Καράολοι.
Διαβάζετε εφημερίδες;
Ειδικά τις Κυριακάτικες;
Θα προσέξατε πως τις τελευταίες βδομάδες, οι στήλες γνώμης έχουν πολλαπλασιαστεί. Φιλοξενούν την απόλυτη γνώση κάποιων εκ των εκατοντάδων υποψηφίων βολευτών. Και οι οποίοι έχουν γνώμη για όλα: από την παγκόσμια απειλή της πυρηνικής ενέργειας, μέχρι το πάρκο της κάτω γειτονιάς της Πάνω Ακουρδάλιας.
Και εννοείται πως πολλές από τις γνώμες και απόψεις είναι σωστές, αλλά φυσικά θα γίνουν πραγματικότητα μόνο αν εκλεγεί στον οίκο των εκλεκτών ο συγγραφέας.
Οι υποψήφιοι γεμίζουν και τις ταμπέλλες, και τα γραμματοκιβώτια του φυσικού και ψηφιακού μας ταχυδρομείου, γενικώς υπάρχει μια επέλαση υποψηφίων.
Όπως τους καραόλους μετά την βροχή.
Τουλάχιστον όσοι εκ των ιστολόγων είναι υποψήφιοι, έχουν το πραγματικό άλλοθι πως το ψώνιο του γραψίματος το είχαν από παλιά…
Ουπς! Πάλι υπέκυψα στον πειρασμό και έγραψα ψιλοπολιτική.
Ας μείνω εδώ, αφού σε αυτό το κείμενο θέλω να ασχοληθώ μόνο με πραγματικούς καραόλους.
Μετά τη βροχή. Στον κήπο μου.
Ανκαι είμαι σχεδόν παμφάγος, οι καράολοι είναι ένα έδεσμα που ποτέ δεν δοκίμασα. Η κυρία δε λέει όχι, αλλά θεωρεί τους καραόλους της αυλής μας κατοικίδια ζωάκια, και ετσι δεν με αφήνει να επιλέξω τους πιο παχουλούς, μπας και αραιώσει ο πληθυσμός. Και ετσι έχουμε μεγάααααλο πληθυσμό στον κήπο μας.
Καράολοι που δεν περιορίζονται επί του εδάφους. Ανεβαίνουν παντού. Όπως σε αυτό το παχύφυτο:
Επί του παχυφύτου.
Και ακόμα πιο ψηλά. Πάνω στη λεμονιά. Προσέξτε τον μισοφαγωμένους ανθούς:
Επί της λεμονιάς.
Φυσικά κάποιοι εκεί κάτω δουλεύουν καλά για το μέλλον: καταναλώνουν τους σωρούς από χόρτα και κλαδέματα, φτιάχνοντας το λίπασμα του επομένου φθινοπώρου.
Λιπαντικοί εργάτες 1.
Λιπαντικοί εργάτες 2.
Βουρβουλλάς.
Και ένας βουρβουλλάς που βοηθά την όλη διαδικασία.
Λοιπόν, αυτό τον κουμπάρο να τον προσέξετε καλά:
Ενας λεβέντης!
Ένας λεβέντης και τίποτα άλλο. Τόσο πολύ που τον τράβηξα και στο βίντεο που απαραιτήτως πρέπει να παρακολουθήσετε.
Πέστε μου τώρα: είδατε πιο λεβέντικο πέρασμα;
Στροβολιώτης 
ωραία ανάρτησις, υπέροχα ζώα τα σαλιγκάρια
αν μου επιτρέπεις κάποιες επιπλέον πληροφορίες:
οι μεγάλες κεραίες, οι πάνω είναι μάτια. οι κάτω είναι όργανα αφής. θεωρείται ότι έχει ένα πόδι. σε περίπτωση στεγνής επιφάνειας εκκρίνουν σάλιο για να προχωρήσουν, αφήνοντας τα χαρακτηριστικά ίχνη που ξέρουμε. τρώει μόνο φρέσκα φύλλα (για τα άνθη που λες έχω αμφιβολίες).
μας ανάγκασες να κάνουμε αυτό που κάναμε μικροί και τώρα το χάσαμε. να αφιερώσουμε χρόνο για να παρατηρήσουμε ένα ζώο.
έχουν πολλές ομοιότητες με τους πολιτικούς. σέρνονται και είναι μόνο ζημιά. μας τρώνε τα λαχανικά. είναι μαλάκ/ια/ες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενδιαφέροντα στοιχεία!
Αναμένεται όμως να ανέβουν πάνω σε δέντρα; Πίστευα πως ζουν κυρίως πάνω ή κοντά στο έδαφος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πουρούν ‘εν σου έπαιζεν αλλά που μέσα του πρέπει να σε εξητίμαζεν: «Τάρασσε ρε αμπάλατε που ομπρός μου… χάτεεεεε….»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λάθος! Ετσι επήεννεν ο δρόμος 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από πού βγαίνει η λέξη καράολος . Μήπως από το κάρα (κεφάλι) και όλο???
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τόσα διατροφικά καλούδια που υπάρχουν πλέον, οι καράολοι τί μας φταίουν;
Δοκίμασα πρώτη και τελευταία φορά πριν 2 χρόνια, σε κυπριακή ταβέρνα, μπλιαξ!
Προτιμώ να τους βλέπω να ασημώνουν τα αμπελόφυλλα, τον κήπο, τον σκύλο μας να τα περνά για τηλεκατευθυνόμενα.Τους λυπάσαι όταν χάνουν το παιχνίδι με σκύλο ή γάτα αλλά άτε…
Βουρβουλλάς είναι ο γυμνοσάλιαγκας;Χμ…εγνώριζα τον ως τιτσιροκαράολο μα η λέξη που μας γράφεις είναι πολλά δυνατή!
Ο «λεβέντης’σου εν όντως λεβέντης, ποιός στη χάρη του αν μπορούσε να κλωτσήσει την κάμερα του …παπαράτσι! :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπλιάξ να τους τρώεις.
Μπλιάξ να θωρείς άλλους να τρών.
Μπλιάξ να μεν θωρείς αλλά να ακούεις τι τρων.
Μπλιάξ να φκαίνεις που τον Ζαννέττο τζαι αφού είδες τα σινιά με τους καραόλους να τους θωρείς μετά πάνω στους τοίχους.
Ούτε εγώ μιλώ για τους πολιτικούς…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ζαννέττος;
Που ξέρει τον Ζαννέττον μια Λεμεσιανή;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Μπλιάξ να φκαίνεις που τον Ζαννέττο τζαι αφού είδες τα σινιά με τους καραόλους να τους θωρείς μετά πάνω στους τοίχους.»
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!! Πολύ καλό! 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Strovoliotis,
Αρκετά ενδιαφέρον το θέμα ΣΟΥ – κι από άποψη οικολογική αλλά και εδεσματολογική [όπως και πολιτικάντικη, αλλά αυτό είναι μέγα θέμα σατιρολογικής φύσεως]!
Η κυρία στο δικό μας σπίτι όχι μόνο δεν τους τρώει τούς καραόλους, αλλά κάθε χρόνο τέτοια εποχή μουρμουρά μου να τής φέρω καραολοκτόνο για να τους ξικάμει [γιατί τής τρωνε τα λουλούδια στον κήπο ή λερώνουν τους τοίχους με τις παρπατηshές τους]! Εγώ όμως παίζω πελλόν γιατί κι εγώ «… θεωρώ τους καραόλους της αυλής μας κατοικίδια ζωάκια …» ή ας πούμεν μέρος του οικοσυστήματος της αυλής! [Πέρσι είδα κι ένα μαύρο φίδι ή κοινώς “θερκόν” να δκιανέφκεται, αλλά δεν το είπα σε κανένα! Που να τολμήσω!] …
Επίσης να πω ότι ούτε κι εγώ είμαι και μεγάλος fan των καραόλων [των μεγάλων]. Μ’ αρέσουν όμως οι πιο μικροί [τα λεγόμενα “τσιακόλια” που βγαίνουν με τες πρώτες βροχές], αλλά τζιαι τα “καραολιά” [πολύ μικρά και με άσπρο κέλυφος] που βγαίνουν από τον Μάη και μετά και τα βρίσκεις πάνω στα χόρτα [ξερά και χλωρά], στες αγκινάρες και σε κορμούς των δέντρων [εσπεριδοειδών, λουλλουθκιών, κ.ά.]. Είναι ωραίος μεζές για το ούζο!
“Βουρβουλλάες” αγαπητέ Strovolitis, ονομάζονται οι πλείστοι καραόλοι με κέλυφος που φαίνονται στις φωτογραφίες που μας παράθεσες. Κι όχι εκείνος χωρίς κέλυφος. Αυτούς εμείς τους λέμε “καραόλους τίτσιρους” [όπως είπε και η Thalassamov].
Πάντως σύμφωνα με το κυπριακό λεξικό του Ρόη Παπαγγέλου, η λέξη «καραόλος» προέρχεται από την ισπανική «caracol» ή/και από την ιταλική «caracollo» που σημαίνει «κοχλίας» ή/και «σαλίγκαρος»… Επίσης «καράολο» [ο τόνος στο δεύτερον άλφα] λεμε κι ένα εργαλείο σύσφιξης μεταλλικών σωλήνων …
Επροσέξετε που στο video [προς το τέλος του] πίσω που τον καραόλο κυκλοφορά μια κουτσουκούτα [μικρό έντομο];
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως στον Στρόβολον, οι βουρβουλλάες ήταν πάντα οι τίτσιροι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χρόνια είχα να κάτσω να δω καράολο να σέρνετε καιμη σας πω ότι από τόσο κοντά δεν ξανάδα!Ωραίο ήταν .Την κουτσουκούταν είδα την.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Για να πω την αμαρτία μου…
Φοβερό έδεσμα!
Βρασμένοι στο νερό και μετά με λαδόξυδο και αλάτι στην Κύπρο.
Ψητοί στο φούρνο με βούτυρο βοτάνων στη Γαλλία.
Μμμ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λεμέσια, και Ανεφ, θα το κάνουμε ιστομαγειρέματα;
Πάντως οι κυρία λέει πως υπάρχουν οι καράολοι, και τα εσκαρκότ (ή πως στο καλό τους λένε :))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Dis,
Προφανώς οι καραόλοι ΔΕΝ συγκαταλέγονται στους «γυναικείους μεζέδες».
Α, και ξέχασα να αναφέρω ότι στην Κρήτη τους τηγανίζουν στ’ αλεύρι και τους λένε «μπουρμπουριστούς»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
όχι ποτέ!
τζαι αν οι περισσότεροι σεφ εν ήταν άντρες εν θα ετρώαμεν έτσι πράματα! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάει σιηστός να ψηφίσει ΔΗΚΟ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εν άντεξες, έννεν;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ή βούρα να αποφύει τους Δηκοϊκούς να τον πάρουν να ψηφίσει – τζείνη η κουτσουκούτα πίσω είναι ύποπτη, το όνομα της δεν είναι τυχαίο άλλωστε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αχ τι καλα
έφκαλα τζιαι εγώ κάτι φωτογραφίες με καράολους
και εμείς βουρβουλλάες τους λέμε εκείνους
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σωστή, τζιαι είσαι Λεμεσιανή νομίζω;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν πω σας πως μου φάνηκε αγχολυτικό το πέρασμα του καράολου θα είμαι υπερβολικός!!!??
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωραίο Θέμα!
Αρέσκουν μου τα καραολούθκια!
Να τα θωρώ! Εν όμορφον που φκαίνουν έξω μετά τη βροχή. Εν ζωάκιν που ναι μεν μπορεί να μασουλήσει κάποια φύλλα αλλά εν άκακον.
Προχτές, είχα βάλει κάτι αποφάγια στο δοχείο που έχω στην αυλή για τις γάτες τις γειτονιας και μετά είδα ότι εμαζευτήκαν 3 μεγάλοι καραόλοι τζιαι ετρώαν που την .. ελλιόπιττα!
Θα τους ταϊζω πλέον χιχιχι
Παλιά εν τους έτρωα. Ελάλουν γιαξ…
Αλλά μετά τις αναρτήσεις του Διάσπορου περί Ντούριαν, επίστηκα ότι πρέπει να δοκιμάζουμε. Να ανοίγουμε τους γευστικούς μας ορίζοντες.
Εδοκίμασα πριν 2 χρόνια στην Κακοπετριά σε ένα εστιατόριο και μου άρεσαν πολύ!
Θυμήθηκα τώρα την κόρη του αδελφού μου, πέρσι, 3 χρονών, όταν ήταν σε μια συνάντηση μετα φαγητού για αφυπηρέτηση κάποιου συναδέλφου του, εκείνη τη στιγμή που σιώπησαν όλοι για να γίνει ομιλία, ακούγεται η μικρή να λέει δυνατά:
– Παπά, θέλω κι άλλο σαλιγκαράκι ! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ούτε εγώ τους τρώω -που τα ελάχιστα που δεν μπορώ να φάω! Καταπληκτικές οι φώτο σου΄Κι εμείς έτσι τους λέμε στην μικρή Μόσχα 😉 Ού! Εννοώ στο Καϊμακλί 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μικρή Μόσχα το Καϊμακλί; Νόμιζα ότι ήταν το Πελέντρι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τώρα που τα είπαμεν όλα, θέλω να βάλετε το χέρι στην καρδιά και να μας πείτε…πόσοι από εσάς οταν ήσασταν μικροί ρίξατε αλάτι σε βουρβουλά για να λιώσει;
Εγώ πάντως το έκανα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ ήμουν βούτυρος τζιαι δεν το ήξερα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χμμμ….τζιαι εγώ εφάνηκα άκαρδη. Έβαλα άλας ΜΙΑ φορά και όταν αντιλήφθηκα ότι εδιάλυσα έναν ζωντανό ….ον ένιωσα χάλια! Όποτε θωρώ βουρβουλλά, άλλασσω στράταν!
Τωρα, εκείνα τα «κλώσματα» του Λεβέντη μού εθθύμισαν και εμένα το ΔΗΚΟ! Ειδικά εκείνο το τελευταίο στρίβειν δια της πλαγίου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σουξέ οι καράολοι… Πουλά πολλά τελικά ότι σέρνεται…!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Είδες; Η γλίνα πουλά…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!