Η Χρυστάλλα, ο Παράσχος, ο οκταήμερος και ο αδιάβαστος αναγνώστης της Χαραυγής!

Πονεμένη ιστορία η Κεντρική Τράπεζα. Ένας πρώην διοικητής έκανε και φυλακή, ενώ ακόμη πολλά επικρέμονται σε βάρος του σχετικά με την εξάσκηση των καθηκόντων του. Ο προηγούμενός του θεωρείται πως αξιοποιούσε τη θέση του για να προωθεί τα συμφέροντα όλης της οικογένειας, ενώ αν δεν κάνω λάθος, προσέφυγε και στο δικαστήριο για το θέμα της μείωσης των πολλαπλών (και υπερβολικών) του συντάξεων.

Μετά είχαμε τον αστέρα από την Αμερική, ο οποίος έφυγε κακήν κακώς λόγω της για πρώτη φορά σύγκρουσης του θεσμού με τον τότε πρόεδρο. Εκ των υστέρων, φάνηκε πως οι εποπτικές του ικανότητες ήταν κατώτερες των διαμορφούμενων τότε δύσκολων περιστάσεων (Mea Culpa).

Ακολούθησε η «ριζοσπαστική» πολιτική επιλογή, η οποία εξελίχτηκε με απροσδόκητο τρόπο για τον επιλέγοντα, αφού τελικά ο επιλεχθής του την είπε για την αχαπαροσύνη του.

Παρ’ όλα ταύτα δεν κατάφερε να συνυπάρξει με τον διάδοχο του επιλέγοντα, εξαναγκάστηκε σε μια καλοπληρωμένη αποχώρηση και βάζοντας αλάτι στην πληγή, θέλει και από πάνω σε συντάξεις.

Και μετά ήρθε η Χρυστάλλα!

1. Η οποία προερχόταν από μια καριέρα που κρινόταν επιτυχημένη, τουλάχιστον από την εικόνα που εξέπεμπε. Ως Γενική Ελεγκτής έκανε λεπτομερείς εκθέσεις, επεσήμαινε αρκετά στραβά και ανάποδα, αλλά φαίνεται δεν προχωρούσε. Κρίνοντας για πολλοστή φορά εκ των υστέρων και συγκρίνοντας την με το διάδοχο της, φαίνεται πως η Χρυστάλλα έκανε τα απολύτως απαραίτητα που προέβλεπε η δημοσιοϋπαλληλική της θέση, αλλά ως εκεί. Δεν ήθελε να «ξιμαρίσει».
2. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, η Κύπρος ζούσε της συνέπειες της περιπέτειας του Μάρτη του 2013, η μια τράπεζα είχε κλείσει, η άλλη το πολεμούσε, χρειαζόταν ατσάλινη θέληση για να πάνε μπροστά τα πράγματα. Και ήταν και ο …Αριστοτέλης! Η ψηφιακή πλατφόρμα εκπαιδευτικών βιβλίων, που είχε κτίσει το συγκρότημα της Καθημερινής και το οποίο δεν εισήχθη τελικά στην εκπαίδευση μας, αφού η Χρυστάλλα, ως η τότε Γενικός Ελεγκτής σε μια από τις λίγες προληπτικές της αποφάσεις, είχε κρίνει πως ο ιδιώτης θα χρησιμοποιούσε για το δικό του συμφέρον, κρατική περιουσία ή δικαιώματα.
3. Αυτή ήταν η πρώτη αψιμαχία μεταξύ της Χρυστάλλας και της Καθημερινής, ή ό,τι άλλο εκπροσωπούσε ή αντιπροσώπευε κάθε μια από τις δυο πλευρές.
4. Κάποιες ψύχραιμες φωνές έλεγαν από νωρίς πως η Χρυστάλλα ήταν μεν καλό πλάσμα, αλλά δεν είχε τα προσόντα για τη θέση της Διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας.
5. Κάποιες άλλες ψύχραιμες φωνές έλεγαν εγκαίρως πως και η – ήδη παραιτηθείσα – διαχειρίστρια που είχε διοριστεί επί Πανίκου Δημητριάδη για την εκκαθάριση της Λαϊκής Άντρη Αντωνιάδου ήταν επίσης περιορισμένων προσόντων.
6. Η ουσιαστική πορεία της Χρυστάλλας ήταν αμφιλεγόμενη, με σαφείς επιτυχίες, όπως την όποια συνεισφορά της στο άνετο ξεπέρασμα του σκοπέλου των stress tests για τις τράπεζες μας, αλλά και με την περίεργη ανυπαρξία προόδου στο θέμα της εκκαθάρισης της Λαϊκής – είναι βασικό μέλος της επιτροπής εξυγίανσης αυτού του τραπεζικού ιδρύματος, αλλά  και του κυνηγητού του Βγενόπουλου και της συμμορίας του.
7. Και μετά μπήκε ο Ανδρέας Παράσχος. Αρχισυντάκτης της Κυπριακής Καθημερινής, άνθρωπος διαχρονικά χαμηλών τόνων, ποιητής, ευαίσθητος με ένα προφίλ που για όσους τον παρακολουθούσαν από την εποχή του «Εμπρός» συμπεριφέρθηκε με τρόπο απροσδόκητο και παράξενο: ακατανόητη ένταση, πολύ επιθετική συμπεριφορά, κατινίστικη κριτική που παρέπεμπε στην …κουζίνα της Χρυστάλλας. Αν προσπαθούσες να βγάλεις άκρη, κατέληγες στο συμπέρασμα πως ο Παράσχος και η εφημερίδα του είχαν τουλάχιστον έντονες αμφιβολίες για τις ικανότητες της Χρυστάλλας να εκτελέσει τα καθήκοντα της. Η κληρονομία του Αριστοτέλη προσέθετε μια ας πούμε δικαιολογημένη πικρία, αλλά και πάλι, η ένταση και το μέγεθος της επιθετικότητας τα ξεπερνούσαν αυτά.
8. Και εδώ να εισαγάγουμε και τον οκταήμερο. Όχι, τον Νικόλαο Σαμψών, αλλά τον Ανδρέα Νεοκλέους, ένα εκ των υπουργών που διορίστηκαν από τους πραξικοπηματίες εκείνο τον μοιραίο Ιούλη. Ο οποίος από τότε έμεινε εξ όσων γνωρίζω μακριά από την ενεργό πολιτική, έκτισε ένα εκ των μεγαλυτέρων και πλέον επιτυχημένων δικηγορικών  γραφείων, με άκρες όμως, που άγγιζαν την Χρυστάλλα. Η μια άκρη αφορούσε το επαγγελματικό του παρελθόν. Προφανώς για κάποιο διάστημα ήταν συνεταίρος με τον εν διαστάσει σύζυγο της Χρυστάλλας, Ανδρέα, με τον οποίο χώρισαν πριν πάρα πολλά χρόνια εν μέσω αλληλοκατηγοριών για διασπάθιση περιουσίας του γραφείου. Η δεύτερη άκρη αφορούσε το γεγονός πως το γραφείο Νεοκλέους είχε διοριστεί από τον Πανίκο Δημητριάδη ως το γραφείο που θα κυνηγούσε τον Βγενόπουλο και τα άλλα γεράκια που κατασπάραξαν τα Λαϊκή. Το θέμα είναι πως τώρα ο Πανίκος είχε γίνει Χρυστάλλα, της οποίας ο εν διαστάσει Ανδρέας και η καθ’ όλα θυγατέρα Μαριάννα, είχαν αναλάβει την υπεράσπιση του Βγενόπουλου. Η τρίτη άκρη αφορούσε μια σχέση που εξηγούσε πλέον τις απορίες του 7: το δικηγορικό γραφείο Ανδρέα Νεοκλέους φαίνεται πως έχει οικονομική ή ακόμη και μετοχική σχέση με το συγκρότημα που εκδίδει την Κυπριακή έκδοση της εφημερίδας Καθημερινή.
9. Τα πράγματα είχαν ήδη περιπλεχθεί παρά πολύ όταν φάνηκαν τα πρώτα ουσιαστικά προβληματικά στοιχεία για τη Χρυστάλλα, πέραν του κατά πόσο ήταν ικανή ή είχε τα προσόντα για τη θέση. Περίεργες διαδικασίες για το συμβόλαιο της, περίεργες εξηγήσεις για την προφανή σύγκρουση συμφερόντων σε σχέση με τις δραστηριότητες του εν διαστάσει και της θυγατέρας, μαζί με πληροφορίες για όχι και τόσο εποικοδομητική συμπεριφορά της Χρυστάλλας σε σχέση με συνεργάτες και υφισταμένους της.
10. Η Χρυστάλλα όμως αποδείχτηκε αρκετά ευέλικτη και υποχωρητική, μπήκε εύκολα σε διαδικασία για επαναδιαπραγμάτευση του συμβολαίου της για να καλύψει τον πρόεδρο που είχε ήδη μείνει εκτεθειμένος. Στη συνέχεια και μετά το ξέσπασμα του μέλους του ΔΣ της Κεντρικής Τράπεζας, Στέλιου Κοιλιάρη στη Βουλή, «καθάρισε» εύκολα όσα της είχαν αποδοθεί περί ισχυρισμών για δωροδοκία του Ρίκκου.
11. Ο Κοιλιάρης, κάποτε υπουργός του ΔΗΚΟ, συνδεδεμένος με τις μετοχικές επιδόσεις της εταιρείας που δούλευε το 1999 του χρηματιστηρίου (Λούης), οι οποίες περιορίζονταν μόνο σε εκείνους που κατείχαν τίτλους (Χμμμ….), ο Κοιλιάρης ο οποίος δεν άντεχε άλλο λέει να βλέπει τι γινόταν και παραιτήθηκε με αποτέλεσμα να χάσει το μόνο του μισθό (αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ). Καλά, τα κέρδη από τις πωλήσεις μετοχών της Λούης τι έγιναν; Α, και δεν παίρνει σύνταξη για το υπουργιλίκι; Μου έκανε πολύ κακή εντύπωση.
12. Μια και μιλήσαμε για Ρίκκο, είχε και εκείνος εμπλοκή: είχε μηνύσει τη Λαϊκή λέει για υπόθεση που αφορούσε το κούρεμα του 2013, δικηγόρος της τράπεζας ήταν ο Ανδρέας Νεοκλέους ο οποίος σε *τρεις* περιπτώσεις είχε … ξεχάσει να παρουσιαστεί στο δικαστήριο (προφανώς κρατούσε και κλειστό το κινητό του τηλέφωνο και κανείς από τις δεκάδες συναδέλφους και υπαλλήλους στο γραφείο του γνώριζε περί της υπόθεσης) και έτσι κέρδισε τη δίκη ο Ρίκκος! Αν ο ίδιος ο Ανδρέας Νεοκλέους ήταν κάπου υπάλληλος, θα είχε χάσει τη δουλειά του εδώ και καιρό ενώ η τράπεζα θα έπρεπε να διακόψει το συμβόλαιο συνεργασίας μαζί του. Κακή εντύπωση για τον Ρίκκο, που είχε αρχίσει να μου γίνεται συμπαθής όταν φαινόταν έντονος στην προώθηση διαφόρων υποθέσεων στην εισαγγελία.
13. Εκτός από τις επιδόσεις του στην υπόθεση Ρίκκου, ο Ανδρέας Νεοκλέους εμφανίστηκε στα ΜΜΕ και έδειξε μια άκρως προβληματική συμπεριφορά. Προέβη σε δημόσιο σχολιασμό σοβαρών υποθέσεων που υποτίθεται χειριζόταν,  έκανε τατσίζικη αναφορά επί προσωπικού για  αλληλοκατηγορίες περί διασπάθισης χρημάτων μεταξύ εκείνου και του Ανδρέα Γιωρκάτζη που είχαν όμως κλείσει – υποτίθεται – φιλικά πριν 25 χρόνια. Κακή εντύπωση.
14. Άλλος ένας πρωταγωνιστής που άφησε πολύ κακή εντύπωση είναι ο ίδιος ο Ανδρέας Γιωρκάτζης, ο οποίος επίσης εμφανίστηκε τελικά στα ΜΜΕ και με μια έπαρση του ηθικά ανώτερου που δεν έχει τίποτα για να λογοδοτήσει, μας είπε πως η εν διαστάσει είναι το καλύτερο πλάσμα, η θυγατέρα έφυγε από το γραφείο για να βοηθήσει τον … πρόεδρο Αναστασιάδη και πως εν πάση περιπτώσει δεν τίθεται θέμα σύγκρουσης συμφερόντων. Άφησε και πολλά υπονοούμενα (διαβάστε Ανδρέας Νεοκλέους), α, είπε επίσης πως αποχωρεί και από την υπεράσπιση Βγενόπουλου!
15. … ουσιαστικά επιβεβαιώνοντας την κατηγορία περί σύγκρουσης συμφερόντων! Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε ένα αξιοπρεπείς γραφείο να αφήσει μια πολύ σοβαρή και προφανώς πολύ προσοδοφόρα υπόθεση; Που αφορούσε ένα πολύ καλό πλάσμα; (Αυτό φυσικά είναι άλλο θέμα – ακόμη και οι φονιάδες δικαιούνται δικηγόρο.)
16. Μέσα σε όλο αυτό το …νομικό χάος, βγήκαν και το κόμματα κανίβαλοι να φάνε τη Χρυστάλλα – ανεξαρτήτως του αν προσφερόταν ή όχι για μενού! Η διαχρονικά ανεύθυνη, λαϊκιστική και επιφανειακή συμπεριφορά των κομμάτων, προκαλεί ενστικτώδη αντίδραση όταν όλα συνασπίζονται: είναι η αντίδραση του ορθολογισμού ο οποίος επιβάλλει την συνολική αποτίμηση της συμπεριφοράς τους, η οποία δεν βλέπει ούτε με κιάλια τη βάση!
17. Να πούμε και κάτι για τους μετόχους της Λαϊκής, που βγαίνουν με ανακοινώσεις, πήγαν και στον πρόεδρο, και τον Αβέρωφ, και υποθέτω όλους τους ;αρχηγούς. να αναλάβουν τη διαχείριση των ενεργητικών που τους αναλογούν λένε. Και όλοι είπαν να τους τα δώσουμε να τα διαχειριστούν (και να ησυχάσουμε)! Μα, καλά, είναι σοβαροί; Η Λαϊκή Τράπεζα είναι μια δημόσια εταιρεία που απέτυχε, πάττισε, και βρίσκεται υπό εκκαθάριση. Ε, για όλα αυτά υπάρχουν καλά γραμμένοι νόμοι που ορίζουν τη διαδικασία. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του περισσού, εκ του πονηρού  και περιγράφονται ως άκρατος λαϊκισμός. Οι νόμοι και οι θεσμοί δεν πρέπει να γίνονται ελαστικοί αναλόγως του πόσο φωνάζουν μεμονωμένες ομάδες προσωπικών συμφερόντων.
18. Το ενδιαφέρον βεβαίως, εστιάζεται στη Χρυστάλλα, αλλά δεν μπορούμε να ξεχνούμε πως η Χρυστάλλα βρέθηκε εκεί γιατί κάποιος τη διόρισε. Και όταν ο πρόεδρος διορίζει αναλαμβάνει και την ευθύνη του διορισμού. Δεν έχω πεισθεί πως όλα όσα αποδίδονται στη Χρυστάλλα είναι ορθά (υπάρχουν πολλοί άλλοι κακοί ή ίσως και χειρότεροι πρωταγωνιστές στο κακόγουστο αυτό έργο), αλλά νομίζω έχουν ήδη φανεί αρκετά στοιχεία που την κάνουν ακατάλληλη για τη θέση, αυτή η ακαταλληλότητα αντανακλάται *και* στον πρόεδρο, αλλά κυρίως δεν της δίνεται η ευχέρεια να κάνει ομαλά το έργο της.
19. Ο πρόεδρος Αναστασιάδης έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός *και* στη δικαιολόγηση των ενεργειών του: ίσως να μην ήξερε ο ίδιος πως ο Ανδρέας Γιωρκάτζης ήταν ο δικηγόρος του Βγενόπουλου, αλλά δεν λέμε δημοσίως Βίκτωρα πως ο πρόεδρος …δεν διαβάζει Χαραυγή – που είχε δημοσιεύσει την πληροφορία. Κάποιος άλλος εκεί πάνω κάποιο άλλο μέλος της πολυπληθούς ομάδας του προεδρικού θα έπρεπε να το κάνει και να ενημερώσει.
20. Τέλος, οφείλω να σημειώσω πως από όσα διάβασα, μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση τα πιο κάτω άρθρα:

Who is Mr. Neocleous? Από Ρωσική ιστοσελίδα, από το 2012, θυμίζει έντονα το βόθρο του Defence Net και φαίνεται καλά πληροφορημένο, εντόνως παραπληροφορημένο και ρέπει προς τη μυθολογία.

Tales from the coffeeshop: Where is the seat of power in Cyprus, the palace or a law office in Limassol? Το μόνο άρθρο σε Κυπριακή εφημερίδα που προσέφερε μια στοιχειωδώς λογική ιστορία που στέκει και  – όπως έχετε διαβάσει, το υιοθετώ.

Ανακύκλωση, ή επαναχρησιμοποίηση;

Η συνέχεια εδώ.