Ο ιμπεριαλισμός μπορεί να περιμένει.
Θα μπορούσα απλώς να σας παραπέμψω στο κείμενο που είχα γράψει πέρσι και δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες.
Όχι όμως, ήταν χειρότερα.
Η παρουσία ελληνοκυπρίων ήταν ακόμα πιο μικρή από πέρσι. Άσε που έλειπε πλήρως η ένταση και ο ρυθμός.
Απουσίαζε πλήρως ο «απλός μέσος πολίτης», ή ας το πούμε πιο αναλυτικά: είχαμε τους συνήθεις υπόπτους, έλειπε όμως ο mainstream ψηφοφόρος αυτός που θα κάνει τη διαφορά μεταξύ του ΝΑΙ και του ΟΧΙ την επόμενη φορά.
Έλειπε το ΑΚΕΛ – καλά τώρα, τι γυρεύουμε εμείς σε διαδηλώσεις άλλων;
Έλειπε ο ΔΗΣΥ – καλά, τι γυρεύουμε τώρα εμείς σε διαδηλώσεις – γενικώς;
Έλειπε από απέναντι το CTP του Ταλάτ.
Ε, και πως να ερχόταν αφού το έβριζαν οι πιο αριστεροί Τουρκοκύπριοι αριστεροί;
Ο καπιταλισμός μπορεί να αρρώστησε τον τελευταίο χρόνο, αλλά δεν ψόφησε, και έτσι βρισκόταν και πάλι στο στόχαστρο.
Ο ιμπεριαλισμός είχε πιο αναβαθμισμένη θέση φέτος.
Μέχρι και για ιμπεριαλισμό των Ηνωμένων Εθνών ακούσαμε.
Ετα ούλλα τζιαμέ δηλαδή!
Πραγματικά, ένοιωσα πως βρισκόμουν σε λάθος εκδήλωση.
Η εκτόνωση που έγραφα χθες ήρθε, το ίδιο και η αυτοϊκανοποίηση πως έγινε για μια ακόμα χρονιά με επιτυχία το καθήκον έναντι του ιμπεριαλισμού.
Ο παράδεισος μπορεί να περιμένει, το ίδιο και ο ιμπεριαλισμός.
Η λύση όμως, δεν μπορεί να περιμένει.
Στροβολιώτης 
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Κι εγώ ένιωσα χθες ότι βρισκόμουν σε άλλη πορεία. Και μάλιστα σε μια θλιβερότατη πορεία.
Βεβαίως, τα παιδιά της Πλατφορμας που το οργάνωσαν δεν νομίζω ότι ευθύνονται για την οποιαδήποτε εξέλιξη και για το ποια συνθήματα κυριάρχησαν τελικά. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και να συγχαρούμε τα παιδιά για το σθένος και την αισιοδοξία τους, που παρόλη τη θλίψη του σκηνικού, αυτοί συνεχίζουν.
Θλίψη όμως, βρε αδερφέ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κατανοώ τζιαι συμμερίζομαι την απογοήτευση. μετά που ένα χρόνο συνομιλιών θα έπρεπε να είχαμε πολλά μαζικόττερη παρουσία. φαίνεται ότι η κινηματική αμφισβήτηση της διχοτόμησης έννεν εύκολο εγχείρημα. η επανένωση ως στόχος εν φαίνεται να συνεπαίρνει τον κόσμο. ακόμα τζιαι τζίνοι που την επιδιώκουν εντάσσουν την σε ένα ευρύττερο διεθνιστικό πλαίσιο που φαίνεται να ενοχλεί κάποιους άλλους.
να υπενθυμίσω όμως στους φιλελευθερίζοντες φίλους ότι ο ιμπεριαλισμός τζιαι ο καπιταλισμός υπάρχουν τζιαι καθορίζουν το διεθνές πλαίσιο τζιαι εν αφέλεια να κλείουμεν τα μμάθκια μας τζιαι να αγνοούμεν κάποια τόσον βασικά δεδομένα.
στον δρόμο φκαίννουν οι αριστεροί τζιαι οι φασίστες. τζίνοι έχουν την ιδεολογική στράτευση που μπορεί να κινητοποιήσει. τούτον εν άλλον δεδομένο. ας κάμουν οι φιλελεύθεροι μιαν εκδήλωση για την ειρήνη τζιαι την επανένωση τζιαι να πάμεν τζιαι εμείς. μπορούν; ούτε δικοινοτικές σχέσεις εν καταφέρνουν να στήσουν, όι να οργανώσουν δικοινοτικό αγώνα. οπόταν να θωρούμεν τα πράματα σε πλαίσιο. τούτον που εζήσαμεν εψές, εν τζίνον που μπορούμε να επιτύχουμεν στα υφιστάμενα δεδομένα. αν δεν το καταλάβουμεν τούτον εν μπορούμεν να πάμε πάρακατω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ, Γρηγόρη, πιστεύω πως δεν είναι η στιγμή να συζητούμε για τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον φασισμό κ.ο.κ. Για τον εθνικισμό, ναι, να συζητήσουμε, αφού αυτό συνδέεται άμεσα με το θέμα της λύσης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνει κανείς τα μάτια του στα υπόλοιπα φαινόμενα. Ούτε μειώνει τη συμβολή τους στη δημιουργία του προβλήματος.
Εγώ είμαι υπέρ αυτού που ονομάζει η Spivak «strategic essentialism»
(http://en.wikipedia.org/wiki/Strategic_essentialism), ότι δηλαδή στις κοινωνικές μάχες κανείς πρέπει να εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα για να είναι αποτελεσματικός (έστω κι αν αυτό ακούγεται μονοδιάστατο).
Πιστεύω πως η κυριαρχία συγκεκριμένων ιδεολογικών συνθημάτων και η σύνδεσή τους με το θέμα της λύσης απξενώνει πολύ κόσμο και καταντάει επιζήμια. Η αδυναμία να παραμεριάσουμε τις ιδεολογίες μας μπροστά σε αυτό το θέμα δεν είναι ίσως και μέρος του προβλήματος;
Και δεν έχει σημασία αν συμφωνώ ή όχι με τα συνθήματα. Απλώς αυτός δεν ήταν ο στόχος μου εχθές. Ούτε αναγραφόταν ανάμεσα στους στόχους της πρόσκλησης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να συμπληρώσω όμως λέγοντας πως, απ’ την άλλη, συμφωνώ μαζί σου πως κανείς άλλος δεν οργανώνει τίποτα. Και γι αυτό το λόγο, έστω με τα προβλήματα της, η Πλατφόρμα είναι άξια συγχαρητηρίων. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι και άνω κριτικής. Η κριτική δεν πρέπει να εκλαμβάνεται, ούτε ως κακόβουλη, ούτε ως προσωπική, παρά μόνο ως εποικοδομητική. Εδώ συζητάμε για να δούμε πως μπορούμε να προσελκύσουμε περισσότερο κόσμο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κωνσταντίνα η πλατφόρμα δεν είναι υπεράνω κριτικής και η καλοπροαίρετη κριτική σου είναι χρήσιμη. όμως να μην μηδενίζουμε στο στυλ αυτή η εκδήλωση δεν πρόσφερε τίποτε. ΄
επί της ουσίας.
1. η ε/κ διαδήλωση είχε συνθήματα και πανώ μόνο για την επανένωση.
2. το σύνθημα έξω οι βάσεις έιναι σωστό και δεν πρέπει να το βάζουμε στην πάντα. παραμένει μακροπρόθεσμος στόχος στη διαδικασία της επανένωσης. δεν είναι αυτό που αποξενώνει τον κόσμο. το αντίθετο. αυτό μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε πολλύ κόσμο που ψήφισε όχι επειδή θεωρήσε το σχέδιο ανάν ιμπεριαλιστική λύση που νομιμπποιούσε τις βάσεις.
3. η διακύρηξη έκανε μια βασική ανάλυση για το κυπριακό ως πρόβ΄λημα ιμπεριαλιστικής παρέμβασης. θα ήταν καλύτερα αν εστίαζε περισσότερο στους εθνικισμούς. αλλά δεν μπορεί να αναλυθεί ο εθνικισμός έξω από το καπιταλιστικό του πλαίσιο, ούτε αγνοώντας τον ιμπεριαλισμό που τον υπέθαλψε ούτε τον φασισμό στον οποίο κατέληξε. θα μπορούσε επίσης να είχε διαφορετικό ύφος και λιγότερο στερεοτυπική γλώσσα. όμως δεν ήταν αφελέστατο όπως το χαρακτήρισε κάποιο άλλο πρόσωπο.
4. θα ήταν καλό να συμμετέχει περισσότερος κόσμος στην διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων έτσι ώστε να παράγονται και καλύτερα κείμενα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γρηγόρη, πιστεύω ότι αυτή η εκδήλωση προσέφερε πολλά και ότι τέτοιες εκδηλώσεις μπορούν να προσφέρουν ακόμα πιο πολλά. Κατά κανένα τρόπο δεν μηδενίζω την προσπάθεια, αντίθετα είμαι εκεί γιατί πιστεύω σ’ αυτήν.
Έχεις απόλυτο δίκιο για την ανάγκη συμμετοχής στη διοργάνωση περισσότερων ατόμων. Ομολογώ πως νιώθω ήδη άβολα στη συζήτηση αυτή, επειδή προσωπικά δεν δούλεψα για τη διοργάνωση της εκδήλωσης. Αν το έκανα, θα είχα περισσότερη δικαιοδοσία ίσως να κριτικάρω. Αν και πιστεύω πως τα σχόλια (έστω και κριτικά) κάποιων φίλων είναι πάντα καλοδεχούμενα. Εν πάσει περιπτώσει, την επόμενη φορά είμαι διατεθημένη, αν μου ζητηθεί, να προσφέρω περισσότερη βοήθεια.
Άτομα σαν κι αυτό που χαρακτήρισε το κείμενο της διακήρυξης ως «αφελές» δεν πρέπει να τα βλέπουμε εχθρικά. Είναι μια ζυγαριά που μας δείχνει πώς φαίνεται η προσπάθεια από τα έξω, από κάποιους που δεν συμμερίζονται ολόκληρο το ιδεολογικό πακέτο της εκδήλωσης, αλλά που συμμερίζονται τον βασικό της στόχο: τη λύση και την επανένωση. Τέτοια άτομα δεν πρέπει να τα αποξενώνουμε, αλλά αντίθετα να τους δίνουμε περισσότερα κίνητρα συμμετοχής. Ακόμα και να εκμεταλλευτούμε το δυναμικό τους.
Τώρα, όσον αφορά τη θέση ότι ο εθνικισμός συνδέεται άμεσα με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό: αυτό το υποστηρίζει, από τους μεγάλους θεωρητικούς του εθνικισμού, κυρίως ο Gellner. Σ’ αυτό όμως δέχθηκε μεγάλη κριτική από άλλους, με το βασικό επιχείρημα ότι ακόμα και σε χώρες που τον 19ο αιώνα δεν είχαν περάσει από τη βιομηχανική επανάσταση, όπως και σε χώρες που κατά τον 20ο αιώνα ήταν σοσιαλιστικές, ο εθνικισμός είχε ακριβώς την ίδια εξάπλωση. Είναι μεγάλη θεωρητική συζήτηση, βεβαίως, και δεν χωράει σε 2 γραμμές.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εμένα μου φαίνεται ότι η λύση μπορεί κάλλιστα να περιμένει φίλε Στροβολιώτη. Δεκαετίες τώρα περιμένει, συνήθισε, κάθεται κι’αυτή σπίτι να δει κανένα DVD να παραγγείλει καμιάν πίττα σουβλάκια και πριν αποκοιμηθεί στον καναπέ θα αναρωτηθεί αν το Αύριο θα την βρεί καπιταλίστρια ή αριστερή και αν τελικά φταίει ο Ιμπεριαλισμός ή η απλή βλακεία των ανθρώπων…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κωνσταντίνα και Γρηγόρη,
Αν πρέπει να απαντήσω μονολεκτικά τότε είμαι με την Κωνσταντίνα. Κατά 90%. Συνεπώς οι απαντήσεις κατευθύνονται κυρίως στον Γρηγόρη.
1. Να γράψω και εδώ πως σε καμιά περίπτωση δεν μέμφομαι τους διοργανωτές. Μπράβο τους και χίλια ευχαριστώ. Αν είχαμε και 10000 κόσμο δεν θα έκανα καν κριτική στην ίδια την εκδήλωση. Έλλειψη όμως αυτής της μαζικής προσέλευσης, η οποία πιστεύω πρέπει να είναι ο στόχος στην συγκεκριμένη συγκυρία, τότε νομιμοποιούμαι να κάνω κριτική στη εκδήλωση. Πάντα καλοπροαίρετη γιατί είμαστε στο ίδιο χαράκωμα.
2. Οι αγώνες ενάντια σε καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό δεν με ενδιαφέρουν τώρα, ίσως να μην με ενδιαφέρουν ποτέ ξανά, – καλά πέρασα το σχετικό στάδιο πριν 1-2 δεκαετίες! Ακόμα και αν με ενδιέφεραν όμως, πιστεύω πως θα ήταν καλύτερες οι συνθήκες μάχης αν ξεφορτωνόμασταν πρώτα το μεγάλο άλλοθι του Κυπριακού.
3. Αφέλεια θα ήταν να νομίζουμε πως θα βρούμε λύση μέσω αυτών των αντί – αγώνων. Το Κυπριακό θα το λύσουν και οι αριστεροί και οι δεξιοί και οι φιλελεύθεροι, και οι παπάδες, και οι άθεοι, και οι ομοφυλόφιλοι, και οι στρέιτ. Είναι τραγικό λάθος η αναγωγή της λύσης του Κυπριακού προβλήματος σε ταξικό αγώνα, η ή ένταξη της σε αντικαπιταλιστικούς λαβυρίνθους.
4. Έτσι και αλλιώς δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς στα σοβαρά πως το Κυπριακό είναι μόνο ζήτημα ιμπεριαλιστικής παρέμβασης.
5. Πιστεύω σοβαρά πως το ζήτημα των βάσεων αποξενώνει κόσμο από τέτοιες εκδηλώσεις. Θα αναφέρω και πάλι πως τυχόν αγώνας για να τις ξεφορτωθούμε θα μπορούσε να ήταν πιο εποικοδομητικός μετά τη λύση.
6. Δεν κατάλαβα την κριτική του Γρηγόρη, και την αναφορά για εκδηλώσεις φιλελευθέρων κλπ. Έλαβα μέρος σε πολλές εκδηλώσεις στη ζωή μου, οργάνωσα άλλες, ήμουν ομιλητής σε άλλες (ήμουν ένας εκ των 11 ομιλητών στο παλλαϊκό συλλαλητήριο του ΝΑΙ, την 21 Απριλίου 2004 στην πλατεία Ελευθερίας), και πάντα κοίταζα πρώτα το θέμα και ύστερα τους οργανωτές. Ελπίζω να εννοείς τι εννοώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
(Για την πορεία δεν μπορώ να πάρω θέση, μιας και προσπαθώ από χθες να ενημερωθώ για το πως πήγε, αλλά μάταια…Μέχρι και το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ προσπάθησα να παρακολουθήσω, αλλά δεν έγινε καμία αναφορά…)
Ετοιμαζόμουν να γράψω κάποιες σκέψεις μου πάνω σε όσα προηγήθηκαν στα σχόλια. Με πρόλαβε ο Στροβολιώτης με το σχόλιο του και με κάλυψε πλήρως. Ειδικά το σημείο 3…
«3. Αφέλεια θα ήταν να νομίζουμε πως θα βρούμε λύση μέσω αυτών των αντί – αγώνων. Το Κυπριακό θα το λύσουν και οι αριστεροί και οι δεξιοί και οι φιλελεύθεροι, και οι παπάδες, και οι άθεοι, και οι ομοφυλόφιλοι, και οι στρέιτ. Είναι τραγικό λάθος η αναγωγή της λύσης του Κυπριακού προβλήματος σε ταξικό αγώνα, η ή ένταξη της σε αντικαπιταλιστικούς λαβυρίνθους.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κωνσταντίνα δεν έχω στόχο να αποξενώσω κανένα. ούτως ή άλλως έχω γράψει για την αναγκαιότητα συνεύρεσης της σοσιαλιστικής τζιαι της φιλελεύθερης ιδεολογίας/τάσης σε μια συμμαχία για την επανένωση. όμως έχουν σημασία τζιαι οι όροι τούτης της συνεργασίας. τζιαι το ύφος με το οποίον αρθρώνεται η κριτική γενικόττερα.
στροβολιώτη είμαστεν στο ίδιο χαράκωμα αλλά διαφωνούμεν. νομίζω εν τραγικό λάθος η αντίληψη της διαδικασίας της επανένωσης ως μια απλή συμφωνία μεταξύ των δυο ηγετών. τζιαι στο κάτω κάτω να βράσω μιαν λύση του κυπριακού που απλά εννά παρέχει διευκολύνσεις στον ιμπεριαλισμό ή απλά θα βοηθήσει στην καλλίτερη λειτουργία του καπιταλισμού. ούτε τα συμφέροντα της ΕΕ με ενδιαφέρουν ούτε τα συμφέροντα του ε/κ κεφαλαίου. η επανένωση που επιδιώκω εγώ έσιει συγκεκριμένον περιεχόμενον (αποστρατικοποίηση τζιαι ανεξαρτησία, ανασύνθεση τζιαι προοπτική πολιτικής συγκρότησης της πολυεθνικής εργατικής τάξης στο νησί μέσα που την ενοποίηση της οικονομίας τζιαι της κοινωνίας, οριστική υπέρβαση του εθνικισμού).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αφέλεια είναι να διούμεν έναν μεταφυσικό νόημα σε μιαν έννοια, την «λύση» τζιαι να θεωρούμεν ταυτόχρονα ότι συμπυκνώνεται σε έναν κείμενο με 2 υπογραφές.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
έχει ακόμα περιθώριο να επιτευχθεί πρόοδος. η προσπάθεια εν υπολογίσιμη σίουρα, όπως υπολογίσιμα εν τζαι τα σημεία στα οποία ασκείται κριτική. επερίμενα την αντίδραση για να’μαι ειλικρινής, ο κόσμος ίσως, επερίμενεν περισσότερη δυναμική στην πορεία προς το Λήδρα Παλλας τζαι κάποια διαφορετική σημειολογία του όλου πράγματος-δηλαδή τζείνα τα στερεότυπα (κάποια που τα οποία αναφερθήκαν τζαι πιο πάνω)τζαι υπερκαλύπτουν την ουσία του βασικού αιτήματος να εν λιότερον έντονα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Παύλο
Δεν ξέρω από που παραγγέλλει η λύση, αλλά εμείς εφάαμεν πόψε σουβλάκια που τον Νάρκισσον.
DVD εν θα δω πριν να ππέσω, αλλά είπα να της δώσω ακόμα έναν κούντημαν πέρκιμον ξυπνήσει 🙂
@Λεμέσια
Ε, καλά το ΡΙΚ συνεχίζει να έχει άλλες προταιρεότητες φαίνεται.
@ Γρηγόρη
Επιμένεις να βάζεις ταξικά στοιχεία στην επιδίωξη λύσης, κάτι που είναι σίγουρα και απόλυτα και τελεσίδικα αδύνατο να συμβεί.
Σε μια τέτοια περίπτωση σε ποιο χαράκωμα θα βρεθείς εσύ;
@Κωνσταντίνα
Ναι, έχουμε ένα παράξενο εθνικισμό στην Κύπρο, δε θα βρεις πολλή βιβλιογραφία να τον ερμηνεύει 🙂
Ναι, στήριξα και εγώ την εκδήλωση έστω και μόνο με την παρουσία μου, όπως και πέρσι άλλωστε, έστω και την είχα κριτικάρει από τότε, αλλά ειλικρινά δε νομίζω να είμαι του χρόνου, για δυο λόγους:
1. Η προσφορά της στην προσπάθεια για λύση είναι δυστυχώς αμελητέα.
2. Αν χρειαστεί να γίνει και του χρόνου τέτοια εκδήλωση, με άλυτο το Κυπριακό, θα σημαίνει πως το πουλλίν επέτασεν όπως ειναι της μόδας να λέγεται αυτές τις μέρες…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
δεν είναι θέμα ταξικών στοιχείων, είναι θέμα ταξικής ανάλυσης, ερμηνείας τζιαι αξιολόγησης του κειμένου της συμφωνίας τζιαι των δυναμικών που τούτη μπορεί να ανοίξει. βασικά εν θέμα οπτικής.
ούτε το κυπριακό ούτε οι διεθνείς σχέσεις μπορούν να κατανοηθούν αποκομμένα που τες ταξικές σχέσεις εσωτερικά τζιαι τα πολιτικά ισοζύγια.
η επανένωση είναι για την αριστερά τζιαι τα συμφέροντα που εκπροσωπεί δομική ανάγκη. ενώ για τη δεξιά τζιαι τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, είναι συγκυριακή τζιαι μόνον υπό προυποθέσεις θεμιτή. σε 5-6 χρόνια, αν δεν ανατραπεί το σημερινό στάτους κβο να δεις που ο ΔΗΣΥ θα λανσάρει επίσημα την φόρμουλα αναγνώριση έναντι εδάφους.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τελικά ο ΔΗΣΥ έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τους πολιτικούς του αντιπάλους με τη συνεπή του στάση στο κυπριακό. Στην προσπάθεια για ανεύρεση επιχειρημάτων γίνονται νοερά άλματα, όχι μόνο στο πολύ μακρυνό παρελθόν, αλλά και στο αόριστο και αόρατο μέλλον…
Ώστε «η επανένωση…είναι συγκυριακή τζιαι μόνον υπό προυποθέσεις θεμιτή.» από το ΔΗΣΥ ε;
Είμαι κατά των αρνητικών χαρακτηρισμών και πιστεύω, ότι αποπροσανατολίζει από την ουσία, όταν γίνεται λόγος για «ενδοτισμούς» και «προδοσίες» του προέδρου Χριστόφια. Η πιο πάνω φρασεολογία όμως, ΔΕΝ διαφέρει καθόλου.
Αυτοί οι υπαινιγμοί είναι απαράδεχτοι και έχουν μοναδικό στόχο να επισκιάσουν τα κίνητρα της μοναδικής παράταξης που έθεσε το συμφέρον της χώρας πάνω από το κόμμα και την ιδεολογία! Μακάρι να ακολουθούσαν κι άλλοι το παράδειγμα του Συναγερμού.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το «η Κύπρος είναι ελληνική» δεν είναι εθνικιστικό σύνθημα.
Ιωάννης Κασουλίδης.
το «Ελλάς Ελλάς σκέπασε και εμάς» δεν είναι εθνικιστικό σύνθημα.
Σωτήρης Σαμψών.
«Ολέθρια η εκπαιδευτική μεταρύθμιση χωρίς την ελληνο-ορθόδοξη μας ταυτότητα»
τίτλος του περιοδικού Εκπαιδευτικής Αλλαγής της συναγερμικής παράταξης στην Οελμεκ που φιλοξενεί μεταξύ άλλων άρθρο του Τόμυ για τους στόχους της ελληνο-ορθόδοξης παιδείας.
η επανένωση έννεν απλά ζήτημα διπλωματικού συμβιβασμού. χρειάζεται τζιαι κοινωνικό βάθος τζιαι πολιτική συνέπεια…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«η επανένωση είναι για την αριστερά τζιαι τα συμφέροντα που εκπροσωπεί δομική ανάγκη. ενώ για τη δεξιά τζιαι τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, είναι συγκυριακή τζιαι μόνον υπό προυποθέσεις θεμιτή. σε 5-6 χρόνια, αν δεν ανατραπεί το σημερινό στάτους κβο να δεις που ο ΔΗΣΥ θα λανσάρει επίσημα την φόρμουλα αναγνώριση έναντι εδάφους.»
Αντί να αιτιολογήσεις τις απαράδεχτες κασσανδρικές προφητείες που έγραψες, καταφεύγεις σε συνθήματα.
Το μόνο σωστό είναι αυτό που σημείωσες στο τέλος: «η επανένωση έννεν απλά ζήτημα διπλωματικού συμβιβασμού. χρειάζεται τζιαι κοινωνικό βάθος τζιαι πολιτική συνέπεια…» ΜΕΤΑ τη λύση όμως!!
Ψάξε γύρω σου να δεις που βρίσκεται η συνέπεια σε χρόνο ΠΑΡΟΝΤΑ και μετά να κατηγορείς την υποτιθέμενη στάση του ΔΗΣΥ μετά από τα υποτιθέμενα 5-6 χρόνια. Βάσει αυτής της λογικής(;), μπορεί να γράφει ο καθένας ότι του κατέβει για το ΑΚΕΛ, το ΔΗΣΥ και για τον οποιονδήποτε. Και όχι, δε θα μπω στη διαδικασία να αντιπαραθέσω συνθήματα. Προτιμώ να συγκρίνω πράξεις. Αυτές είναι που μετράνε, όσον αφορά το κυπριακό. Και μόνο πάνω σ’ αυτό αναφέρομαι.
Την ταυτότητα μου δεν τη διαπραγματεύομαι ούτε με ακροαριστερούς που προσπαθούν να πείσουν εαυτό, ότι δεν υπάρχουν έθνη, ούτε με ακροδεξιούς που θεωρούν το έθνος πάνω απ’ όλα. Σε παράλογες συζητήσεις αρνούμαι να συμμετέχω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
1. τα συνθήματα είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνουνται αντιληπτές οι πολιτικές θέσεις. οπόταν έχουν σημασία. τζιαι ο λαικισμός τζιαι η διγλωσσία των αντιφατικών θέσεων, δδο που την μιαν τζιαι δεύτερον ελληνικό κράτος που την άλλη εμέναν προβληματίζουν με, εσένα όι;
2. ο ΔΗΣΥ παρά την προοδευτική στροφή της φιλελεύθερης ηγεσίας του ακόμα φλερτάρει με τον εθνικισμό τζιαι τούτον φαίνεται που σιήλλιες πάντες. πρώτα πρώτα που την μη στήριξη της εκπαιδευτικής μεταρύθμισης.
3. τούτον το συνεχιζόμενο φλερτ του με τον εθνικισμό δημιουργεί εύλογες υποψίες ότι σε περίπτωση αδιεξόδου μπορεί κάλλιστα να στραφεί προς μιαν ρεαλιστική εθνικιστική πολιτική «αναγνώριση έναντι εδάφους». τούτον εν βάσιμη πολιτική πρόβλεψη, όι κασσανδρολογία.
4. το θέμαν έννεν αν υπάρχουν ή όι έθνη, το θέμα εν αν το έθνος θα συνεχίσει να μονοπωλεί την συγκρότηση της πολιτικής ταυτότητας τζιαι άρα στην περίπτωση μας να διαιωνίζει την σύγκρουση τζιαι την λογική του ανταγωνισμού.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γρηγόρη η μόνη ταξική ανάλυση που υπάρχει είναι μεταξύ κομματικού κατεστημένου και λαού/προσφύγων. Σόρρυ αλλά ο Μαρξ δεν μπορούσε να φανταστεί την μεταπολεμική, μεταχρηματηστηριακή , ελληνοκυπριακή κοινωνία του 2009…
Θα συμφωνήσεις μαζί μου πιστεύω στη διαπίστωση ότι ο Κυπριακός λαός ουδέποτε θα βγεί στους δρόμους για τη λύση εφ’όσον το σημερινό στατους κβό φανταζει καλύτερο από την αβεβαιότητα της λύσης. Παράδειγμα οι κινητοποιήσεις των Τ/Κ το 2003-04. Η λύση έδινε μιά διέξοδο στα οικονομικά κυρίως αδιέξοδα του ψευδοκράτους…
Όσο για τον ΔΗΣΥ μου φαίνεται ότι και οι δύο έχετε δίκαιο. Το λυπηρό είναι ότι οι μπαγιάτικες κομματικοπολιτικές συζητήσεις μεταφέρονται στην μπλογκόσφαιρα σαν καρκίνωμα.
So 20th century man…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Παύλο,
Ναι, αναπαράγονται συζητήσεις, αλλά τι περίμενες; 50 χρόνια Κυπριακό έχουμε, είναι μέσα στο αίμα μας.
Και όπως εχω πει και γραψει πάρα πολλές φορές, είναι και το μεγάλο μας άλλοθι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εννούσα τον τρόπο και τους όρους που χρησιμοποιούμε γαι να συζητήσουμε το κυπριακό, όχι την συζήτηση καθ’εαυτή…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γρηγόρη και Λέμέσια,
Είναι μάταιο να προσπαθούμε να λύσουμε θεμελιώδη ιδεολογικά ζητήματα μέσω της συζήτησης για το Κυπριακό.
Ναι, μετρούν οι πράξεις, ναι μετρά και το διεθνές πλαίσιο, μετρά και το κοινωνικό βάθος της λύσης.
Αλλά της ΛΥΣΗΣ!
Αν δεν την έχουμε αυτή, τρέχα γύρευε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και Γρηγόρη,
Θα είχες την καλοσύνη να απαντησεις αυτό το ερώτημα που σου είχα θέσει χθές:
«Επιμένεις να βάζεις ταξικά στοιχεία στην επιδίωξη λύσης, κάτι που είναι σίγουρα και απόλυτα και τελεσίδικα αδύνατο να συμβεί.
Σε μια τέτοια περίπτωση σε ποιο χαράκωμα θα βρεθείς εσύ; »
Γνωρίζουμε όλοι πως η Παπαρήγα είχε απορρίψει το σχέδιο Ανάν, λόγω ισχυριζόμενης ιμπεριαλιστικής προέλευσης.
Το ίδιο και κάποιοι ΤΚ εξωκοινοβουλευτικοί (όχι όλοι όμως, αφού κατάφεραν να διχασθούν ακόμα και σε αυτό), συνεπώς αν η απάντηση είναι εκείνη που δε θα μου αρέσει, δεν θα είναι η πρώτη φορά που συμβαινει.
Θα είναι όμως η πρώτη φορά που γνωρίζω κάποιο ΕΚ της Κυπριακής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (αν επιτρέπεις να σε περιγράφω τοιουτοτρόπως) που σκέφτεται με παρόμοιο τρόπο.
Οπως γνωρίζεις οι οργανωμένοι ΕΚ εξωκοινοβουλευτικοί αριστεροί (Αριστερή Πτέρυγα, Εργατική Δημοκρατία βρέθηκαν στην ιδια πλατφόρμα με τον ΔΗΣΥ το 2004.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
στροβολιώτη φαίνεται να αγνοείς πολλά πράματα παρότι ήσουν τζιαι ομιλητής στο συλλαλητήριο του Ναι.
εγώ τότε εδραστηριοποιήθηκα στην Πρωτοβουλία Αριστερών για το Ναι που προωθήσαμε το Ναι με συλλογή τζιαι δημοσιοποίηση υπογραφών (περιλαμβανομένων πολλών ΑΚΕΛικών ναινέκων), αυτοκόλλητα, φυλλάδια κλπ κάμνοντας όμως ταυτόχρονα κριτική στο ιμπεριαλιστικό πλαίσιο που το δημιούργησε τζιαι στη διαχρονική εθνικιστική στάση του ΔΗΣΥ που εδημιούργησε το υπόστρωμα του απορριπτισμού βάση του οποίου έκτισε τότε ο Τάσσος το ΟΧΙ. είμασταν παρόν στο συλλαλητήριο του Ναι, αλλά όχι στην εξέδρα, κάτω στον κόσμο μοιράζοντας αυτοκόλλητα με συνθήματα όπως «Να ηττηθεί ο σωβινισμός» «Μαζί με την τ/κ αριστερά» «Φρένο στο Ταξίμ» και άλλα.
η Εργατική Δημοκρατία τότε είσιεν ταχτεί με το ΟΧΙ ενώ η διάσπαση της που μετά άρκεψεν το περιοδικό Ανατροπή είσιεν ταχτεί υπέρ της αποχής.
απάντησα προηγουμένως στο ερώτημα σου, αλλά εν το εκατάλαβες. πρώτον εν δέχουμαι το απόλυτο τζιαι τελεσίδικο όπως το θέτεις τζιαι δεύτερον εν βλέπω το ταξικό ζήτημα ως στοιχείο αλλά ως οπτική ανάλυσης. όσον για το ΚΚΕ εκτιμώ την αγωνιστικότητα του αλλά διαφωνώ με πολλές που τες προσεγγίσεις του τζιαι τότε τζιαι τωρά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γρηγόρη,
Εχεις δίκαιο, δεν γνωρίζω τα πάντα για τις επιλογές διαφόρων ομάδων κατα το δημοψήφισμα, συνεπώς διορθώνω όσα έγραψα και υιοθετώ τις δικές σου αναφορές όσον αφορά την ΕΚ εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Δε θεωρώ όμως πως απάντησες στο ερώτημα μου: η λύση ΑΠΟΚΛΕΙΤΑΙ να περιέχει ταξικά στοιχεία, ή έστω να βρίσκεται σε ένα πλαίσιο ταξικής ανάλυσης. Εγω λεω ευθέως πως αν μια τετοια λύση την βρει ικανοποιητική ο πρόεδρος εγω θα την στηρίξω.
Εσυ;
Τέλος προκαλεί περιέργεια η έντονη σου ανησυχία για τον ΔΗΣΥ. Σίγουρα δεν έχει εξαλείψει τηις εθνικιστικές του ρίζες, σίγουρα υπαρχουν οι απαραίτητες εθνικιστικές αναφορές, αλλά υποτιμάς την μεγάλη υπάρβαση του Αναστασιάδη από το 2004. Ξεχνάς τις μαύρες μέρες του Μεγάλου Μακαρίτη όταν μόνο ο Αναστασιάδης και κάποιοι γραφικοί από εμάς τολμούσαμε να μιλάμε για λύση, και να κάνουμε κριτική στον Τάσσο. Αν αλλάξει στο μέλλον, θα τον κρίνουμε.
Εδω συγχωρέσαμε το ΑΚΕΛ που ίσως να «σκότωσε» για πάντα τη λύση για χάρη της εξουσίας τον καιρό του Μεγάλου Μακαρίτη 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάυλο συμφωνώ ότι εν δύσκολο να πετύχουμεν κινητοποιήσεις στην ε/κ κοινότητα υπέρ της λύσης.
διαφωνώ όμως με την θέση σου για το ταξικό. σαφέστατα το ακελ αστικοποιείται αλλά έννεν ακριβώς πλήρως ενσωματωμένον στο κομματικό κατεστημένο. τζιαι θεωρώ ότι το κομματικό κατεστημένο/πολιτικό σύστημα/κράτος έννεν μονοκόμματη ή μονοδιάστατη κατάσταση, αλλά αποτελεί πεδίον μάχης διαφόρων ταξικών συμφερόντων.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«3. τούτον το συνεχιζόμενο φλερτ του με τον εθνικισμό δημιουργεί εύλογες υποψίες ότι σε περίπτωση αδιεξόδου μπορεί κάλλιστα να στραφεί προς μιαν ρεαλιστική εθνικιστική πολιτική “αναγνώριση έναντι εδάφους”. τούτον εν βάσιμη πολιτική πρόβλεψη, όι κασσανδρολογία.»
Το πιο πάνω δεν αποτελεί αιτιολόγηση και σε καμία περίπτωση τεκμηρίωση. Επιμένω, ότι πρέπει να μιλάμε σε χρόνο παρόντα. Στο μέλλον, ίσως δεν υπάρχουν ούτε ΔΗΣΥ, ούτε ΑΚΕΛ. Να το αποκαλέσω και αυτό «πολιτική πρόβλεψη»; Δε φτάνει που είναι όλα μετέωρα, οι σουρεαλιστικές συζητήσεις μας έλειπαν…Αυτή τη στιγμή, οι δύο μεγάλοι πολιτικοί χώροι στηρίζουν επίσημα τη λύση-επανένωση. Προσωπικά με ενοχλούν πολλά συνθήματα και διγλωσσίες, αλλά δεν είναι σωστό να τα θέτουμε στο επίκεντρο, ενώ στην πραγματικότητα εκπροσωπούν τα άκρα και το περιθώριο. Εκτός αν μας βολεύει να στοχεύουμε κάπου, ώστε να αποκτούμε οι ίδιοι προφίλ, δηλαδή να κάνουμε πρόβες μπροστά από μαύρο φόντο και να καμαρώνουμε, ότι είμαστε λευκοί…Όταν υπάρχει ουσία, δε χρειάζεται κανένα παιχνίδι σκιών για να προβάλει κανείς την υπόσταση του.
(Στροβολιώτη, έχεις δίκαιο. Ξεγλιστράει προς το ιδεολογικό η συζήτηση, ενώ το κύριο θέμα πρέπει να είναι μόνο η λύση…)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
εν καταλαβαίνω που θωρείς τον σουρεαλισμό.
αν οι συνομιλίες τούτες δεν καταλήξουν σε συμφωνία, θα εκλεγεί ο Έρογλου. το κυπριακό θα παγώσει πάλε για 5-6 χρόνια, εν το μεταξύ θα αυξηθούν οι έποικοι, θα χτιστούν οι ε/κ περιουσίες, θα ενισχυθεί ο εθνικισμός. σε τούτον το πλαίσιο εν λογικό να ξεκινήσει διαδικασία διαπραγμάτευσης των όρων της διχοτόμησης. εν τζιαι λαλώ κάτι προχωρημένο. λαλώ κάτι αυτονόητο, κάτι που το λαλούν ήδη κάποιοι ανεπίσημα έστω τζιαι αν δεν τολμούν ακόμα να το πουν ανοιχτά τζιαι ξεκάθαρα.
ΥΓ. μεν το παίρνεις τόσο προσωπικά το θέμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από το «κάτι που το λαλούν ήδη κάποιοι ανεπίσημα» μέχρι να το χρεώνεις μελλοντικά στο ΔΗΣΥ υπάρχει ΜΕΓΑΛΗ διαφορά…
Ας μην προσάπτουμε διχοτομικά σχέδια σε χώρους που παραδοσιακά μέχρι στιγμής στηρίζουν την επανένωση. Αυτό δεν εξυπηρετεί σε τίποτα.
(Δεν το παίρνω προσωπικά, καταγράφω μόνο τις ενστάσεις μου.)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
μακάρι να φκω λάθος τζιαι να μείνει ο ΔΗΣΥ προσηλωμένος στον στόχο της επανένωσης. έτσι έστω τζιαι αν δεν λυθεί τωρά, θα υπάρχει η προοπτική να λυθεί σε 5 χρόνια.
αλλά περιμένω να αναγνωρίσεις τζιαι εσύ ότι θα πρέπει επιτέλους η φιλελεύθερη τάση στον ΔΗΣΥ να έρτει σε ουσιαστική ρήξη με την εθνικιστική τάση έτσι ώστε να αποκτήσει κοινωνικό βάθος τζιαι πολιτική συνέπεια η επανενωτική γραμμή. εν γίνεται που την μιαν να λαλούν «πάμεν για ΔΔΟ» τζιαι που την άλλη «Η Κύπρος είναι ελληνική». εν συμφωνείς σε τούτον;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γρηγόρη,
Θα με ενδιαφέρει αυτό μόνο αν αποφασίσω να γίνω μέλος του ΔΗΣΥ:)
Ανκαι, έγινε μια τέτοια ρήξη με την αποχώρηση των ΕΥΡΩΚΟκων.
Γρηγόρη μακάρι να βρεθεί γρήγορα λύση, γιατί συντηρητικά και εθνικιστικά κόμματα θα υπάρχουν πάντα, δυστυχώς.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!