Οι συκιές

Βγήκα να πάρω εφημερίδες. Ξέχασα τι είχα προβλέψει για σήμερα, και με το κοντό και τα Crocs πάγωσα μέχρι να πάω και να επιστρέψω από το περίπτερο.

Έριξα μια ματιά στις ειδήσεις και πάγωσα ακόμη περισσότερο.
Βγήκα ξανά να τελειώσω το ξεχόρτισμα και άλλες κηπουρικές εργασίες.

Ντύθηκα καλύτερα, με τις φόρμες. Με βαριά καρδιά έβγαζα τα χόρτα. Γιατί ανάμεσα τους είχαν βλαστήσει και μερικές δεκάδες συκιές. Και οι συκιές είναι δέντρα και τα δέντρα κάνουν καρπό και είναι χρήσιμα και είναι κρίμα να τα καταστρέφεις.

Με έπιασαν τα οικολογικά μου και ο σεβασμός προς τη φύση και στενοχωρήθηκα. Η οποία φύση θύμιζε την παρουσία της με τον έντονο αέρα. Φυσούσε ανάμεσα στις λαμαρίνες του γκαράζ δίπλα. Και νόμιζα πως θα τις σήκωνε ψηλά και έτσι ξαφνικά όπως ήμουν σκυφτός, θα έπεφτε στο λαιμό μου και θα με αποκεφάλιζε μια λαμαρίνα και δεν θα έπαιρνε κανείς είδηση. Όμορφα γρήγορα και ωραία.

Λίγο πιο κάτω ξεχόρτιζα κάτω από ένα αρχαίο ψηλό δέντρο, καλλιτρίδα νομίζω. Και όπως έβγαζα τα χόρτα, βλέπω μπροστά μου, μόλις μισό μέτρο πιο μακριά, τον κορμό να πηγαίνει πέρα δώθε, και να τρίζει.

Πολύ το ρίσκο εδώ έξω, λέω. Και μπήκα μέσα να διαβάσω ειδήσεις.