπειες και ονείρατα για ένα άλλο διαφορετικό (όχι απαραίτητα καλύτερο ή δικαιότερο) κόσμο.

Η μαγκιά είναι,  την επόμενη μέρα, εκείνοι που θα είναι εκεί που πρέπει, κατά πόσο θα κάνουν ό,τι πρέπει, για να κινηθούν τα πράγματα προς τα εκεί που πρέπει.

Ανκαι, ομολογώ πως χρειάζεται ερμηνεία και το «εκεί που πρέπει».

Δεν εμπιστεύομαι την ελληνική κυβέρνηση, με τόσα ψέματα, τόσες παλινδρομήσεις, τόσες ανοησίες που έχουν πει, δεν  έπρεπε να θεωρούντο ποτέ αξιόπιστοι.

Το ερώτημα είναι θα πράξουν το σωστό;

Μακάρι – αν και αμφιβάλλω. Γιατί, συμφέρει, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, σε έμενα  στη χώρα μου, στην Ευρώπη μου να πάνε καλά τα πράγματα. Το θέμα είναι μεν ελληνικό, αλλά και ευρωπαϊκό και διεθνές – εχω κάθε δικαιωμα να έχω και άποψη και γνώμη.

Από την άλλη με πιάνει η απελπισία όταν βλέπω από την πλευρά της  Ευρώπης μια ομάδα καλοπροαίρετων ίσως ανθρώπων που θέλουν το καλό της Ευρώπης και της Ελλάδας, αλλά τους λείπει το χάρισμα και η οξυδέρκεια να πάρουν την πρωτοβουλία σε μια δύσκολη στιγμή και να αποτρέψουν τα χειρότερα.

Για να μην πω για τις διαδικασίες τους δηλαδή….

Σε γενικές γραμμές όλα είναι εκεί. Και είτε λόγω επιλογής, είτε λόγω αδυναμίας, ή ανεπάρκειας θα έχουμε τις συνέπειες.

Και θα μπορούσα έξυπνα να πω, «σας τάλεγα». Πιθανότατα, αλλά όταν συμβούν είναι πλέον η νέα πραγματικότητα και αν θέλουμε να συνεχίσουμε να κτίζουμε, αν δε θέλουμε απλώς τη ρεβάνς, αν η εκδίκηση δε μας ενδιαφέρει είτε σερβίρεται ζεστή είτε κρύα, πάμε παρακάτω.

Και αυτό είναι ό,τι με φοβίζει περισσότερο. Θα θέλουν να κτίσουν οι διαχειριστές της νέας πραγματικότητας;  Μέσα στο χάος που άφησε η προηγούμενη;

————————————————————————

Τελειώνω με αυτό: Στο πρόγραμμα QE η Κύπρος  Άρχισαν οι αγορές κρατικών ομολόγων από την ΚΤ.

Αυτό δεν είναι τεράστια επιτυχία, είναι *πρωτοφανής* επιτυχία – αν λάβουμε υπόψιν όσα εγιναν τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα τα τελευταία τρία.

Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία πως κάποιοι θα επιλέξουν να το δουν αρνητικά. Δικαίωμα τους. Αν οι περισσότεροι το δουν αρνητικά, τότε θα πάρουμε το δρόμο και τις συνέπειες που προστάζει αυτή η επιλογή.

Φυσικά και επιτυχία να είναι αυτό, δε σημαίνει πως υπάρχει εγγύηση πως θα πετύχει και άλλου, με άλλη κουλτούρα, άλλες συνθήκες, άλλα πλάσματα.

Αφού, κάποιοι μπορεί να το δουν ακόμα και αυτό ως αρνητικό: Βρετανική… έφοδος στην Αγία Νάπα. Δήμαρχος Αγίας Νάπας: Αυξάνονται οι πτήσεις και οι κρατήσεις τουριστών από Βρετανία

Ειλικρινά, αν θέλουν να το δουν αρνητικά, ας το κάνουν, οι άνθρωποι δεν ερχόμαστε στον κόσμο με πιστοποιητικό βέλτιστης λειτουργίας!

Έτσι γίνεται.

Πάντα προχωράμε, με τις συνέπειες των εκάστοτε επιλογών μας.

One Comment leave one →
  1. Ανώνυμος permalink
    5 Ιουλίου, 2015 22:09

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.