10 του Τσίπρα.
1. Ο πολιτικός όρκος ήταν ένας ευέλικτος συμβολισμός. Καταγράφεται ως θετικός
2. Θετική επίσης και η απουσία γραβάτας – ταιριάζει και με τις ενδυματολογικές επιλογές του γράφοντος.
3. Η συνεργασία με τον επικίνδυνο, «ψεκασμένο» εθνικιστή Καμμένο ήταν μια αστραπιαία κίνηση που θα δείξει αν δουλέψει. Τους ενώνει η αντιμνημονιακή διάθεση – άρα τους ενώνει αυτό που *δεν* καταλαβαίνουν. Το μνημόνιο δεν ήταν *ποτέ* το ελληνικό πρόβλημα. Το 1 και το 3 δείχνουν επίσης ένα ruthless πολιτικό. Δείχνουν και πολλή υποκρισία.
4. Πρώτες δηλώσεις: «θα διαπραγματευτούμε, δε θέλουμε ρήξη, δε θέλουμε ελλείμματα». Εξαιρετικές, οι αγορές και εγώ πήραμε μια πρώτη δόση ηρεμίας και πήγαμε για ύπνο.
5. Ναι, αλλά, αν τα ανωτέρω, πως θα δώσει εκείνα που υποσχέθηκε; Πως θα ανεβάσει μισθούς, πως θα επαναπροσλάβει, πως θα δώσει δωρεάν;
6. Γνωρίζει ο Αλέξης την Κύπρο; Το πρόβλημά της; Θα είναι πολύ τραγικό από τον εθνικιστή Σαμαρά να βρεθούμε στον αχάπαρο Αλέξη (και έχουμε ενδείξεις, α και να μην ακούσω καμιά αντιιμπεριαλιστική απαγγελία, έτσι;)
7. Μιλώντας για Σαμαρά: η συμπεριφορά του, στα κυπριακά ονομάζεται γαουροσύνη.
8. Επί της ουσίας: μην κάνετε παραλληλισμούς. Το Κυπριακό μνημόνιο δεν έχει καμιά σχέση με το ελληνικό. Το ίδιο ισχύει και με τη δομή των δυο κρατών – είμαστε καλύτεροι.
9. Επί της ουσίας: το ελληνικό χρέος *δεν* είναι βιώσιμο. Αυτό είναι παλιό δεδομένο. Δεν μπορούν όμως οι ξένοι να το διαγράψουν, γιατί έχουν και εκείνοι εκλογές. Μπορούν όμως να το αναδιαρθρώσουν, να τον επιμηκύνουν, να το αποτοκοποιήσουν, αλλά δεν είναι παλαβοί: πρέπει πρώτα να πεισθούν πως δεν θα υπάρξουν ξανά συνθήκες που θα επαναφέρουν το ίδιο πρόβλημα. Καπίτο;
10. Εύχομαι καλή επιτυχία στον Αλέξη. Μακάρι να αποδειχθεί καλύτερος διαχειριστής του συστήματος. Γιατί ακόμη και εκείνος δεν πιστεύω να νομίζει πως μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω.
Αρκάς
Υ.Γ. 1 Κλασσική η συμπεριφορά του ΚΚΕ: να γαμηθείτε όλοι, εμείς είμαστε βολεμένοι, δε θέλουμε ευθύνη, δε θέλουμε υποχρεώσεις.
Υ.Γ. 2. Τώρα που ο Αλέξης τα βρήκε με τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Καμμένου, θα σταματήσει το ΑΚΕΛ να ξιππάζεται όταν εισηγούμαστε συνεργασία ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ για Κυπριακό;
Στροβολιώτης 
Αν εχει αναρχικό τροπο σκεψης , κατι που ειναι πολυ πιθανο για ενα καταληψια, θα αποτυχει ως φιγουρα εξουσιας (authority figure). Wait and see!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η σύνθεση της κυβέρνησης αυτό δείχνει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διαφορετική πορεία από τον Τσίπρα
Η Κύπρος πρέπει να ακολουθήσει τον δικό της μνημονιακό δρόμο τονίζουν οι οικονομολόγοι, σημειώνοντας ότι παρά το ενδιαφέρον που έχουν οι εξελίξεις στην Ελλάδα, η Κύπρος δεν μπορεί να μιμηθεί τον δρόμο που χαράσσει ο νέος έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Ο καθηγητής χρηματοοικονομικών στο Imperial College Business School, Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, αναφέρει ότι «μέχρι νεωτέρας τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει για την Κύπρο σε σχέση με την τρόικα».
«Το πρόγραμμα είναι σχετικά επιτυχημένο στην Κύπρο και μπορεί να ολοκληρωθεί το 2016 όταν θα βγει η οικονομία από το υφιστάμενο μνημόνιο. Αν η Ελλάδα καταφέρει να μεταπείσει τη Γερμανία να γίνουν αλλαγές που θα συμφέρουν (πχ μείωση δανειστικών επιτοκίων ή επιμήκυνση του χρέους), τότε φυσικά θα μπορεί και η Κύπρος να ζητήσει παρόμοια ωφελήματα όπως όλες οι άλλες χώρες», σημειώνει.
«Πιστεύω όμως ότι είναι περισσότερο σημαντικό να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στην Κύπρο χωρίς να γίνεται προσπάθεια διασύνδεσης με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα (ή οπουδήποτε αλλού)», επισημαίνει.
Έχουμε την πρόκληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενός μη αποδοτικού ή/και διεφθαρμένου δημόσιου τομέα, ακριβών τηλεπικοινωνιών, λιμανιών και υπηρεσιών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, την πρόκληση επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, την πρόκληση γρήγορης απονομής δικαιοσύνης και μάλλον και προβλήματα εμπέδωσης της αξιοκρατίας ευρύτερα», σημειώνει.
«Αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται και ανεξάρτητα από του τί συμβαίνει στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού. Αυτά είναι και παρόμοιας μορφής προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα (το «πρόβλημα του πελατειακού κράτους») και ελπίζω ότι αυτά τα προβλήματα θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει η νέα Ελληνική κυβέρνηση», επισημαίνει ο κ. Μιχαηλίδης.
Εθνική προτεραιότητα οι μεταρρυθμίσεις
Στην ανάγκη προώθησης των μεταρρυθμίσεων αναφέρεται ο καθηγητής χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σταύρος Ζένιος.
Αναφερόμενος στα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης στην Ελλάδα, σημειώνει ότι οι εκλογές ήταν μεταξύ οργής εναντίον του μνημονίου και φόβου για τις πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ.
«Επεκράτησε η οργή, αλλά η οργή δεν είναι καλός σύμβουλος για τη διακυβέρνηση μιας χώρας. Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας το κατανοεί και οι δηλώσεις του αποκαλύπτουν ένα πραγματισμό για συνεννόηση με την υπόλοιπη Ευρώπη».
Όσο αφορά τα δικά μας προβλήματα, επισημαίνει, «να ξεχωρίσουμε τη λιτότητα από τις μεταρρυθμίσεις». Σύμφωνα με τον κ. Ζένιο, οι μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας πρέπει να είναι εθνική προτεραιότητα, η λιτότητα είναι προ-κυκλική και επιδεινώνει τα προβλήματα σε περιόδους ύφεσης.
«Αυτό το μήνυμα πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε στην Κύπρο. Επίσης να κατανοήσουμε ότι η διαγραφή χρέους που ζητά η νέα κυβέρνηση της Ελλάδα έχει νόημα στις συνθήκες της ελληνικής κρίσης, αλλά να μην αναμένουμε ανάλογη αντιμετώπιση για την Κύπρο».
«Αν εκτροχιάσουμε το δικό μας μνημόνιο θα οδηγήσουμε τη χώρα σε νέα αδιέξοδα και θα γίνει και η δική μας ύφεση όσο βαθειά ήταν στην Ελλάδα και θα συζητούμε και εμείς διαγραφή χρέους. Ας μην προκαλέσουμε ύφεση 25% όπως την Ελλάδα, και να φθάσει η ανεργία στο 26%, για να δικαιούμαστε διαγραφή χρέους. Εξ’ άλλου η κυπριακή κρίση είναι πρωτίστως τραπεζική κρίση και δευτερευόντως των δημόσιων οικονομικών, ενώ η Ελλάδα έχει κατ’ εξοχή κρίση δημόσιου χρέους», αναφέρει.
Για τον κ. Ζένιο είναι σημαντικό η Κύπρος να ακολουθήσει τα ορθά παραδείγματα.
«Από την Ιρλανδία μάλλον να μάθουμε, και τις πολιτικές της, όχι να μιμηθούμε την Ελλάδα. Ανησυχώ ότι η δική μας κυβέρνηση βρίσκεται σε μοναχική πορεία και η αντιπολίτευση θα εντείνει την αρνητική της στάση, ενώ εμείς χρειαζόμαστε εθνική συναίνεση για να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα μας», τονίζει ο κ. Ζένιος.
Να κριθούν στην πράξη οι πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ
Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σωφρόνης Κληρίδης, αναφέρει ότι «είναι καλύτερα να κρίνουμε με βάση τις πράξεις του κ. Τσίπρα παρά τις προεκλογικές του θέσεις».
«Η πρώτη του πράξη – η επιλογή συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες παρά με Το Ποτάμι – δίνει το μήνυμα ότι θα υιοθετήσει σκληρή γραμμή. Αυτό αυξάνει τους κινδύνους μετωπικής σύγκρουσης με απρόβλεπτα αποτελέσματα», αναφέρει.
«Η αβεβαιότητα που δημιουργείται καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για την Κύπρο να προχωρήσει με την υλοποίηση του μνημονίου. Η Κύπρος πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν είναι Ελλάδα. Και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι με την υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Μόνο έτσι θα μπορέσει η Κύπρος να πείσει τις αγορές ότι είναι αξιόπιστη και να προσβλέπει σε γρήγορη έξοδο από το μνημόνιο», υπογραμμίζει.
Της Γεωργίας Χαννή
http://www.stockwatch.com.cy/nqcontent.cfm?a_name=news_view&ann_id=215018
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Σήμερα ο τόπος μου από κακό παράδειγμα γίνεται πρόταση.» Χμμμ, για να δούμε…
http://cyprusnews.eu/alkinoos-ioannides/2889012-l–r—.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ένας προοδευτικός υπουργός:
Νίκος Κοτζιάς, ένας εθνικιστής στο ΥΠΕΞ που συνομιλεί με την Ακροδεξιά της Ρωσίας (όπως και η Χρυσή Αυγή)
Ο αμφιλεγόμενος Νίκος Κοτζιάς επιλέχθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα στη νευραλγική θέση του υπουργού Εξωτερικών, ένας άνθρωπος με σαφείς αντιευρωπαϊκές θέσεις και περίεργες σχέσεις με συγκεκριμένους ρωσικούς κύκλους.
Αρχικά, αξίζει κανείς να ξεκινήσει από τη σχέση του με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Φαήλο Κρανιδιώτη. Όπως είχε αποκαλύψει η Παραπολιτική τον Απρίλιο του 2011, ο Νίκος Κοτζιάς είχε επιλέξει τον κ. Κρανιδιώτη ως δικηγόρο του σε αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον της Athens Review of Books εξαιτίας ενός άρθρο του Ανδρέα Παππά που τον χαρακτήριζε «γκαουλάιτερ του σταλινισμού».
Μάλιστα, ο Φαήλος Κρανιδιώτης έχει γράψει γι’ αυτόν:
-Ο Κοτζιάς, παίδες, δεν είναι τυχαία περίπτωση. Έχει συγκρότηση, πατριωτικό πυρήνα και καθαρό μυαλό.
-Ο Κοτζιάς έχει δύο ελαττώματα: ελληνοκεντρική ρεαλιστική άποψη και δύσκαμπτη μέση. Αν δε τίς των γνωστών μαλακίων του την έπεφτε για “υπερπατριωτισμό” θα ’πεφτε πολύ γέλιο.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο κ. Κοτζιάς εξηγούσε κάποτε γιατί οι εξωτερικές δυνάμεις και το εγχώριο κατεστημένο προσπαθούν να πριονίσουν- κατ΄ αυτόν- τον κ. Σαμαρά «διότι θέλουν να εξασφαλίσουν χρόνο και ηρεμία στην πολιτική σκηνή προκειμένου να διασφαλίσουν τη λεηλασία των 50 και άλλων τινών δισεκατομμυρίων που η κυβέρνηση τους κάνει δώρο».
Ρίξτε μια ματιά σε παλαιότερες απόψεις του υπέρ διαφόρων δικτατοριών ενώ το τελευταίο του βιβλίο έχει τον σαφή τίτλο «Ελλάδα, αποικία χρέους».
Πρόσφατα, είχε συνοδεύσει τον Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα και οι σχέσεις του με τη Ρωσία προβληματίζουν. Τον Απρίλιο του 2013 ο Νίκος Κοτζιάς είχε διοργανώσει διάλεξη υπέρ του Αλεξάντρ Ντούγκιν, ενός ακροδεξιού συμβούλου του Βλάντιμιρ Πούτιν, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Στην εισήγηση του είχε αναφέρει ότι ο Πούτιν έχει με τη μεριά του το λαό(!):
Έχουμε το φιλοαμερικανικό, φιλελεύθερο, ατλαντικό, μονοπολικό λόμπι, και έχουμε τον Πούτιν προσωπικά με τη δική του πορεία και τους δικούς του ανθρώπους γύρω του οι οποίοι έχουν μια μεγάλη υποστήριξη από τον πληθυσμό. Διότι ο Πούτιν είναι δημοφιλής λόγω των κύριων χαρακτηριστικών των πολιτικών του, τα οποία συμμερίζονται όλοι ή τουλάχιστον η πλειοψηφία. Θα πρέπει να αποκόψουμε από την πλειοψηφία το φιλελεύθερο δίκτυο, το οποίο είναι πολύ δραστήριο σε κάθε περίπτωση, αλλά μέχρι εκεί. Και ο Πούτιν επιλέγοντας μεταξύ της φιλελεύθερης ελίτ και της πλειοψηφίας του απλού ρωσικού πληθυσμού, επέλεξε τον απλόΡώσο άντρα και τη Ρωσίδα γυναίκα. Και αυτό ήταν ένα αποφασιστικό βήμα στη διαδρομή του και για αυτό το λόγο είναι Ευρασιατιστής και υπέρ της πολυπολικότητας και για αυτό παραμένει και θα παραμείνει στην εξουσία για τόσο πολύ καιρό.
Αν δεν έχετε χρόνο να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες για τον Αλεξάντρ Ντούγκιν, αρκεί να δείτε τις δυο παρακάτω φωτογραφίες. Η μια είναι από την εκδήλωση του Νίκου Κοτζιά…
…και η άλλη είναι από το όταν ο συγκεκριμένος κύριος συνάντησε στη Μόσχα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Θυμίζω ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής υπέρ της Ρωσίας έχουν εκφραστεί με τον ίδιο τρόπο σε ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο για το θέμα της Ουκρανίας.
Είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι η ψυχοσύνθεση του υπουργού Εξωτερικών της χώρας αρκεί από μόνη της για να μας βάλει σε μπελάδες.
– See more at: http://www.parapolitiki.com/2015/01/nikos-kotzias-o-pio-ethnikistis-ypourgos-eksoterikon-meta-ton-antoni-samara.html#sthash.EYjvQVEt.nAMssYuI.dpuf
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://athensreviewofbooks.com/?p=1552
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://www.bbc.com/news/world-europe-30995480
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του νέου Ελληνα ΥΠΕΞ, το πιο κάτω κειμενο που ουσιαστικά εισηγείται βελούδινο διαζύγιο στην Κύπρο γραφτηκε και με τη δική του συνδρομή:
Διαιρεμένη Κύπρος: Αντιμετωπίζοντας μια ατελή πραγματικότητα
Europe Report N°22914 Mar 2014
ΠΕΡΊΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΆΣΕΙΣ
Οι συνομιλίες έχουν αρχίσει – για άλλη μια φορά – για ένα διακανονισμό για την διαιρεμένη Κύπρος. Για να αποφευχθεί άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια για μια ομοσπονδία, απαιτούνται νέες ιδέες. Το βασικό εμπόδιο είναι ότι οι Έλληνεκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι έχουν ξεχωριστές ζωές, γλώσσες και υποδομές και φοβούνται ότι μια ενιαία νέα κυβέρνηση θα είναι πιο απειλητική από το ειρηνικό status quo. Στην συζήτηση και στα νέα διπλωματία παρασκήνια, αυτοί και η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να δοκιμάσουν μια διαδρομή προς μια διαφορετική ενότητα, μεταξύ άλλων μέσω της απόδοσης στους Τουρκοκυπρίους πλήρους ανεξαρτησίας και ένταξης στην ΕΕ. Η σκέψη “έξω από το κουτί” (εκτός των υφισταμένων περιορισμών) μπορεί να πείσει τις πλευρές ότι προτιμούν μια ομοσπονδία, αν μη τι άλλο επειδή το μικρότερο τουρκοκυπριακό κράτος θα ήταν τόσο αδύναμο. Αλλά μια ρεαλιστική νέα προσέγγιση θα μπορούσε επίσης να είναι ο καλύτερος τρόπος για να επωφεληθούν από τη νέα πολιτική βούληση της Τουρκίας για μια διευθέτηση, την ανάγκη των Ελληνοκυπρίωνγια μια αξιοπρεπή
έξοδο από την οικονομική δυσχέρεια και την επιθυμία των Τουρκοκυπρίων για εισδοχή στην ΕΕ και αυτοδιάθεση.
Η νομιμοποίηση της τουρκοκυπριακής αυτοδιάθεσης υπήρξε ταμπού εκτός της τουρκοκυπριακής οντότητας και τους υποστηρικτές της στην Τουρκία. Η ελληνιοκυπριακή πλειοψηφία που ανέλαβε τον αποκλειστικό έλεγχο τηςδιεθνώς αναγνωρισμένης Δημοκρατίας της Κύπρου το 1964 παραμένει εντελώς αντίθετη στο δημοσίως προς την επίσημη διχοτόμηση. Η θέση της υποστηρίζεται από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του δικτύου συμμάχων της Κύπρου, κυρίως της ΕΕ, κυρίως λόγω της τουρκικής εισβολής το 1974 και του
επακόλουθου φυσικού διαχωρισμού των κοινοτήτων. Ωστόσο, σε πέντε γύρους διαπραγματεύσεων, που διευκολύνθηκαν κυρίως από τον ΟΗΕ, επί τέσσερις και δεκαετίες, οι δύο πλευρές δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για να επανενωθεί η Κύπρος σύμφωνα με τις επίσημες παραμέτρους της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Χιλιάδες συναντήσεις σε δεκάδες μορφές έχουν οδηγήσει μόνο σε μια παγωμένη, ελλιπούς ομαλοποίησης της de facto διχοτόμησης μεταξύ της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας στο νότο και τους Τουρκοκύπριους στο βορρά.
Οι αξιωματούχοι που συμμετέχουν στο νέο γύρο των συνομιλιών από το Φεβρουάριο 2014 λένε ότι έχουν ως στόχο την ελαφρύτερη ομοσπονδία που μπορεί κανείς να φανταστεί. Οι επικεφαλής των Ελληνικυπρίων και Τουρκοκυπρίων διαπραγματευτών έχουν επισκεφθεί την Άγκυρα και την Αθήνα, ανοίγοντας μια σημαντική νέα γραμμή επικοινωνίας. Αλλά, οι κακοί οιωνοί αφθονούν. Οι συνομιλίες μόνο για την εναρκτήρια δήλωση σερνόταν για πέντε μήνες. Ο δημόσιος σκεπτικισμός είναι μεγάλος. Τα προτεινόμενα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, που σπάνια επιτυγχάνονται μέσω διαπραγματεύσεων, ούτως ή άλλως, έχουν ξεφουσκώσει. Η ανακάλυψη φυσικού αερίου στα νότια του νησιού εξακολουθούν να είναι ήσσονος σημασίας και έχουν κάνει περισσότερα για να αποσπάσουν την προσοχή των πλευρών από την ενοποίηση. Η Τουρκία και η Ελλάδα, οι εξωτερικές δυνάμεις με τη μεγαλύτερη ικανότητα για να βοηθήσουν στην επίτευξη μιας συμφωνίας, υποστηρίζουν τις συνομιλίες επί της αρχής, αλλά οι ηγέτες τους έχουν κάνει ελάχιστα για τη δημόσια προβολή διπλωματίας που θα μπορούσε να καταστήσει πιθανότερη την επιτυχία.
Το status quo έχει αποδειχθεί ανθεκτικό και ειρηνικό και βελτιώνεται συνεχώς. Από το 1996, κανείς δεν έχει σκοτωθεί στην Πράσινη Γραμμή που διαχωρίζει το νησί. Το καθημερινό κύριο πρόβλημα δεν είναι τόσο η διαίρεση του νησιού, αλλά και η μη δυνατότητα διαπραγμάτευσης της de facto διχοτόμησης. Κατ ‘ιδίαν, επιχιερηματίες και από τις δύο πλευρές και διπλωμάτες από όλες τις πλευρές εμφανίζονται να ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για ένα νέο πλαίσιο συζήτησης. Τουρκοκύπριοι ψήφισαν το 2010 για έναν ηγέτη ο οποίος ευνοεί ανοιχτά μέγιστη ανεξαρτησία για την κοινότητά τους. Ορισμένοι Έλληνοκύπριοι είναι, κατ’ ίδίαν, είναι έτοιμοι να εξετάσουν αυτή την επιλογή, αν και η οργή για τις αδικίες της τουρκικής εισβολής και η ισχυρή εθνικιστική ρητορεία ακόμα κυριαρχούν στο δημοσίο λόγο.
Η παρούσα έκθεση υποστηρίζει ότι τα μέρη θα πρέπει να εξετάσουν ανεπίσημα τη δυνατότητα μιας αμοιβαίας συμφωνημένης ανεξαρτησίας για τους Τουρκοκύπριους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υλοποίηση μιας τέτοιας επιλογής εξαρτάται από τις διαδικασίες ένταξης στην ΕΕ, που στην περίπτωση αυτή θα εξαρτηθούν από την συγκατάθεση των Ελληνοκυπρίων, των οποίων το κράτος είναι ήδη μέλος, και έτσι έχει δικαίωμα αρνησικυρίας επί ενός νέου υποψηφίου. Για να κερδίσουν αυτή την εθελούσια συμφωνία, η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να προσφέρουν πολλά: να επιστρέψουν επί μακρόν κατεχόμενα εδάφη, όπως την πόλη φάντασμα της Αμμοχώστου, να αποσυρθεί το σύνολο ή σχεδόν όλα τα κατοχικά στρατεύματα της Τουρκίας, να εγκαταλείψουν τις διεθνείς εγγυήσεις που συνοδεύουν την ανεξαρτησία του νησιού από το 1960, να προσφέρουν εγγυημένες αποζημιώσεις στο πλαίσιο μιας συνολικής συμφωνίας για περιουσίες τις οποίες και οι δύο πλευρές εξακολουθούν να κατέχουν στο έδαφος η μια της άλλης, να αποσύρουν απαιτήσεις για παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό δίκαιο που θα εμπόδιζε μετά τη διευθέτηση, για την αγορά ακινήτων σε οποιοδήποτε μελλοντικό τουρκοκυπριακό κράτος από Ελληνοκυπρίους, και να αναγνωρίσουν τον πλήρη ελληνοκυπριακό έλεγχο των χωρικών υδάτων στα νότια του νησιού που έχουν αποδεδειγμένα κοιτασμάτα φυσικού αερίου.
Η υπάρχουσα Κυπριακή Δημοκρατία και μια νέα Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου δίπλα-δίπλα στην ΕΕ μπορεί να παρέχει πολλά από αυτά που πραγματικά θέλουν οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Δεν μπορεί να υπάρξει ομοσπονδιακή κυβέρνηση με τις επαχθείς εθνοτικές ποσοστώσεις που θα μπορούσαν ούτως ή άλλως να προσβληθούν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το ακανθώδες θέμα των δύο τρίτων των ακινήτων στα βόρεια της νήσου που ανήκουν σε Ελληνοκύπριους θα αποσαφηνιστεί και θα καταστεί πιο εύκολο να επιλυθεί. Αν γίνει ανεξάρτητη, η τουρκοκυπριακή οντότητα θα μπορούσε πιθανότατα να είναι πρόθυμη να βάλει τα δικά της όρια για νέους Τούρκους “έποικους” από την ηπειρωτική χώρα. Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν πιθανώς μια αμυντική συμφωνία, όπως είναι δυνατόν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και με έναν διακανονισμό του Κυπριακού, η διαδρομή της Τουρκίας προς την δική της διαδικασίας ένταξης στην ΕΕ θα είναι και πάλι ανοικτή.
Χωρίς μια διευθέτηση, οι τριβές της μη συμφωνημένης διχοτόμησης απλά θα συνεχίζονται. Η σχέση της Τουρκίας με την ΕΕ θα παραμείνει μπλοκαρισμένη και η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα παραμείνουν σε θέση αδυναμίας να συνεργαστούν επίσημα, λόγω των διπλωματικών αναμετρήσεων μεταξύ της Δημοκρατίας της Κύπρου και της Τουρκίας, αντίστοιχα, μέλη σε ένα μόνο από τους οργανισμούς αυτούς. Οι Τουρκοκύπριοι θα ζουν σε αδικαιολόγητη απομόνωση. Και οι Ελληνοκύπριοι θα βιώσουν μια βαθύτερη οικονομική ύφεση, μεγαλύτερη στέρηση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, δαπανηρά εμπόδια στον δρόμο της αξιοποίησης του φυσικού αερίου, μειούμενη επιρροή επί της Τουρκίας και, ίσως το χειρότερο από όλα, επ’ αόριστον αβεβαιότητα.
ΣΥΣΤΆΣΕΙΣ
Προς τους ηγέτες των κοινοτήτων στην Κύπρο και τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδας:
1. Ενθαρρύνετε πιο ανοιχτή συζήτηση για όλες τις μορφές διευθέτησης του Κυπριακού, ιδιαίτερα αυτής ενός ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους εντός της ΕΕ.
2. Συνεχίστε χωρίς καθυστέρηση τις απευθείας επαφές μεταξύ όλων των μερών, ιδίως μέσω επίμονων επισκέψεων των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκύπριων επικεφαλής διαπραγματευτών σε Άγκυρα και Αθήνα.
3. Ενθαρρύνετε βουλευτές, επιχειρηματίες, εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης και ακαδημαϊκούς για ανταλλαγή επισκέψεων.
Προς τους ηγέτες της ελληνοκυπριακής κοινότητας:
4. Διερευνήστε κατ’ ιδίαν, ταυτόχρονα με τις συνομιλίες για την ομοσπονδιακή επανένωση, ένα πλήρες φάσμα επιλογών διακανονισμού στο πλαίσιο της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης ενός ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους.
5. Βρείτε νέους τρόπους για να συνεργαστείτε με τουρκοκυπριακούς θεσμούς, ξεκινώντας με μονομερή άρση από την Δημοκρατία της Κύπρου της απαγόρευσης του άμεσου αφορολόγητου εμπορίου των Τουρκοκυπρίων με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προς τους ηγέτες της τουρκοκυπριακής κοινότητας:
6. Εναρμονίστε την τουρκοκυπριακή διοίκηση και τη νομοθεσία της σύμφωνα με το κοινοτικό κεκτημένο της ΕΕ (τα κείμενα των νόμων).
7. Ανταποδώστε κάθε ελληνοκυπριακή εξομάλυνση των επίσημων επαφών.
Προς την κυβέρνηση της Τουρκίας:
8. Εξασφαλίστε μια σταθερή ροή των καθησυχαστικών μηνυμάτων και των συναντήσεων με ελληνοκύπριους αξιωματούχους και διαμορφωτές της κοινής γνώμης ώστε να πειστεί η ελληνοκυπριακή κοινότητα στο σύνολό της ότι η Τουρκία επιδιώκει μια δίκαιη και μακροχρόνια λύση.
9. Σταματήστε τις προσπάθειες για την επίτευξη μονομερούς διεθνούς αναγνώρισης των τουρκοκυπριακών θεσμών και επικεντωθείτε στην κατ’ ιδία διερεύνηση όρων με τους Ελληνοκυπρίους για ένα πλήρες φάσμα επιλογών διακανονισμού, συμπεριλαμβανομένου ενός ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
10. Επεκτείνετε μονομερώς την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας στην ΕΕ προς την Κύπρο επικυρώνοντας το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Συμφωνίας της Άγκυρας, επιτυγχάνοντας έτσι την εξομάλυνση του εμπορίουο με τους Ελληνοκυπρίους και ανοίγοντας τα μισά διαπραγματευτικά κεφάλαια της Τουρκίας την ΕΕ τα οποία έχουν μπλοκαριστεί εξ αιτίας αυτού του ζητήματος.
Προς την κυβέρνηση της Ελλάδας:
11. Πραγματοποιήστε επαφές με την Άγκυρα ώστε να τονιστεί η ελληνοκυπριακή ειλικρίνεια στην αναζήτηση μιας συμφωνίας και για να σκιαγραφηθεί το πώς η Τουρκία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια νέα ευαισθητοποίηση του ελληνοκυπριακού κοινού ώστε να προωθηθεί η διευθέτηση.
Προς ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και την ευρύτερη διεθνή κοινότητα:
12. Υποστηρίξτε τις συνομιλίες σχετικά με ένα διακανονισμό μεταξύ των δύο κοινοτήτων και με την διαρκή ευρεία συμμετοχή των εκπροσώπων της Τουρκίας και την Ελλάδα.
13. Η ΕΕ θα πρέπει να προετοιμαστεί για να ενημερώσει τις πλευρές, αν ζητηθεί, σχετικά με το πώς εναλλακτικές διευθετήσεις θα μπορούσαν να ενταχθούν σε κανόνες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου ενός ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους εντός του οργανισμού.
14. Κρατήστε ανοικτή την ατζέντα για το Κυπριακό σε όλες τις μορφές του διακανονισμού στον οποίο όλες οι πλευρές μπορούν να συμφωνήσουν, και προσφερθείτε να μεταφέρετε τα μηνύματα σχετικά με τη διαιτησία, αλλά και συμμετοχή σε αυτήν σχετικά με τις εκκρεμείς διαφορές μεταξύ των μερών.
Λευκωσία/Κωνσταντινούπολη/Βρυξέλλες, 14, Μαρτίου 2014
http://www.crisisgroup.org/~/media/Files/europe/turkey-cyprus/cyprus/229-divided-cyprus-coming-to-terms-on-an-imperfect-reality
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπας και χαθεί κάτι: Νίκος Κοτζιάς – Βιογραφικό
Νίκος Κοτζιάς
Ο Νίκος Κοτζιάς σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο, καθώς και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (διδακτορικό και post-doc) στην Ελλάδα και στη Γερμανία.
Εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου. Σήμερα είναι καθηγητής «Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ). Υπήρξε μέλος της FEG (Ερευνητική Ομάδα για την Ε.Ε.) στο Μαρβούργο Γερμανίας, Senior Associated Member στο St. Antony’s College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Senior Fellow στο Weatherhead Centre for International Affairs του Χάρβαρντ.
Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 υπήρξε πρεσβευτής-εμπειρογνώμων στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπου συμμετείχε και διηύθυνε σειρά ομάδων έρευνας, προγραμματισμού και σχεδιασμού.
Διετέλεσε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, την Agenda 2000, τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς ερευνητικές ομάδες με παγκόσμια αναγνώριση, όπως το «International Group of Expert» και η «Διεθνής Ομάδα Ειδικών: Making It Our Own. A Trans-European proposal on amending the Draft Constitutional Treaty for the European Union».
Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς. Καταδικάστηκε δις κατά τη διάρκεια της χούντας. Συμμετείχε στην έκδοση των περιοδικών Διαλεκτική και Επιστημονική Σκέψη.
Σήμερα διευθύνει τη σειρά «Αναστοχασμός» στις Εκδόσεις Καστανιώτη, όπως παλαιότερα τη σειρά «Λόγος» στις Εκδόσεις Λιβάνη. Αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα Αξία και την Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία.
Έχει συγγράψει 24 επιστημονικά βιβλία που έχουν εκδοθεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού, καθώς και μία συλλογή ποιημάτων.
Έχει εκδώσει με δικούς του εκτεταμένους προλόγους 60 βιβλία, ανάμεσα στα οποία έργα των J. Habermas, A. Sen, F. Deppe, N. Chomsky, M. Walzer, D. Harvey, J. Huffschmidt, M. Clapsis, M. Ingatieff, Β. Barber. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του, πέραν του παρόντος, είναι: Παγκοσμιοποίηση – Η ιστορική θέση, το μέλλον και η πολιτική σημασία (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2003), Το ενεργητικό δημοκρατικό κράτος – Εθνικό κράτος και παγκοσμιοποίηση (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2004), Πολιτικό σύστημα και ταυτότητα – Παγκοσμιοποίηση και η περίπτωση του Hνωμένου Bασιλείου (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2008), EU-US Relations: Repairing the Transatlantic Rift, σε συνεργασία με τον Π. Λιάκουρα (Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2006). Τα πιο πρόσφατα επιστημονικά του κείμενα είναι: Cyprus: Thinking outside the Box – The Framework for a Solution, Οξφόρδη, Globalization, Religion and Violence, Γενεύη και Βοστόνη: Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, The Paradox of the Turkish-European Relations, Οξφόρδη.
http://www.eklogika.gr/page/gov/kotzias_cv
Μου αρέσει!Μου αρέσει!