Ναι, «θέλει πολλήν εκκαθάριση ο τόπος για να πάει μπροστά».

 

Παρακολούθησα την πρόσφατη υπόθεση Μπαλτάκου. εκείνου του συμπαθούς κυρίου που είχε διορίσει ο Σαμαράς σε υπεύθυνη θέση, και ο οποίος είχε φαίνεται προφανώς φιλαράκια στην πλευρά της Χρυσής Αυγής, μιλούσε μαζί τους, συμφωνούσε μαζί τους, και εκείνος ο πονηρότατος Κασιδιάρης του την έκατσε. Τον πήρε στο βίντεο που τελικά δημοσιοποίησε και τα πράγματα που βγήκαν δεν μπορούσαν να αφήσουν τον κ. Μπαλτάκο στη θέση του αφού παραιτήθηκε.

Η υπόθεση είχε και συνέχεια όμως. Θύμωσε πολύ ο γιος του κυρίου αυτού, πήγε δίπλα στη Χρυσή Αυγή να ζητήσει το λόγο για τη δημοσιοποίηση του βίντεο, δεν τον σταμάτησαν γιατί «η εμφάνιση του έμοιαζε με τη δική τους», ε, μπήκε μέσα και τα έκανε καλοκαιρινά.

Πόσο πιο κάτω μπορεί να πάει μια χώρα είπα…

Εμείς δεν έχουμε νομίζω ακόμη τέτοιες αθλιότητες.  Στην Κύπρο είμαστε γενικώς πιο ψύχραιμοι, πιο νούσιμοι και αν θέλετε πιο συντηρητικοί σε αυτά τα πράγματα.

 

Απόψεις φυσικά κατατίθενται. Από το ένα άκρο στο άλλο. Και όταν φαίνεται πως κάτι πάει να γίνει, οι απόψεις εντείνονται και σκληραίνουν.

 

Ο μέχρι πρόσφατα αστέρας της απορριπτικής – πατριωτικής παράταξης ανέβλεψε. Κάνει νούσιμες παρεμβάσεις και φαίνεται πως στηρίζει την προσπάθεια για λύση. Τα κίνητρα του δεν τα γνωρίζω. Μπορεί να είναι οικονομικά, ορθολογιστικά ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί και η θεία φώτιση ή το θαύμα, λαμβάνοντας υπόψιν το σχήμα του. Ε, σιγά που θα τον άφηναν ήσυχο οι σκληροί και οι θρησκόπληκτοι. Διαβάστε την πιο κάτω επιστολή του κυρίου Ανδρέα Ζαχαρουδιού που δημοσιεύτηκε στον Πολίτη την 2^α Απριλίου:

Πολύ χάλια επιστολή!

 

Η επιστολή αυτή είναι κατ’ αρχάς απαράδεκτη γιατί χαρακτηρίζει με τρόπο απαξιωτικό μια ομάδα συμπατριωτών μας. Όποια και να είναι η θρησκευτική πεποίθηση κάποιου, πρέπει να είναι σεβαστή. Δεν χωρεί εκπτώσεις δεν χωρεί «μα» και «τι» εδώ. Κριτική μπορεί να γίνεται από τους μεν στους δε, αλλά ως εδώ. Ο γράφων δηλώνει ευθέως άθεος, αλλά σε καμιά περίπτωση δε στοχεύω να επιβάλω τις ιδέες μου σε οποιονδήποτε άλλο. Είναι δικό μου θέμα, και αναμένω μόνο σεβασμό. Ταυτόχρονα μου φαίνεται εξόχως παράλογο άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν τόσο φανατικά σε θρησκείες που υποτίθεται υιοθετούν πανανθρώπινες αρχές όπως η αγάπη και η ανοχή, να μιλούν με τέτοιο τρόπο για τον γείτονα συμπατριώτη τους.

Από την άλλη η επιστολή αυτή υποβάλλει και πως ο αρχιεπίσκοπος αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος της δημοκρατίας πρέπει να ….αφοριστούν γιατί λέει μπήκαν σε Μαρωνίτικη εκκλησία.  Αυτό είναι φυσικά μια άποψη, μια έντονη κριτική, η οποία θεωρώ πως είναι θεμιτό να εκφράζεται. Πλην όμως είναι τραγικό που υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να εκφράσουν τέτοιες απόψεις σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.

 

Και εδώ ναι,  τίθεται θέμα «εκκαθάρισης»…

Πάμε παρακάτω, πάμε στη Ρένα. Τη φίλη Ρένα Χόπλαρου, υποψήφια με τον ΔΗΣΥ στις επερχόμενες εκλογές. Η Ρένα έχει έντονες απόψεις έχει έντονες απόψεις που εκφράζει έντονα. Και ενοχλεί.

Δείτε τα πιο κάτω:

Καλημέρα Ρένα!

 

Καταλάβατε; Ήσουν με το Ναι το 2004; Ε, αποκλείεται να είχες κάνει ορθολογιστική ανάλυση και να κατέληξες στην απόφαση σου. Ήσουν πληρωμένος προδότης από τους αμερικάνους και τις οργανώσεις τους. Και έστω και αν πέρασαν 10 χρόνια, η ρετσινιά σε ακολουθεί.

 

Η ανάρτηση προέρχεται από εδώ. Είναι αντιλαμβάνομαι μια σελίδα υποστηρικτών του ακροδεξιού κόμματος του Γιώργου Λιλλήκκα. Εκτός από τις υβριστικές αναφορές σε ιδεολογικούς αντιπάλους, η σελίδα αυτή περιέχει όλα τα εθνικιστικά και ελληνοκεντρικά σκουπίδια που μπορεί να βρει κάποιος σε πολλές άλλες ανάλογες σελίδες εδώ και στην Ελλάδα. Μέχρι και κοινά σημεία με τις σελίδες του … Σώρρα βρίσκει κανείς στους υποστηρικτές του Λιλλήκκα.

Οι οποίοι δεν ξεχνούν ούτε εμένα:

Μια φορά Ναιναίκος, για πάντα ναιναίκος!

 

Ούτε διάφορους άλλους βεβαίως. Σε μια συστηματική προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρων κάτι που δεν έχει την παραμικρή πολιτική χροιά ή σχέση.

Ασυναίσθητα ή αν θέλετε ασυνάρτητα ένας σχολιαστής εκείνης της ανάρτησης ομολογεί πιο κάτω:

Ο εκκαθαριστής!

«Είπαμε, θέλει πολλή εκκαθάριση ο τόπος για να πάει μπροστά.» Δεν διευκρινίζει πως, αλλά δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος τι εννοούν όσοι ασπάζονται τέτοιες εξτρεμιστικές και απόλυτες ιδεολογίες.

 

Και όμως, στο ζήτημα της εκκαθάρισης έχει δίκιο.

Ναι, έχουμε πολλή δουλειά. Όχι για να «εκκαθαρίσουμε» με τον τρόπο που εννοεί ή απειλεί ο τυπάκος αυτός. Η εκκαθάριση πρέπει να γίνει με την ενίσχυση του ορθολογισμού, με την απομόνωση του λαϊκισμού και της συνθηματολογίας.

Μια σύγχρονη ώριμη κοινωνία κανονικά δεν θα έπρεπε να νοιώθει να απειλείται από φαινόμενα υιού Μπαλτάκου, ή Ανδρέα Ζαχαρουδιού, ή εξτρεμιστών υποστηρικτών του Λιλλήκκα. Κανονικά θα έπρεπε να είχαμε η μεγάλη πλειοψηφία μια συνολική γραμμή άμυνας η οποία να κατέτασσε αυτές τις απόψεις στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο.

Όσο όλα αυτά γίνονται ή παρουσιάζονται ως μέρη της mainstream  κοινωνίας, υπάρχει κίνδυνος.