Για τον αξιότιμο κύριο Γκαλ Λουφτ

Ο οποίος είχε συλληφθεί τον περασμένο Φεβρουάριο στο αεροδρόμιο Λάρνακας αφού εναντίον του εκκρεμούσε διεθνές ένταλμα σύλληψης εκδοθέν από τις ΗΠΑ. Ο κ. Λουφτ περιγράφεται ως ισραηλινό- αμερικανός καθηγητής.

Λίγο αργότερα το δικαστήριο τον άφησε ελεύθερο υπό όρους, με την υπογραφή/καταβολή σημαντικής εγγύησης. Μετά, ξαφνικά ο κ. Λουφτ δεν εμφανιζόταν πια στον αστυνομικό σταθμό.

Το αυτοκίνητο του κ. Λουφτ βρέθηκε τελικά στην Ορόκλινη και θεωρείται σίγουρο πως ο ίδιος διέφυγε στα κατεχόμενα.

Να σημειωθεί πως ο κ. Λουφτ μετά τη σύλληψη του τόνισε με ένταση πως είναι αθώος, πως οι λόγοι της σύλληψης του είναι πολιτικοί γιατί έχει στοιχεία εναντίον του γιου του Αμερικανού προέδρου.

Απορία: είναι λογικό άνθρωποι που συλλαμβάνονται για τέτοια ζητήματα που αφορούν άλλες – συμμαχικές – χώρες, να αφήνονται ελεύθεροι με ….εγγύηση;

Να σημειωθεί πως σε ανάλογη περίπτωση, ο Κούρδος κ. Κενάν Αγιάς που αναζητείται από τη Γερμανία, έμεινε υπό κράτηση από τη μέρα σύλληψής του, μέχρι και τη μέρα που θα σταλεί (μετά από απόφαση δικαστηρίου) στη Γερμανία. Είναι φυσικά πιθανόν ο κ. Αγιάς να μην είχε λεφτά για εγγύηση.

Δεν συζητώ την ουσία των δυο υποθέσεων, αφού αυτό αφορά τις χώρες στις οποίες οι δυο ύποπτοι θα δικαστούν.

Εκείνο που σημειώνω είναι η περίεργη μεταχείριση που έτυχε ο κ. Λουφτ. Και αναρωτιέμαι μήπως αυτό έχει να κάνει τίποτα με «χάρες» που χρωστούσαμε σε άτομα ή την ηγεσία της φιλικής γειτονικής χώρας.

Γιατί αν ήμουν εγώ δικαστής δεν θα άφηνα κάποιον ελεύθερο …υπό όρους αν τον ζητούσαν οι ΗΠΑ. Θα μπορούσα εύκολα να φανταστώ πως θα έκανε ό,τι μπορούσε για να αποφύγει την έκδοσή του! Εξ άλλου κάτι ανάλογο νομίζω έγινε ξανά.

Τέλος – και μοιραία – αυτή η θλιβερή δικαιολογία «το έσκασε στα κατεχόμενα», πότε θα γίνει επιτέλους αυτοκριτική και απολογία;

Γιατί τα κατεχόμενα είναι ακόμη κατεχόμενα γιατί εμείς επιλέξαμε να είναι έτσι.

Μόνη λύση – και για τον κ. Λουφτ, *ήταν* η λύση.